MIJN GEDICHTEN

Mijn Gedichten

2019

1) Ziek: (dorpskrant)

Daar lig ik weer,
languit in bed.
Niet ziek hoor,
maar een beetje uitgeteld.
Je denkt dat je nog twintig bent,
werken in het algemeen.
Vraagt toch meer,
dan je denkt.
Maar een dagje rust,
en je bent weer het ventje.
Maar toch,
het went nooit.
Dat je ouder wordt,
een lichaam waar steeds een beetje aan schort.


2) Vreemd

Stil staat hij op de stoep,
het komt hem niet bekend voor.
Al is hij maar een paar meter van huis,
even later wordt hij geroepen.
Kom maar hier,
hij denkt dat is mijn moeder.
Een vrouw neemt hem bij de hand,
hij herkent haar niet.
Maar toch loopt hij met haar mee,
naar een plek die hij kent.

3) De Haas

Midden in het grasland, zijn oren gespitst,
zijn lichaam zo plat mogelijk.
Knabbelend aan wat het land hem geeft,
in de verte hoort hij stemmen.
Het geblaf van een hond,
dan een knal, en vliegt hij een eind verderop.
Geraakt als door een schop van een paard,
een laatste zucht, het leven vloeit uit hem weg.
De hond komt dichterbij, en neemt hem in zijn bek,
brengt hem naar zijn baas, het geweer rookt nog na.

4) De Poes

De wolken zeilen langs de lucht,
ze zijn zo voorbij, als in een zucht.
Ze laten hun last soms vallen,
hier wat regen, daar wat sneeuw.
Een poes in het zonnetje,
weet niet hoe snel hij moet rennen.
Je ziet hem denken, hier zal ik nooit aan wennen,
in een hoekje onder een afdak.
Poetst hij zich weer schoon,
hij glimt weer zoals het moet zijn.
En kan hij weer op jacht,
ook al krijgt hij thuis te eten,
de drang om te overleven zal hij nooit vergeten.

5) Spelen

Een kind speelt in de straat,
met een bal die gooit hij omhoog.
Dan weer met een boog,
in de tuin van de buurman.
Even gebons op het raam,
zie hem nu beteuterd staan.
Dan komt de buurman naar buiten,
en gooit de bal naar hem toe.
Bij beide een glimlach,
het kind speelt verder in de straat.

6) De Schop

Met de schop, omdraaiend de grond,
wat loopt daar opeens, een duizendpoot op de vlucht.
Langzaam wurmt zich een regenworm omhoog,
even verder op zit een merel aandachtig te kijken.
Rustend van de arbeid laat ik mijn schop staan,
al dadelijk zit een roodborstje op de steel.
Dichterbij gekomen is de regenworm weg,
de merel verslikt zich er bijna in,
het roodborstje vliegt al kirrend weg, maar blijft in de buurt.


7)Zijpe (Noord-Holland)

Och arme Zijpe,
wat hebben ze met je gedaan.
Verkwanseld,
aan een stad met schulden,
Ze misbruiken zelfs je stranden.
De raden gaan van vader op zoon,
komen de regenten tijden weer terug.
In de mooie plaatsen,
als Callantsoog en Petten etc.
Staat strand Schagen vermeld,
hoezo die ligt toch bij de Keins.
Je hoort de stad niet klagen,
bij molens langs de kust.
Och arme Zijpe, je was zo rijk,
waar is dat gebleven.
Och arme Zijpe kom weer terug,
we missen je zo.

8)De vlinder

Dan land een vlinder op de tafel bij het tuinhuisje,
zijn vleugels zien er gerafeld uit, dus lang zal hij niet meer leven.
Er naast land er nog een zo fris, nog pompend aan zijn vleugels,
hij duwt tegen het lichaam van de andere vlinder.
Misschien een poging om hem weer te laten vliegen,
of met hem paren, maar zijn resultaten waren negatief.
Even later stijgt hij op, de ander verfomfaaid achter gelaten,
hem voorzichtig opgenomen, en in de aarde gelegd,
wellicht heeft een vogel er nog iets aan.

9) De Prooi

Een specht roffelt in de bomen,
zoekt hij voedsel, of is het een lokroep.
Even later het gemiauw van een buizerd,
zeilend door de lucht, loert hij naar beneden.
Een duif, niet snel genoeg door zijn leeftijd,
is zijn doel, even later stort hij zich omlaag.
En sluiten zijn klauwen om zijn prooi,
de specht vliegt kakelend weg.


 (10)De Brug

De brug kijkt uit over de vijver,
hij droomt voor zich uit, over hoe het vroeger was.
Links van hem hoorde je het gras groeien,
rechts van hem de kippen, de badgasten, en het fruit.
Hij hoort nog steeds de stemmen van de tuinders,
op weg tussen de bomen, langs de kippen schuurtjes.
Of de lach van een badgast, die in de huisjes woonde,
nu alleen nog aan beide zijden woonhuizen.
En verkeer dat langs hem heen raast,
de brug kraakt, was het maar weer zo als vroeger.



(11)Oma  (verstuurd dorpskrant 17-10-2019)

Grijs van haren
blauw van ogen
zit ze stilte staren
naar een ver verleden

Wat stijf in de knieën
maar wel recht van lijf
zit ze stil te staren
naar een ver verleden

Spelende kinderen
lijken haar niet te hinderen
stil voor zich uit starend
naar een ver verleden

Maar de nacht
bracht onverwacht
stil voor zich uit starend
het verleden.


(12) (Verliefd)

Na enkele jaren
bruist de liefde door mijn aren
hoe vreemd het ook klinkt
ik voel me weer zo blij als een kind

Maar mijn leeftijd
met al die jaren
scheld niets kwijt
hier en daar al wat grijze haren

Van binnen een en al energie
met ongemak en nervositeit
van buiten veelal allergie
dat je steeds begeleid.

Maar als je het beseft
dat het jou niet betreft
dan wordt je ineens oud
omdat ze niet van je houd.

(13) De Slak

Glimmend van genoegen
is hij aan het zwoegen
kruipend met zijn huis
over stenen en gruis.

Al glijdend naar voren
zie je zijn sporen
maar zonder al dat slijm
zou hij nergens zijn.

Bij regen, is het fijn
dan is het glijden een festijn
maar al is het zo droog als op de maan
dan blijft hij liever staan.

Het meeste leed wordt hem aangedaan
door de mens, die gaat op hem staan
vertrapt wordt hij weggeschoven
en wel zonder mededogen
Daar ligt hij dan in de prak
een nuttig dier, de slak.


(14) Huwelijk

De jonge bruid
schatert het uit
bij de gedachte alleen
straks gaan ze heen
stil en achterom
naar ons  heiligdom.

Wat zij nu niet weten
wat de buren hebben uitgevreten
onder het laken
verborgen allerlei zaken
straks gaan zij naar bed
voor ons een reuze pret

Verborgen voor het jonge stel
gaat straks een bel
veel pret zal de buurt niet beleven
wand de bruid en bruidegom stuurde twee neven.

(15)Verslaving

Lopend langs de baan
zie je ze naar de donder gaan
flirtend met iedere vent
't gaat om de poen, niet om een cent
even vlug in de kooi
dan snel naar de opium boy
met een spuit of met de snuif
vliegen de hersens door je kuif
dom, o dom zijn lieden
die het leven door hun vingers laten vlieden.

(16)Ongeval

Staal langs de wegen
men gooit met het leven
hier een dreun, daar een slag
loeiende sirene, een zwaaiend licht
voor hem of haar geen dag
voor andere wellicht het gesticht
een rolstoel of het bed
beleef het leven, maak nu maar pret.

(17)

Somber zijn de gedachte
wie weet wat staat te wachten
steunend op de ervaring
leef verder jaar na jaar
ook zal het moeten delen
en de dagen stelen
groeiend in onmacht
komt ook hier weer de nacht.

(18) Het spel

Twee kinderen klein
willen vader en moeder zijn
het lijkt hun een reuze spel
ze zijn nog wars van kommer en kwel

Het meisje is de moeder
de jongen de hoeder
spelend pratend over allerlei
een kindje hoort er bij

Daarom vlug gevraagd
een vriendinnetje het behaagd
om mee te spelen
en in hun vreugde delen

Met z'n drieën op deze aarde
laat hun worden bespaard
van het verdriet en lijden
wat wij als (grote) mensen mijnden.

(19)Het boerenleven

Dirk de boer
groot en stoer
werkend op het land
zet zijn paard, naar zijn hand

Ploegend voor naar voor
niet krom, maar recht door
daalt de zon in het west
dan kruipt hij in z'n nest

Want vroeg in de morgen
moet hij z'n vee verzorgen
zo is het leven van deze man
uitgestippeld zonder elan.

Werken in zijn bestaan
hij zal er tot het eind mee moeten doorgaan.

(20) De Molen

Hoog sta ik de lucht
groot in mijn vlucht
draaiend ga ik vooruit
in wordt niet uitgebuit.

Veel sta ik stil
al ik nog zo graag wil
werken is mijn lust
die wordt nooit uitgeblust

en de wind
is mijn vrind
zonder hem blijf ik staan
en gaat mijn conditie er aan.

vroeger waren we met z'n vieren
nu moeten we het met tweeën bestieren
ik sta nu ook veel hoger
maar beslist niet droger

Eerst was het water mijn element
maar nu wordt het Net er in gekend
in sta beslist niet verscholen
maar ben dan ook op en top een molen.

(21) Water

Water
voor later
moeilijk
en verfoeilijk
het oppervlak
alles drab
zeep, fosfaat
dat is het kwaad
weg er mee
hoezee
water
voor later.

(22) De Koe

Grazend in de weide
kijkt hij dom de wereld in
kauwend op zijn opgeboerde maaltijd
gekleurd in zwart en wit

Staand geeft hij zijn productie
aan mensheid
tweemaal per dag vele liters
grazend uit het grasland

Soms van kleur verschoten
drachtig van een jong
loopt schommelend rond
om dan weer te produceren

's winters op stal
warm droog en schoon
goed voer
is het dagelijks loon.

(23)

Heel kort
te samen gegord
wat opgepord
maar toch te kort.

(24)

Samen dicht aaneen
zitten wij met z'n tweeën
om 's morgens even over acht
lekker warm en zacht

ieder met zijn eigen gedachte
op de andere te wachten
wie zal 't gesprek beginnen
of toch, maar even bezinnen

al pratend over allerlei
is de rit zo voorbij
dan zit je weer als voorheen
het laatste stuk alleen.

(25)

Blauw van de kou
staat hij nou
in zijn blaserblauw
te wachten op jouw

(26)

Rust in het bos
geen geluid te horen
dan een lichte zucht
een nieuwe dag is geboren.


(27)

Een werkdag
vroeg uit de veren
thee uit de pot
brood in de hand
vlug nog even het ochtendblad

Rap een kus
hollend naar de bus
suffend kom ik aan
de koffie in de automaat

dreunend val ik mijn stoel
met een vreemd gevoel
dat ik iets heb vergeten
heb de hele dag zitten zweten
zonder middageten.


28 (Jaloers)

Kan je wel haten
niet meer met je praten
een ander is daar
heeft het voor elkaar

tranen in mijn ogen
moet ik nu gedogen
nu je toch met hem gaat
en mij verlaat

mijn geloop en geren
dreef je weg met hem
me niet laten weten
je te vergeten

daar sta ik alleen
voor mij is er maar één
'jaloers'ja zeker weten
kan er niet van eten

die zonder spel
een paar dagen, dan uit tel
bedenk je schat
ik loop achter je, weet dat.

29

Een vlo wipt
een mus hipt
en een mens nipt.

30

Een kinderhand
is net het strand
wat klein is
wordt groot
wat oud is
gaat dood.

31

Eén lijn getrokken
brengt in beeld
van waar is vertrokken
en smelt te samen ineen

Leg het uit vanaf papier
één lijn getrokken
brengt ook hier
een beeld te samen

maar door praten en overleg
wordt één lijn getrokken
mede door het besef
één beeld te samen.

32 
MH17

In een woedende storm
kwam een vogel gevlogen
men schrok enorm
een vleugel was verbogen

Draaiend en tollend om zijn as
kwam hij naar benee
met wat er van over was
nam hij alles met zich mee

Op de was het alles vuur
niets werd gespaard
de strijd was kan korte duur
dat is misschien wel wat waard

33
De Autobus

Daar is hij dan, dat ding van staal
wachten wij allemaal
rijdend op vier wielen
soms in de file

Maar zo rond half negen
komt hij z'n vrienden tegen
en alras
rijden ze met allen door een plas

Bij de poort gekomen
stoppen ze niet voor de bomen
rijden door zo op het terrein
waar zij moeten zijn

gauw het vrachtje gelost
en dan weer snel gedrost
op weg naar de stal
waar benzine en olie is overal.

34


Blind van ogen
duister van hart
zetten ze ons apart
die ons niet mogen

maar het licht
zal niet gedogen
dat men zwicht
en ons niet mogen

sta je in het licht
dan wordt je beticht
dat je staat te bewogen
dat ze je niet mogen

maar door blind vertrouwen
gaan ze niet van je houden
dan is het je vermogen
waarom ze je niet mogen

de tijd zal niet gedogen
een bericht gaat uit
van de mensheid
maar blind van ogen.

35

Samen oud
Samen leed
Samen koud
Samen heet
Samen Samen
Amen

36

Het leven is pril
het leven staat niet stil
groeiend in leeftijd
dankend voor de eeuwigheid.

37

In het park op een bank
onder het groen van de linde
ver van huis en stadse stank
kun je daar vinden
mensen groot en klein
vermaken zich, o zo fijn.

In het veld en gras
een juffrouw met een klas
spelend met een bal
weg vliegend naar overal
vogels fluitend, tsjilpen het hoogste lied
weg is menig verdriet
als de zonder gaat onder
in de verte zacht gedonder
als afsluiting van de dag
dat het altijd zo wezen mag.

38
(Ijspret)

Een streek naar rechts
dan een streek naar links
glijdend gaan wij voort
in de verte een of ander oord

tussen sneeuw en ijs
zie je de mensen gaan
in allerlei bonte kledij
de gezelligheid van de ijsbaan

ook op sloten en rivieren
voorover tegen de wind
ziet men ze zwieren
zelfs het kleinste kind

39

Alle onrust in mijn baan
die is duidelijk ontstaan
door de automatiek
mis ik mijn motoriek
een dag gesloten aaneen

valse vlagen doemen in mij op
als dit doorgaat
gaat de wereld op z'n kop
veel zal mij wel ontgaan
maar de wereld blijft bestaan.

40

Bij het duiken geen gevaar
was dat nou maar waar
het leven tussen vis en planten
heeft ook zijn mooie kanten

Fossielen en gesteen
neem je mee van benee
maar hou in de gaten,
die fles op je rug
want je moet ook nog terug
rustend op de kant,
bekijkend, wat we hebben gevonden
in klei en zand.

41

Sterren aan de hemelbaan
die hebben er altijd gestaan
maar het volk blank en zwart
leeft men samen,
maar apart
zij leven niet in vrede bijeen
vechtend, o zo gemeen
strijden, om de eer
niet levend volgens de leer.

42

Zit je me uit te dagen
om me mee uit te vragen
spelend met mijn geluk
maak je mijn vertrouwen stuk.

Met jou aan mijn zij
voel ik mij vrolijk en blij
al is het soms ook nog zo stil
"vriendschap" dat is wat ik wil.

43

Het is een ijdele hoop
de vrede is niet te koop
met demonstratie, en verzet
blijft het niet ver van je bed.

De angst voor de bom
dreigt alom
de groten zullen hem gooien
om de kleine te dooien.

Maar door het afvalprodukt
is het nog niet gelukt
om zich zelf te vrijwaren
van al die gevaren.

Maar mocht het gaan lukken
kunnen wij de wrange vruchten plukken
wat voor de oorlog is gepland
is beter voor de vrede bestemd.

44

Dicht aan de slootkant
zit een kind nog klein
vissend met haar kinderhand
overal zonneschijn

Eerst heel voorzichtig
dan wat uitgerekt
het gezichtje wat spichtig
de hemel bedekt

Dan voorover er ingedoken
met alles kopje onder
er wordt nog lang over gesproken
in de verte zacht gedonder.

Nu zit aan de slootkant
een man, met een kind in zijn armen
hij deze toen te laat
zonneschijn vergaat.

45

Gescheiden tussen twee wegen
is riant gelegen
een villa tussen de bomen
is dat niet waar wij van dromen.

Opgebouwd steen voor steen
door de jaren heen
maar de ramen hangen nu scheef
omdat vocht hun verdreef

Met het dak half vergaan
zo bleef het staan
maar je zult het beleven
door nieuwbouw verdreven.

DEZE GEDICHTEN MOGEN NIET GEBRUIKT WORDEN

Neem even contact op, dan kunnen wij er over praten.

thjappel2015gmail.com