EEN ONDEUGEND VERHAAL (Roman)

DE MAN IN DE LANGE ZWARTE JAS.

een ondeugend verhaal in de oude tijd 

opgetekend door

oethnajleppa

Hoofdstuk 1: 

 De man in het zwart

Een man gekleed in een donkere lange jas, en een muts over zijn rode haren, loopt langs het zanderige pad door het bos. In de verte slaat een kerkklok één uur in de nacht. Aan het einde van het pad ziet hij wat licht dagen, daar moet een weg zijn of een dorp. Aan het eind van het pad gekomen ziet hij dat er een huisje alleen staat, naast een boerderij. In het huisje brand nog licht van een petroleumlamp. Hij komt dichterbij en kijk even naar binnen. Aan de keukentafel zit een meisje van ongeveer 17 of 18 jaar haar huiswerk te maken. Hij denkt wat doet zij daar nog zo laat met licht. Mogelijk past zij op kinderen, en moeten de ouders nog thuis komen. Hij loopt achterom en voelt aan de achterdeur of deze vast, maar deze geeft direct mee. Hij stapt voorzichtig naar binnen, en loopt zonder geluid naar de keukendeur. En maakt deze open op een klein kiertje.
Het meisje heeft van dit alles geen weet, zij is zo verdiept in haar studieboeken, dat zij niets heeft gehoord. Dan staat de man ineens in de keuken, het meisje schrik op en probeert te gillen, maar de man heeft een mes te voorschijn gehaald, en beduid haar dit niet te doen, of anders moet hij haar wat aandoen. Vervolgens laat hij haar plaats nemen op haar stoel. De eerste vraag aan het meisje is wat zij hier doet. Zij antwoord met trillende stem, dat zij oppast op de kinderen van de bewoners, en dat deze misschien laat of pas morgen weer thuis zouden komen. De kinderen slapen op zolder, en het luik naar boven is dicht gelaten, zodat zij rustig kunnen slapen. Hij vraagt nu verder waar zij vandaan komt. Zij verteld dat zij van het naburige dorp komt, en dat haar vader regelmatig komt kijken of alles wel goed gaat. De man komt dichter bij haar staan, en reikt naar haar, en zij deinst een paar stappen achteruit. Hij dreigt haar weer met zijn mes, en komt weer dichterbij. Ze staat nu in een hoek gedreven en kan stap meer verder. Grijzend komt hij dichterbij en streelt haar over haar borsten, ze slaat op zijn handen en wil weer gaan gillen. Maar hij zet haar het mes op haar keel en zegt stil blijven anders moet ik je gaan steken. Zij laat zich op de grond vallen om aan zijn handen te ontkomen. Maar gebied haar om op te staan en aan tafel te gaan zitten. Al snikkend voldoet zij aan zijn vraag, hopend dat het zo over zal zijn. Haar vader kan zo komen, en dat zal de man misschien wel verdwijnen. Maar hij heeft in de gaten dat er elk moment er iets gaat gebeuren.
Hij zegt tegen haar wat is er aan de hand, je kijk maar steeds de weg af naar het dorp, dan ziet hij een licht verschijnen op de weg. Het is een fietser, of iemand die komt lopen met een stallantaarn.
Hij zegt tegen het meisje wie komt er daar aan. Ze geeft geen antwoord, en hij dreigt haar te slaan.
Het is mijn vader zegt ze. Hij dreigt haar dat hij haar vader iets zal aandoen, als ze verteld dat hij ook in het huisje aanwezig is. En hij verstopt zich in de gangkast, en luistert hoe het zal aflopen.
De vader komt voor het keukenraam en vraagt of alles goed gaat. Als zij bevestigd dat het met haar goed gaat, gaat haar vader weer terug richting het dorp. Maar onderweg voelt hij toch dat er met zijn dochter ergens iets niet klopt. Houd zij stiekem er een vriend op na, welke bij zulke oppas avonden bij haar langs komt, of is er iets anders aan de hand. Om het te controleren komt hij terug op zijn schreden, en gaat weer terug naar het werkman huisje. Daaraan gekomen loopt hij voorzichtig achterom en via de achterdeur komt hij nadat hij zijn klompen heeft uitgedaan op zijn sloffen naar binnen. Hij opende voorzichtig de keukendeur om zijn dochter niet aan het schrikken te brengen, en komt naar binnen. Zijn dochter vliegt hem in zijn armen, en begint te vreselijk te huilen. Hij laat haar even begaan, en vraagt dan wat er aan de hand is. Ze verteld hem dat ze het lezen van voorgeschreven boek van school niet erg op haar gemak was geweest. Zij dorst niet te vertellen dat er iemand aanwezig was die op het leven van haar vader gemunt heeft. Haar vader stelt haar gerust, en belooft haar over een uur weer bij haar langs te komen. Zij trilt over haar hele lichaam, maar haar denkt dat door het lezen van het boek komt. Na haar nogal gekust te hebben verdwijnt hij weer richting het dorp. De man in het zwart opende de deur van de gangkast en komt weer op het meisje toe. Hij zegt dat ze weer plaats moet nemen op haar stoel, en dat hij nu weg gaat en haar verder met rust laat. Het meisje gelooft hem niet en krimpt in elkaar en legt haar hoofd   op armen op de tafel. Als ze op kijk ziet zij nog net dat de keuken deur wordt gesloten, en even later loopt de man langs het keukenraam richting het dorp. Na haar tranen te hebben afgedroogd, probeert ze weer op haar studie te concentreren, maar in haar achterhoofd speelt nog steeds het voorval wat haar overkomen is. Ineens gaat de keukendeur met een klap open, het meisje schrikt zo dat ze met de stoel achteruit vliegt omslaat en achterover met haar hoofd tegen het fornuis slaat en stil blijft liggen.

Hoofdstuk 2:  

Kees de zwerver

Kees de zwervende jongen was binnen gekomen, hij had geslapen in de schuur in het stro en was wakker geworden van het geloop op het achterpad van het werkman huisje. Hij had honger gekregen en vond de achterdeur niet op slot. Dus hij dacht ik ga maar eens vragen om een beker melk en of een sneetje brood, want hij de hele dag nog niets gegeten. Maar toen hij binnen kwam en de schrik en het omvallen van meisje welke hij kende als Margreet van de loonwerker Buren van het dorp, wist hij niet goed wat hij moest doen. De deur van de kamer ging open en één van de kinderen de oudste jongen kwam binnen, en begon te gillen toen hij Margreet zo op de grond zag liggen, met een plas bloed om zich heen. Kees probeerde hem te kalmeren, en zij tegen hem ik ga gauw haar vader op halen, ze moet misschien naar de dokter. Kees verliet het huisje en rende naar het dorp waar hij in de verte al een lichtje zag aan komen. Dit bleek de vader van Margreet te zijn die toch weer wat meer ongerust was geworden door het gedrag van zijn dochter. Kees begon al van ver te brullen van help, helllp, de vader versnelde zijn pas en begon te rennen. Bij kees aangekomen vroeg hij wat is er aan de hand met mijn dochter, zijn angstige voorgevoelens zouden worden beantwoord. Kees stond alleen maar te stamelen, uw dochter is gevallen en heeft een dokter nodig. De vader zette het op een hollen, en kwam algauw bij het huisje, en hij stormde naar binnen, en zag zijn dochter met een lijkbleek gezicht in het bloed liggen. Kees was ook weer binnen gekomen, de riep ga naar de dicht bijzijnde telefoon, en waarschuw een dokter. Kees vloog weg zo hard als zijn benen hem konden dragen richting het dorp, langs de molen en voor de sluis langs naar  de boerderij die dienst doet als kolenhandel. Hij ramde op de ramen en trok aan de deurbel om de bewoners wakker te maken. De heer des huizes kwam in zijn lange jegeren  onderbroek aan de deur, en vroeg met een kwade stem toen hij Kees zag wat is er aan de hand, is er soms brand. Kees gilde bel een dokter, er is een groot ongeluk gebeurt bij de Janssens. Margreet die daar aan het oppassen is erg gevallen en bloed aan haar hoofd. De kolenboer Bergsma vloog naar de telefoon en draaide het nummer van de Dokter. Deze gaf aan dat hij zich direct naar de familie Janssen zou spoeden. Kees vloog op zijn klompen terug naar het werkmanshuisje om te vertellen dat de Dokter er aan kwam. De vader zat nog steeds op zijn knieën bij zijn lijkbleke dochters en er liepen tranen over zijn wangen, en hij bleef maar moppelen er was dus toch iets aan de hand, toen een uur terug langs kwam. Ik vergeef het mij nooit was er in zijn gedachte. De kinderen had hij weer naar de bedstee gebracht, maar slapen deden deze kinderen ook niet meer. Ze waren erg onder de indruk, en huilden zachtjes voor zich uit, dicht tegen elkander aangelegen. Ondertussen was de familie Janssen ook thuis gekomen, en vol schrik zagen zij wat er gebeurt is. Ze probeerde de vader gerust te stellen, maar zagen ook wel dat het er ernstig uit zag. Daar ging de voordeur bel, de hr. Blaauw arts was aanwezig, de hr Janssen ging hem voor naar de keuken, waar de dokter zich direct over het slachtoffer ontfermde, hij constateerde dar dit wel eens ernstig kon zijn. Hij riep Kees bij zich en vroeg hem zo snel mogelijk weer naar het dorp te rennen, en bij Bergsma laten telefoneren om een ziekenwagen. Dat liet Kees zich geen tweede keer zeggen, hij vloog op zijn klompen weer naar het dorp, en onderweg verloor hij er één, maar hij rende gewoon door. De kolenboer Bergsma stond hem al op te wachten, en vroeg wat is er aan de hand. Kees zei u moet direct de ziekenwagen bellen, wat er gebeurt is vertel daarna wel. De kolenboer belde direct de ziekenwagen, en deze beloofde dadelijk te komen naar het adres wat hij had opgegeven. Na een paar minuten zagen Kees en Bergsma de zwaailichten al voorbij vliegen. Kees vloog direct terug naar de fam. Janssen om zijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Hij had immers iets gezien waar de ander niks van wisten. Toen Kees bij het huisje arriveerde was de Koddebijer  Jongsma (politie) ook al aanwezig, deze was met de ziekenauto meegereden. Margreet werd voorzichtig in de ziekenauto geplaatst en de vader ging mee naar het ziekenhuis te Alckmare . De dokter ging even langs het gezin van Margreet om te vertellen wat er was gebeurt.

Hoofdstuk 3: 

Het ziekenhuis

In het ziekenhuis aangekomen wordt Margreet direct naar de Operatiekamer gebracht, in deze toestand wordt aan het ergste gedacht. Margreet haar vader wordt opgevangen door de dienstdoende nachtzuster. Zij brengt hem koffie en stelt hem gerust, en zegt dat al het mogelijk gedaan zal worden om zijn dochter zo goed mogelijk te behandelen. Na een kwartier kwam de dokter met een zorgelijk gezicht uit operatiekamer, en verteld hem dat het mogelijk niet goed gaat met zijn dochter. Ze hebben geconstateerd dat zij een schedelbasisbreuk heeft opgelopen, en nu in coma ligt. Men zal haar nu opereren om de druk in haar hoofd te laten af te nemen. Maar de volgende dagen moeten uitwijzen of dit voldoende is voor volledige herstel. De vader stort geheel in bij het horen van dit bericht, hij gilt het hele ziekenhuis bij elkaar dat het zijn schuld is, en zijn dochter niet alleen had moeten laten. De dokter roept de zuster toe om de man een kalmerend middel te geven, zodat deze weer naar huis kan gaan om zijn gezin bij te staan. Maar vader wil hier niks van horen, hij wil  in de buurt van zijn dochter blijven, tot hij zeker weet dat zij het gaat halen. Hij neemt plaats op een stoel en is niet van plan om nog één stap te verzetten. Hoe gaat het verder, de familie Janssen zorgde voor koffie voor de agent Wiersma, welke aantekeningen in zijn boekje maakte. Hij had al gevraagd waar de familie Janssen die avond naar toe waren geweest. Ze hadden hem verteld dat zij naar de uitvoering van O.K.T. waren geweest. Eenmaal per jaar gaven deze een uitvoering in het café Brommer. Nu verplaatste hij zich naar Kees met zijn vragen, Kees zat bleek aan tafel van zijn koffie te slurpen, en stotterde ik lag te slapen in het stro in het schuurtje. En werd wakker want ik moest pi uh plassen. En ik stapte even naar buiten om naast het huisje boven de sloot dat daar te doen. Ik stond in het donker, want maan scheen die nacht niet, ik hoorde zachte stappen achter mij van iemand die op schoenen loopt. Hij stond eerst even stil bij het keukenraam en liep toen achterom naar de keukendeur en ging naar binnen. Hij had iets op zijn hoofd maar ik kon niet zien wat dat was, en een lange donkere jas aan. Ik was nieuwsgierig wat hij kwam doen en sloop naar het keukenraam, en probeerde iets te zien wat hij daar deed. Hij stond daar te praten en ik kon hem nu beter zien hij had een lange zwarte mantel, rood haar met daar een gebreide muts op. Even later trok hij een mes en bedreigde haar, zij moest opstaan van haar stoel, en probeerde haar aan te raken. Meer heb ik niet gezien, want hoorde in de verte iemand op klompen aankomen, met een petroleumlamp bij zich. Ik heb mij dus weer in het schuurtje verscholen, maar bleef door een kier kijken wie er aan kwam. Het bleek de vader van Margreet te zijn, die kwam kijken of alles goed zou gaan. Hij ging ook achterom naar binnen. Ik dacht hij zal dan die man wel ontdekken, maar hij ging even later ging hij weer op huis aan. Een minuut of tien hoorde een harde gil, en zag de man het huis uitkomen. Deze liep de weg af richting het dorp. Ik kon hem nog zien dat met grote stappen weg beende. Ik ben toen naar binnen gegaan om te zien wat er daar was gebeurt, en vond toen Margreet liggend op de vloer vlak bij het fornuis. Één van de kinderen Jantje was ook wakker geworden door de gil dus kwam ook even kijken, maar ik heb hem maar weer naar zijn bed gestuurd en gezegd dat Margreet haar vader wel dadelijk langs zou komen en dat gebeurde ook. De agent Wiersma vertrok met deze gegevens naar zijn bureau, hij vond het wel vervelend dat hij dat nu weer lopend moest doen, want het was zachtjes gaan regenen.

Hoofdstuk 4:  

Van geen kwaad bewust

Waar was de man met de lange zwarte jas gebleven, hij was richting het dorp gelopen, langs de molen en de kolenboer over de grote sluis welke het dorp in twee'n deelde. Bovenop bleef hij even staan om te kijken welke weg hij zou nemen, richting de polder of richting de stad. Hij koos voor de richting stad, al lopend kwam hij langs de winkelier waar al licht brandde, deze moest al vroeg op om op tijd bij zijn klanten te zijn. Hij passeerde nog enkele boerderijen en aan het eind op een pad wat was samengesteld van rode dakpannen, dat vertelde de overleving. Maar nu was er alleen een middenpad met klinkertjes, een z.g paardenpad. In de verte zag het licht al van de gaslantarens de nog brandde in de stad. Dichterbij gekomen las op een stadsbord de naam van deze stad Scaga.
Hij was hier nog niet eerder geweest op zijn trektochten door het land. Door nauwe en kleine straatjes aan het water, kwam hij op de grote markt, en hij zocht naar een hotel om te eten. Misschien bleef hij hier wel een paar dagen om uit te rusten. Geen weet wat er achter hem in het dorp was gebeurt. Maar daar kwam hij gauw genoeg achter. Bij het restaurant annex hotel op de hoek tegen over wat een gemeentehuis zou kunne zijn aangekomen, probeerde hij de deur. Deze ging met luid geklingel open, en een verbaasde waard keek de vroege bezoeker aan en vroeg wat hij wilde. Omdat de deur los was, dacht ik hier misschien iets te eten kan bekomen zij de man in de zwarte jas. De waard zei dat hij even zou moeten wachten, maar dat wat brood met spiegeleieren voor hem kon klaar maken. De man in de zwarte jas deed deze uit en hing hem op de kapstok. Hij droeg een geruit overhemd en een pilobroek. Hij nam plaats aan een tafeltje bij het raam en zag de bedrijvigheid op straat toenemen mensen met handkarren voor de markt. Ook boeren met hun koeien kwamen voorbij en bonden die vast aan de stangen bij de kerk. De waard kwam binnen met het bestelde brood met twee spiegeleieren en zette dit neer op de tafel, en met een eet smakelijk verdween hij weer in de keuken. Hij begon met smaak te eten, want hij had de laatste dagen weinig gegeten. Het werd steeds drukker op de markt. Er werden kramen opgesteld, en andere legden hun materiaal zo op de grond. Een kaas verkoper stalde zijn kazen op een kleed op de grond, soort bij soort, er waren al snel klanten voor hem. Na zijn eten te hebben verorbert, vroeg hij wat het hem koste.  Hij betaalde en trok zijn jas aan en wilde vertrekken. De waard was toch nog nieuwsgierig geworden, en vroeg waar hij zo vroeg vandaan kwam. Hij wilde eigenlijk niet precies vertellen over het hoe en waarom, maar vertelde dat hij door het land trok om zo veel te weten komen van de bevolking, en daar een boek over zou gaan schrijven. De waard wenst hem een goede dag en hij sloot de deur achter zich. Hij liep over de markt rechtsom richting een straat naast het café de Tuin, een straatje met weinig verlichting en enkele nogal scheef tegen elkander staande huisjes. In een zij steeg was een lompen handel, en aan het eind een brug, met daarvoor een hotel, maar dat was gesloten, want de lijken zaten daar nog voor. Over de brug gaande moest hij links omdat het pad daar verder liep. Rechts van hem wat kleine woningen voor arbeiders en rechts zo te ruiken een zuurkoolfabriek. Aan eind gekomen, kon hij links of rechtsaf. Hij bekeek het straatnaambordje en las het Noord. Hij vervolgde zijn weg en verdween in de verte.

Hoofdstuk 5:  

Het verhaal

Wat gebeurde er verder, de agent Jongsma was naar het bureau op weg, in de grote stad (Scaga), daar aangekomen moest hij rapport maken van wat er die nacht was gebeurt. De Commisaris las het rapport en gaf Jongsma de opdracht te gaan kijken of hij de persoon in de lange zwarte mantel ergens in de plaats kon vinden. En hem me te nemen voor verhoor. De agent Jongsma had er eigenlijk niet zo veel zin in, hij was allang op en wilde eigenlijk het liefst weer naar huis om bij zijn vrouw in bed te kruipen. Maar een opdracht moet uitgevoerd worden. Dus hij begon zijn vragen rondje op de markt, eerst bij de boeren die al op weg waren naar het café voor een hartversterking.
Zij hadden niets gezien, ze waren te druk met hun vee. Ook sprak hij de kaasboer aan, ook deze kon hem niet verder helpen. De agent begon een beetje moe te worden, en hij ik neem even een kopje koffie dan gaat het wel weer beter. Hij stapte het restaurant annex hotel binnen en bestelde een kopje koffie met een borrel. De waard bracht hem de bestelling en ging even bij hem zitten, en vroeg waarom hij al  zo vroeg op pad was. Jongsma stak van wal en vertelde hem het verhaal. De waard onderbrak hem al snel, en vertelde hem dat een uur geleden iemand bij hem had gegeten, en weer was vertrokken. Jongsma was één al oor, en noteerde alles in zijn opschrijfboekje. Hij vroeg verder of de waard nog meer was opgevallen. Deze bezoeker droeg een lange zwarte jas een geruit overhemd en had rood haar. Hij had betaald en was weg gegaan maar waar naar toe wist hij niet te vertellen. Agent Jongsma dronk zijn koffie op en wilde zo vertrekken, de waard sprak hem aan dat hij toch wel zijn koffie moest betalen, we moeten allemaal leven niet waar. Jongsma spoedde zich  terug naar het politie bureau en liep gelijk door naar de Commisaris en vertelde wat hij had gehoord. De commesaris stelde direct voor een aantal politieagenten op pad te sturen, om te kijken waar de persoon was gebleven. Wat gebeurde er onderhand in het ziekenhuis? De vader zat met akelige spanning het resultaat van de operatie af te wachten. Na een uur kwam de chirurg met een bedenkelijk gezicht op de vader aangelopen. De vader vloog van zijn stoel en vroeg hoe het met zijn dochter ging. De arts moest even overdenken wat hij de vader zou zeggen. Hij begon met te zeggen dat de operatie was geslaagd, maar hij niet kon beloven dat er verbetering in de toestand van zijn dochter zou bestaan. Hij kon niet ook niet zeggen hoe lang de coma zou duren, en of ze ooit nog wel zou ontwaken. De vader storte volledig in, en zakte door zijn knieën, maar voor hij op de grond zou vallen had de arts hem al opgevangen en op een stoel gezet. De vader liet zijn tranen de vrije loop en zat te trillen over zijn hele lichaam. Hoe moest dit nu verder. De arts en het verplegend personeel zorgde zo goed mogelijk voor hem, en zegde hem toe dat er een bed voor hem klaar werd gemaakt zodat hij dicht bij zijn dochter kon blijven deze dag.

Hoofdstuk 6: 

Op weg

Veder komende op de man in het zwart. Hij was het Noord af gelopen en kwam aan een water. Daar liep een paarden pad langs richting het Noorden. Hij vervolgde zijn weg en kwam al snel bij een spoordijk aan. Naar boven geklommen zag hij daar een brug over het water en vervolgde zijn weg. Aan de overkant gekomen, liep hij het talud af naar een zandpad wat richting het noorden liep.
Hij moest voortmaken want in de verte verzamelde zich donkere wolken die niet veel goeds voorspelde. Met een stevige pas liep hij verder, en zag in de verte de toren van een klein vissersdorp. Hoe dichterbij hij kwam hoe meer netten zag hangen. Boven op de dijk langs het dorp vond hij een logement. Hij stapte naar binnen, en achter hem brak bui los. Zo dat heb ik net gehaald sprak de man. Aan een stamtafel zaten enige dorps bewoners, die hem met wat argwaan op namen. Een vreemdeling in het dorp waren ze niet gewend, behalve de kassiesventers en haankemaaiers zag er bijna geen vreemden. De man in het zwart liep naar de toog en vroeg aan de waard of hij wat kon eten en ook of er een slaapplaats voor hem was. De waard vertelde dat dit wel geregeld kon worden als hij vooraf betaalde voor de slaapplaats, en hoe lang hij zou blijven.
Ik wil eerst een nacht goed uitrusten, en dan bekijk ik wel of ik langer blijf. Hij bestelde een glas bier en vroeg aan de stamgasten of zij er eentje met hem mee drinken. Dat was niet tegen een dovenmansoor gezegd. Even later zaten ze dan aardig te bomen. De vraag kwam naar voren, waar komt u vandaan en waar gaat u naar toe. Hij gaf uitleg, maar zo dat hij niet alles vertelde. Ik ben op doorreis door heel het land om daarna een boek te schrijven. Komen wij daar dan ook in voor werd er gevraagd. Dat denk ik wel maar dan met gefingeerde namen. Kom maar eens op met jullie verhalen. Ze begonnen allemaal door elkander te praten, zodat er geen touw meer aan vast was te knopen. Hij stak zijn handen in de lucht, en vroeg kan het ook één voor één. Het eerst even stil, maar daarna schoot men in de lach. Al vorens wij beginnen, wil ik eerst aan de waard vragen of hij nog te eten heeft. Op het menu van de dag, en deze is bijna altijd het zelfde sprak de waard. Stampot zuurkool met buikspek en worst. De waard verdween in de keuken om het gerecht op te warmen. Aan de tafel werd het ene verhaal naar het andere begonnen, maar het meeste ging over de visvangst. Er werd over het algemeen alleenmaar ansjovis gevangen. Maar er werd ook verder op zee gevaren op walvissen.
Hij maakte aantekening in zijn opschrijf boekje, en liet hun maar gaan, soms was het natuurlijk sterk overdreven. Maar voor zijn verhaal was op dit moment alles te gebruiken. De waard kwam binnen met een groot bord vol met zuurkoolstamp. Hij verliet de grote tafel ging even apart zitten in een hoekje bij het raam. Hij bestelde nog een bier, en zij geef de en jezelf ook maar wat. De mannen aan de tafel hadden al wat genuttigd die dag, en met dit er bovenop werden ze uitgelatener.
Na hij zijn maaltijd had genuttigd ging hij weer aan de stamtafel zitten. En haalde hij zij opschrijfboekje weer te voorschijn. Een man vertelde een verhaal over het vissen, waarbij zij verdwaalden op zee. En de bemanning allemaal in slaap waren gevallen. Toen zij weer wakker werden lag het schip keurig aan de wal in het dorp, hoe dat was gebeurt is nog steeds een raadsel.
Er werd aan de tafel gefluisterd dat de vliegende hollander hun misschien thuis had gebracht. De stemming werd wat gedempt. En verschillende maakte al aanstalte om naar huis te gaan. Ook de man in het zwart zei ik ga maar eens slapen, morgen is het weer vroeg dag. Hij ging de trap op, vooraf gegaand door de waard. Deze had een blaker mee om de gast bij te lichten, omdat het boven stikke donker was. In de slaapkamer werd daar ook een kaars aangestoken, zodat hij het  bed en een paar stoelen zag staan. Tegen de waard zij hij dat hij 's morgens vroeg wilde vertrekken, of hij hem bij het ochtend gloren zou kunnen wekken. Dit werd afgesproken, en de waard wenste hem een goede nachtrust toe. Hij viel met zijn kleren aan op het bed, omdat hij geconstateerd had dat de kamer niet afgesloten kon worden. Hij wilde niet vannacht voor onverhoeste dingen komen te staan. Al gauw was hij in diepe rust.

Hoofdstuk 7:  

De zoektocht

Hoe was nu op het politiebureau in de stad. Al de agenten hadden de stad afgestroopt maar tot nog toe had niemand de man in de zwarte lange jas gezien. De Commesaris sprak de agenten toe, we gaan morgen verder, en dan zal ik de dorpen rond om ons heen eens gaan bellen. We gaan nu maar naar bed tot morgen. In de stad gingen de straatlantaarns branden, deze waren aangestoken door de lantaarn aansteker. Deze verlichting werd nog met kaarsen gedaan. De nieuwe morgen brak aan, en de stad begon weer te leven. De straatvegers waren al vroeg bezig, met hun bezem en karren, om de rommel van de markt op te ruimen. Deze had tot laat in de middag geduurd, en het was al vroeg donker geworden. Ook de Commesaris was al vroeg op pad naar zijn bureau. Hij kwam er al snel aan en ontsloot de deur.  De agenten stonden al te wachten. Binnen gekomen nam de Commesaris direct de telefoon en begon de dorpen af te bellen, dit ging niet zo snel. De dorps agenten lagen over het algemeen nog in bed. Maar overal werd direct actie ondernomen, en men begon dadelijk met hun onderzoek. Veelal werd er begonnen bij de dorpscafe's, maar de meeste waren nog gesloten, en men moest hard op de deur en ramen bonsen voor dat een slaperige waard, nogal woest vroeg waar de brand was. Ook in het vissersdorp ging de agent langs bij het dorpscafe, waar al licht brande. Hij stapte naar binnen en keek rond, maar er was in de voorzaal niemand te bekennen. De waard kwam van uit de keuken en vroeg waarom de agent zo vroeg op pad was. De agent vertelde dat hij op zoek was naar een man in een lange zwarte mantel en met vermoedelijk rood haar. De waard vertelde dat er bij hem iemand had overnacht die aan de beschrijving voldeed, maar dat die persoon met zonsopgang reeds was vertrokken. De agent vroeg naar welke kant is hij weggegaan, maar dat kon de waard hem niet vertellen, want hij was direct naar de keuken gegaan.
De agent vroeg niet verder, maar ging naar buiten en keek de straat zowel links als rechtsaf maar er was niemand meer te zien. Onder aan de dijk was een vissersman bezig zijn roeiboot vast te leggen.
De agent liep het talud af en sprak de vissersman aan en vroeg hem of hij een man met een zwarte lange mantel had gezien. Jawel sprak hij, die heb ik net naar de overkant geroeid. Hij is aan de overkant direct verdwenen, en ik heb niet gezien waar hij heen ging. De agent ging maar weer terug  naar zijn woning, en nam kontakt op met de Commesaris, en vertelde hem wat hij te weten was gekomen. De commesaris nam contact op met het provinciaal verzorgde politieteam.
Wij gaan weer even terug naar het ziekenhuis, de toestand van Margreet ging het niet de goede kant uit, ze heeft al tweemaal een hartstilstand gehad. De arts is het de vader gaan vertellen, en dat hij er rekening mee moet houden, dat zijn dochter, vandaag of morgen zal sterven. De vader had geen tranen meer om te huilen, zijn geliefde dochter zal hem ontvallen, en hoe moest hij dat thuis gaan vertellen. Een team van verpleegsters staan hem nu nog bij, maar straks staat hij er alleen voor. Een van de zuster bied aan om met hem mee te gaan als het zover is.

Hoofdstuk 8:  

De geruchten

In het dorp gaat het bericht van het wat het meisje  Margreet van de fam. Buren, is overkomen als een lopend vuurtje. Bij de sluis zie je mensen bij elkander staan en zitten. Op de brug heb twee ban ken één voor de ouderen en één voor de jongeren. De dokter kwam net bij de fa. Buren vandaan, en de brutaalste van de buurt hield hem aan. En vroeg met gepaste eerbeid wat er allemaal aan de hand was bij de familie. Want de bewoners zijn erg ongerust, en zouden willen weten wat er echt aan de hand is. Zeker omdat de politie er bij betrokken is. De arts overwoog om niet allesw te vertellen, maar dat alleen dat er wat gebeurt was met Margreet van de fam. Buren, en nu in het ziekenhuis ligt. De man die de dokter had aangesproken, vroeg met een wat luide stem, dat er verteld werd dat Margreet zou zijn vermoord. De dokter zei met klem dat dit nog niet zo zeker was. Het politie onderzoek heeft daar-om-trend nog niets uitgewezen. De dokter vertrok en liet de mensen in vertwijfeling achter. Wat was er nu werkelijk in de woning van Janssen gebeurt. De zwervers jongen was daar ook aanwezig, en wat had hij er mee te maken? Eigenlijk niets, maar misschien ook wel, door zijn binnenkomst zonder te kloppen of te roepen, heeft hij Margreet zo laten schrikken, dat zij overeind sprong en het evenwicht verloor. Waardoor zij tegen het fornuis viel. Maar daar had de zwervers jongen niet over gesproken toen hij ondervraagd werd door de agent. Zo is het verhaal  ontstaan dat de man in het zwart de verdachte is, en dat de gehele politie van de omgeving Scage en de Proviciale aan het zoeken is, en iedereen ondervraagd of zij iets gezien of gehoord hebben. Naar aanleiding van het telefoontje van de agent uit het vissersdorp, is men daar met vier agenten op de fiets naar toegegaan. Ze hebben contact gezocht met de agent van het dorp, en zijn naar de overkant van het water gegaan met een geleend bootje. Daar aangekomen hebben zij gezocht naar sporen, maar niets aangetroffen. Met een verrekijker hebben zij de omgeving afgekeken, maar om dat er mist was opgekomen was het zicht beperkt. Zij gingen onverrichte zaken terug naar het dorp. Zij namen contact op met het bureau in Scage, en kregen te horen dat weer terug konden komen. Ze namen afscheid van hun collega en gingen op de fiets terug. De commesaris nam contact op met zijn collega op het eiland Wieringa, en vertelde hem het verhaal. Deze beloofde uit te kijken naar de persoon in kwestie.

Hoofdstuk 9:  

De oversteek

Na dat hij zich op weg had begeven aan de overkant op het nieuwe land, viel het hem zwaar om vooruit te komen. Paden waren er sumier aangelegd, en nog vol met klei. Aan de kant in het riet zag hij een bootje liggen, en hij besloot terug te keren naar de dijk die hij net verlaten had. Hij roeide naar de overkant, en kwam op een heel andere plaats aan land, als waar van vertrokken was. Hij legde de boot vast aan een paaltje welke daar voor dienen. Ik liep het talud op naar boven op de dijk, en vervolgde zijn weg. Hij liep in de richting waar de zon op kwam. Naar een enkele uren te hebben gelopen, kwam hij langs een boerderij waar het een drukte van belang was. Een stofwolk kwam hem tegemoet, verschillende arbeiders liepen en zaten op een machine welke het koren aan het dorsen was. Twee man staken de schoven naar boven, daarboven twee man welke de schoven los maakten van hun bindingen, en dan naar binnen staken. Achter aan de machine twee mannen, die er steeds nieuwe zakken aan een beugel vast maken. Zodat deze gevuld werden met het gedorste graan. Ze werden dadelijk op een platte wagen geladen, zodat direct naar Meelmolen gebracht konden worden. Op eens werd er op een hoorn geblazen en alles viel stil. De boerin en haar dochter kwamen met koffie en boterhammen naar buiten, en de mannen vielen hier hongerig op aan. Onderwijl werd er gesproken over de buurt in het algemeen.
De dochter had in de gaten dat er een vreemdeling op het pad naar hun stond kijken. Zij liep op hem af en vroeg wat hij wilde, en of hij ook trek had in een goed kopje koffie. Dat liet hij zich geen twee keer zeggen, en hij sloot zich aan bij de andere die aan het eten waren. Er werd natuurlijk aan hem gevraagd wat hij al zo voor de kost deed. Hij vertelde zijn verhaal nog maar weer eens. Ze lachten wat er vroegen komen wij ook in jouw verhaal voor. Natuurlijk alles wat ik onderweg tegen kom gebruik ik.
De dochter van de boer kwam er ook bij zitten, en ging nogal dicht tegen hem aanzitten. Ze liet blijken dat ze hem wel aardig vond. Hij duwde met zijn knie tegen haren en zij trok hem niet terug. Ze vroeg of hij nog meer koffie luste en of hij daar ook een boterham bij wilde hebben. Zij ging weer met de kofiiepot rond maar begon nu bij hem, wat een zacht gefluit van de anderen op leverde. Zij kreeg een kleur, en schonk maar gauw ook de andere kommen vol. En ging weer gauw naast hem zitten. Hij zette zijn arm achter haar neer, en kriebelde langs haar billen, waardoor zij een zucht van verlangen liet. Al gauw gingen de arbeiders weer aan het werk, en hij hielp met het afruimen en de spullen naar het afwashok te brengen. Ik de keuken liep zij tegen hem aan en viel daarbij in zijn armen, waardoor hij wat kommetjes liet vallen. Geschrokken stapte zij achteruit, en begon alles snel op te ruimen. Even later kwam haar moeder naar binnen en vroeg wie die jongeman wel was. Hij stelde ze eigen voor en vertelde wederom zijn verhaal. De zei tegen haar dochter er moeten nog wat spullen van het dorp gehaald, zou jij even kunnen doen. Hij zei dan loop ik zover met je mee, zo gezegd zo gedaan.

Hoofdstuk 10:  

Het werkmanshuisje

Ze gingen ze beiden over de dijk richting het dorp, met in de verte een witte kerkje. Even later liepen zei langs een klein werkmans huisje onder aan de dijk. Ze vertelde hem, dit is mijn woning welke ik na mijn trouwen zal betrekken. Maar helaas de jongens van het dorp hebben tot nog toe niets laten blijken wat ze voor mij voelen. Zullen wij even naar binnen gaan zei ze, en liep reeds langs het pad af naar beneden. Onder een steen nam zij de sleutel die daar lag, en ontsloot de deur. Kom maar naar binnen zij, en hij stapte het kleine halletje in. De keuken deur werd opengemaakt, en liepen door naar de woonkamer. Deze was al ingericht met stoelen en tafel en er stond ook al een steenkool kachel. Verder waren er twee bedsteden, waarvan er openstond en het bed was al opgemaakt. Zij liep op hem af, en ging voor hem staan en keek hem met een paar vragende ogen aan. Hij nam haar in zijn armen en kuste haar op haar volle rode mond, en zij week niet terug, maar klemde zich aan hem vast. Hij droeg haar naar de bedstede en vlijde haar neer op de dekens. Hij kroop naast haar en begon langzaam haar blouse los te knopen, en ontblote haar jonge borsten, waar de tepels reeds rechtop stonden. Daarna kuste hij haar weer op haar mond en begon zachtjes haar borsten en tepels te kneden. Wat bij haar zacht gekreun uit haar mond liet horen.
Hij voorzichtig haar rok los te maken, zij droeg daar helemaal niets onderaan zodat hij haar venusheuvel zo voor zich lag liggen. Hij begon met zijn handen en lippen over haar borsten via haar buik richting deze begerige grot te gaan, en liet zijn vinger zachtjes bij haar binnengaan, waarbij zij haar rug kromde en fluisterde neem mij, o god neem mij ik houd het niet langer uit. Hij ontdeed zich van zijn broek en zijn geslacht sprong vooruit, waardoor zij even omhoog kwam om het te bekijken, en hem met haar hand geleide naar de plek welke bij haar in brand stond van verlangen. Hij gleed bij haar naar binnen, en zij vormde te samen een eenheid in ritmische bewegingen. Na het voor bijde de hoogte punten voorbij waren lagen zij tevreden naast elkander, enigzins vermoed van de daad. Na een tijdje informeerde hij wat ze er van had gevonden. Zij antwoorden hier heb ik altijd van gedroomd. Maar ik kon niet bevroeden dat het zo intens zou zijn. Na zo een uurtje bij elkander te hebben gelegen, begon hij zich aan te kleden, en hielp hij daarbij ook. Zij kwam dicht tegen hem aan staan en streelde met haar hand nogeens over zijn geslacht, en liet haar hand in zijn gulp glijden, en knede voorzichtig zij weer opgerezen falus. Hij kreunde doe toch voorzichtig, straks kan ik mij niet beheersen en pak ik je hier op de tafel. Zij reageerde alleen maar door hem zacht te strelen en zijn voorhuid zachtje heer en weer te rollen. Hij pakte haar op en legde haar op de kamertafel en rolde haar rok tot haar middel op, en schoof zijn geslacht wederom bij haar binnen. Haar gekreun en gezucht vuurde hem alleen maar aan. Na dat hij klaar gekomen was, deed hij rok weer omlaag en hielp haar van de tafel. Hij zij je moet nog inkopen voor je moeder doen in het dorp. Ze zij tegen hem je kunt hier vanacht wel blijven slapen. Er staat eten genoeg in de voorraad kast. Misschien kom ik vanavond nog even bij je langs. Ze liep de deur uit en ging via de dijk richting het dorp Winckle.
Hij keek even rond in het huisje, en vond al gauw de voorraad kast welke gevuld was met van alles wat van het land kwam. Vers gebakken brood, verschillende soorten zelf gemaakten jam. Boter in een groot vat, diverse groentes ingemaakt, waaronder een keulse pot met spercibonen. Okk waren potten met ingemaakt vlees, en hing er een gerookte ham. Hij sneed een paar boterhammen en deed zich te goed aan de ham en jam. Hij ging in de kamer zitten met een voldaan gevoel, en viel in slaap.
Wat later schrok hij wakker omdat de deur werd geopend, en de boerendochter in eens weer voor zijn neus stond. Ze een doek in haar handen met daar een pannetje in. Haar moeder had wat warms klaar gemaakt. Zij zette twee borden op tafel en schepte deze vol met een heerlijk ruikend gerecht. Wat heb je meegenomen zij hij, dit is een gerecht van mijn moeder, van wortelen, uien en aardappels, vermengd met stukjes vlees. Eet nu maar op, dan kunnen wij nog wat plezier maken. Ze deed de petroleumlamp aan zodat het wat gezelliger in het huisje werd. Na gezamelijk te hebben gegeten, gingen zij op de bank zitten en zij lag haar hoofd op zijn schoot. Hij streelde haar haar, en kuste haar even zachtjes op haar oor. Zij handen waren al weer op weg naar haar borsten, waardoor zij uitstrekte en zuchte. Ze liet hem begaan bij het losknopen van haar blouse, en hij ontblote haar kleine borsten waarvan de tepels al rechtop stonden. Hij begon kleine kringetjes om haar tepels te maken, en boog zich voorover en liet zijn lippen zich er om heen sluiten. Hij zoog en likte voorzichtig zodat zij haar rug kromde van genot. Zij handen verdwenen onder haar rok en speelde met het haar en haar venusheuvel. Zij richte zich op en stapte van de bank, en sloot de gordijnen voor het raam, en kwam terug naar hem en deed onderwijl haar rok en broekje uit. Zo stond zij naakt voor hem, en begon met zachte drang zijn schoenen en broek uit te trekken, even later lag hij ook helemaal naakt voor hem. Zij liet haar zachte handen over zijn lichaam om pas te stoppen bij zijn reeds zeer hoog opgerezen falus, en begon zachtje zijn voorhuid op en neer te bewegen. Zij legde haar gezicht er tegen, en kon de verleiding niet weerstaan om hem in haar mond te nemen, en er zachtjes aan te zuigen, ze bewoog haar mond op en neer en nam hem geheel in haar mond. Hij zij tegen doe maar voorzichting ik kan het niet lang meer op houden, maar zij zette nu met nog meer bewegingen van haar tong hem in vuur en vlam. Na een paar flinke schokken kwam hij klaar in haar mond, en zij was eigenlijk zo verbouwereerd, dat zij alles in eenkeer door slikte. Een beetje proesten en hoestend kwam ze boven op hem liggen, en kuste hem op zijn mond. Dit was het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt zij ze met een glimlach. Laten we het nu ook maar af gaan maken, en zij schoof met haar hand zijn stijve bij haar binnen, en begon zachtjes op hem te rijen, daarbij ging ze rechtop zitten. Na een poosje lagen zij uitgeput naast elkander, en hij sprak met haar mocht je van mij in verwachting raken dan weet ik nog niet of ik met je kan trouwen. Zij zegde tegen hem dat maakt voor mij niets uit, ik begrijp dat je niet op een boerderij zou kunnen aarden, vanwege je reislust. Dit was voor mij een ervaring die ik nooit zal vergeten. En mocht ik in verwachting zijn, dan trouw ik wel met een boerenzoon van het dorp. Ze stond op en ging haar aankleden, en zij tegen hem blijf vannacht hier maar slapen, maar doe het licht uit want niemand weet dat je hier bent. Mocht morgen vroeg vertrekken leg dan de sleutel maar onder de steen. Zij gaf hem nog een kus en verdween in het donker. Hij blies de lamp en sloot het huisje af en kroop in onder de dekens in de bedstee.

Hoofdstuk 11:  

Weer op pad.

De volgende morgen stond hij al vroeg op en waste zich in de keuken bij de pomp. Daarna maakte hij enkele boterhammen voor onderweg, en sloot deur af en legde de sleutel onder de steen bij de deur.
Hij liep de dijk op en liep met vrolijke pas de prille morgen in. De zon kwam in het zuiden bloedrood op wat een mooie dag in verschiet had. Na een paar uur zo gelopen te hebben, kwam hij bij een splitsing van dijken, en hij besloot links af te slaan. Na een kleine poos sloeg deze dijk ook weer rechtsaf. Dit gedeelte was ontstaan na een dijk doorbraak. Hij sloot nu weer aan, aan de oude dijk. Hij hoorde in de verte muziek, maar hij kon het nog niet plaatsen waar het vandaan kwam. Al wandelend kwam hij langs een oude vervallen woning, welke men aan het verbouwen was zo te zien. Beneden aan een tafel zaten een man en een vrouw, hij met een arcordion en zij met een viool. Hij liep het pad af naar beneden en bleef even staan bij het hek wat het pad afsloot om te luisteren naar hun spel. Zij speelden muziek welke een ritme had wat hij niet kende. De muziek stopte en zij zagen hem staan bij het hek. De vrouw stond op, en nodigde hem uit er bij te komen zitten. Hij opende het hek en liep naar de tafel toe. De beide mensen hadden een licht bruine kleur, terwijl het nog geen zomer was. Zij droegen ook kleding welke in deze omgeving niet veel voor kwamen. Meestal bij mensen welke met een kermis mee reisden. Ze nodigden hem aan tafel, en de vrouw verdween in het huis, om even later terug te komen met een karaf en drie glazen. Zij schonk de glazen vol, en hief het glas voor een toost. Hij pakte zijn glas en dronk voorzichtig een paar teugjes, het brande in zijn keel, maar het gaf hem een warm gevoel van binnen. Waar komt deze drank vandaan vroeg hij zich af. Hij kreeg algauw het antwoord. Wij komen uit een ver land, waar wij zelf onze dranken stoken vertelde de man. Als wij op reis gingen, dan namen wij altijd een paar flessen mee. Maar nu we hier zijn neer gestreken, zijn wij van plan hier te blijven. We verbouwen dit huis, welke wij goedkoop hebben kunnen kopen. Maar wat is het wat ik daarnet heb gedronken. Dat is gemaakt van pruimen, er komt dan door het stoken veel alcohol in deze drank. Men moet er dan ook niet te veel van drinken glimlachte hij. De vrouw nodigde hem uit om met hun het middagmaal te nuttigen. Hij wilde het afslaan, maar daar gingen zij niet op in.
De vrouw verdween in de keuken, en na een half uurtje, kwam zij met twee dampende schotels naar buiten en zette deze op tafel. Ze haalde nog 3 borden en lepels van uit de keuken. En schepte zijn bord vol met iets wat hij niet kon thuis brengen, maar het ruikte verrukkelijk. Hij dorst nog niet te vragen wat zij had klaar gemaakt. Hij nam een hap en kauwde op het vruchtvlees, en dacht dat zijn mond in de brand stond, en vroeg om een glas water. De vrouw schonk hem een glas in en vroeg of hij dit nog nooit had gegeten. Hij moest toegeven dat dat niet zo was. De vrouw vertelde hem dat dit vruchten en groenten zijn uit hun geboorte land. De hitte in je mond gaat vanzelf over, het is een groente doe hier moeilijk is te telen, maar wij hebben er iets op gevonden, en nu lukt dat wel. De andere schaal was gevuld met vlees, ook daar kreeg hij een volle lepel van op zijn bord. Hij proefde nu wat voorzichtiger en dat was geen overbodige luxe. ook hier waren weer kruiden door gemend, die de hitte in je mond liet voelen. Al met al een nieuwe ervaring, maar wel een smakelijke hap. Na het eten werden er grote kannen zelg gemaakte bier op tafel gezet, en onderwijl werd er ook weer muziek gemaakt. Zo verliep de middag en het begon alweer donker te worden, hij werd binnen genodigd. En drank bleef rijkelijk vloeien. Ze nodigde hem uit de nacht bij hun door te brengen. Omdat hij niet meer zo vast op zijn benen stond nam hij deze uitnodiging met biede handen aan.
Hij nam afscheid van de beiden en nestelde zich op de koestal op een strooien bed, en sliep bijna dadelijk in.

Hoofdstuk 12. 

Het ziekenhuis.

Op de kamer van het ziekenhuis stonden de artsen om het ziekbed van Margreet, en overlegde wat er verder gedaan moest worden. De coma duurde al zo lang, en de hart stil standen had er ook geen goed aan de gezondheid van haar gedaan. Mogelijk moesten zij de behandelijk maar stop te zetten.
Maar dat kan alleen maar in overleg met de ouders. De vader wordt benaderd als hij op bezoek bij zijn dochter kwam. Na het bezoek nam de behandelende arts hem even apart in zijn kantoor. Hij om een verhaal kort te maken, wij denken dat uw dochter niet meer geheel zal genezen, mogelijk blijft ze altijd in die zware coma. De vader brak, en moest gaan zitten om niet door zijn benen te zakken. Hij snotterde ik wil eerst met de dominee spreken. De arts sprak daar kan ik mij wel in vinden. En nam de vader bij de arm en bracht hem naar de gang en liep met hem mee naar de uitgang. Daar nam hij afscheid en de vader vertrok terug naar zijn huis in het dorp. Daar aan gekomen vertelde hij zijn verhaal aan zijn vrouw en kinderen. De moeder gilde alles bij elkander en moest door haar man en kinderen ondersteund worden. Ze legde haar in de bedstee en bracht wat water met een poedertje om haar weer rustig te krijgen. Ze viel later in een onrustige slaap. De vader nam zijn fiets en ging op weg naar de dominee. Bij de dominee aangekomen belde hij aan, de huishoudster deed open, en vroeg hem in de ontvangstkamer plaats te nemen. De dominee kwam algauw naar hem toe, en vroeg naar de toestand in het ziekenhuis. De vader begon te stotteren en bijna te huilen en vertelde wat de artsen hem hadden geadviseerd. De dominee trooste de man, en zij voor hun te bidden, maar dat hij geen uitsluitsel kon geven over wat hij zou moeten doen. Men kon het over laten aan god, maar of daar zijn dochter meegeholpen is zou hij niet weten. De vader nam met een zwaar gemoed afscheid, en spoede zich naar huis. Thuis gekomen vertelde hij het antwoord aan zijn vrouw, die zich dadelijk in de opkamer opsloot om haar verdriet niet aan de kinderen te tonen. De vader ging de volgende dag weer naar het ziekenhuis, en verzocht om een gesprek met de behandelende arts. Hij moest nog even wachten, want de dokter was op visite ronde. Maar na een half uur kon de vader terecht, en vertelde aan de arts wat ze in de familie hadden besproken. Met dien verstande dat ze hun dochter in gods handen lieten, en niet hadden besloten de behandeling te stoppen. De arts vertelde hem dat dan hun dochter naar een verpleeghuis zou moeten worden gebracht. De vader stemde hier in toe, en verliet opgelucht de kamer van de arts.

Hoofdstuk 13. 

Wat gebeurde er verder.

Midden in de nacht werd hij wakker van gestommel aan de achterkant van het huis. Even later kwam een klein lichtschijnsel over de koegang richting het voorhuis. Maar halverwege bleven zij staan en onderscheide hij twee donkere figuren. Beiden spraken een taal welke hij niet verstond, maar begreep aan hunner bewegingen dat de afspraken niet helemaal zo gaan waren als of zij wilden. Even later voegde de vrouw des huizes zich ook bij het tweetal en legde haar vinger op haar mond om hun te beduiden dat er nog iemand in de stal aanwezig was. Daarop besloten zij naar het voorhuis te gaan, en even later hoorde de glazen rinkelen, en werd er luid gezongen en muziek gemaakt. Hij besloot om zich aan te kleden, wat niet veel om het lijf had, want was bijna met al zijn kleren in slaap gevallen. Hij keek even om zich heen, bij het licht van de maan die door een van de raampjes scheen, kon hij zien waar hij was. Hij liep langs de koestal naar de achterdeur, en probeerde of deze los was en makkelijk open ging. De deur knarste een beetje in zijn hengsel, hij luisterde even of er van voren gereageerd werd, en besloot toen om via de achteruitgang langs het huis de dijk weer op te zoeken. De voorkant van huis lag van de dijk afgekeerd, zodat niemand hem kon zien gaan. Opgelucht stapte hij de vroege morgen in, en liep over de dijk richting waar hij wat licht zag branden. Dichterbij gekomen zag hij dat het licht bij een dorps café vandaan kwam. Hij liep dijk af naar beneden en ging een van ramen staan om naar binnen te kijken. Maar meteen werd de deur al open gegooid en stond er iemand met een geweer in aanslag op hem gericht, en bulderde wat moet jij daar. Kom wat meer in het licht dan kan ik zien met wie ik te maken heb. Hij voldeed aan het verzoek, maar bleef enkele passen van de persoon weer staan. Wie ben je en waar kom je vandaan. Hij voldeed aan de vraag en vertelde zijn hele verhaal tot nog toe. Hij werd naar binnen gevraagd, maar de persoon met het geweer liet hem voorgaan. Het geweer bleef gericht op de rug van de reiziger. Binnen gekomen moest hij op een stoel gaan zitten, de man stelde zich aan hem voor ik ben de waard. Hopelijk heb ik u niet erg aan het schrikken gemaakt, maar er loopt tegenwoordig nogal wat vreemd volk rond. Zodat ik me maar heb gewapend, al zit er nog geen kogel in, want die moet nog aanschaffen. Door het lawaai en de stemmen waren de bewoners van het café wakker geworden. En even later kwam een vrouw en een dochter en zoon de gelagkamer binnen gelopen. Zo vroeg hadden zij geen bezoek verwacht. De waard vertelde wat er aan de hand was en gaf opdracht een ontbijt voor de reiziger te maken. De man wilde de haard betalen voor het aangebodene maar daar wilde hij niets van weten. Hij stelde hem voor om deze dag bij hun te blijven, want dan kon hij de verhalen van zijn stamgasten opschrijven, en in zijn boek eventueel verwerken. Hij wilde eigenlijk verder trekken, maar zo'n aanbod met misschien verhalen van deze of gene lokte hem toch wel aan. Even later kwam de dochter het ontbijt wat bestond uit een homp brood met plakken spek en kan met koud bier en zette het voor hem neer, daarbij meer te laten zien wat zij bovenin verborg achter een wat breed openstaande jurk. Hij kon ogen er maar moeilijk vanaf houden, en kreeg eigenlijk een kleur tot achter zijn oren. Hij bedacht zich dat hij pas een paar dagen geleden een zelfde situatie had meegemaakt. De jonge meisjes rond de twintig zijn in deze regio op zoek naar iets anders dan de boerenjongens die er wonen. Mogelijk lokte het avontuur hun aan, door met voor hun een vreemde man het aan te leggen. Hij begon met smaak zijn brood te verorberen, en liet zich het bier goed smaken. Na het eten nam hij zijn opschrijfboekje ter hand en begon op te schrijven wat hij voor die tijd had beleefd. Hij kon af en toe zien dat de dochter heimelijk naar hem zat te kijken langs de deur die toegang gaf naar de keuken. De waard had dat in de gaten, en gaf haar opdracht de bar-ruimte aan te vegen. Mogelijk met de gedachte dat het een goede partij voor haar zou zijn. Al had hij zijn bedenkingen dat een schrijver zou zijn. In de loop van de morgen kwamen er enkele stamgasten binnen wandelen en gingen aan de stamtafel zitten. Er werd terloops even gekeken naar deze vreemdeling, maar werden algauw bij-gepraat door de waard. En al gauw werd hij van zijn werk afgehaald en gevraagd een biertje mee te drinken. En daar kwamen de verhalen los, hij moest af en toe bijkomen van het lachen omdat er verhalen tussen die zo vreemd waren, dat hij ze bijna niet kon geloven. (Deze verhalen komen in een nieuw boek). Na enkele bieren gedronken hebben stapte de stamgasten weer op. Hij ging weer bij raam zitten om zijn notitie's bij te werken. Toen de waard even later bij hem kwam zitten, wilde hij weten of hij bleef overnachten. Hij vertelde hem van wegen het weer, het was gaan stormen en regenen, dat hij daar overdacht. Hij informeerde naar de kosten, en betaalde het bedrag wat werd genoemd voor de overnachting met logies.

Hoofdstuk: 14 

 Een nieuwe korte romance.

De dochter van de waard een struise meid van nog 20 jaar, met een boezem waar je niet omheen kon, kwam de gelagkamer binnen en bracht een middagmaal welke bestond uit een stampot aardappelen en kool, met daar bovenop een lap vlees en een kruik warme wijn. Ze zette alles op zijn tafel, en boog zich voorover naar hem om de inhoud van haar jurk duidelijk aan hem te laten zien. Ze liep na een knipoog weer terug naar de keuken, en liet hem met zijn gedachte, welke behoorlijk op hol waren geraakt. Maar eerst maar eens genieten van zijn maaltijd, het was wel erg veel, hij kon het maar met moeite op. Na de wijn met kleine teugjes naar binnen te hebben laten glijden, strekte hij zijn benen, en hij dommeltje wat weg, hij werd dan ook ruw gestoord omdat de deurbel klingelde, en er een agent binnen kwam. Deze liep zonder naar hem om te zien naar de keuken, en hij hoorde hem praten met de waard. Hij vroeg hem of hij het bericht al had gehoord dat er in het dorp Groenevelden een ongeluk was gebeurt, waar bij een jong meisje gewond was geraakt. Er werd daarom gezocht naar een man in een lange zwarte mantel die meer uitsluitsel zou kunnen geven. Hij hoorde wat de agent zei, en zag zijn mantel over de stoel hangen, nam deze op en stopte hem in zijn draagtas. Hij wilde niet dat er door zijn jas dat hij verdacht werd van dat incident. Hij had ook geen idee war dat dorp zou liggen, hij was door zo veel verschillende dorpen getrokken, en had niet overal gevraagd hoe het dorp hete waar hij doorheen trok. De agent vertrok na een biertje, en keek niet naar hem om door de voordeur. Even later kwam de dochter bij hem zitten en begon een praatje over de omgeving. Hij liet haar even stoppen met haar gekeuvel en vroeg hoe het dorp eigenlijk hete. Zij keek verwonder maar vertelde dat hij beland in het dorp Ierswoude. Een klein gehucht met vredelievende mensen. Ze strekte haar benen onder de tafel en streek langs zijn benen omhoog. Hij wilde eerst achteruit gaan zitten, maar bedacht zich en wachte af wat er verder zou gebeuren. Haar been ontdaan van haar klompen kropen steeds hoger en belande in zijn kruis waar stil hield. Ze keek hem aan met haar twee reebruine ogen, welke stonden te glinsteren in haar hoofd. Op haar lippen parelde druppeltje vocht, wat weg likte met haar tong, welke even buiten haar mond bleef staan. Hij zag dat deze zacht roze was en erg puntig was uitgevoerd. Ze liet nu haar voet kleine zachte draaiingen  maken, waardoor hij niet kon voorkomen een zachte zucht te laten van  verlangen. Ze bleef door gaan, en voelde dat hij een reizing in zijn broek kreeg, welke hij niet kon voorkomen. Zij glimlachte en haalde haar voet weg, en stond op om weer aan het werk te gaan. langs hem heengaan streek ze hem nog even over zijn haren. En fluisterde hem in zijn oor, laat alstublieft uw deur los als u gaat slapen. En zij verdween snel naar de keuken om de blos op haar wangen niet aan hen te laten zien. Hij besloot om even een wandeling te maken door het pitoreske dorpje, er waren wat bouwerijtje met wat groente zoals kool en rapen. Verder wat werkmans-huisjes. Hier endaar hing de was al buiten. Er waren ook al veel kinderen buiten, en sommigen waren al aan het werk op het land. Na zo rond te gaan kwam hij weer bij de dijk aan, en beklom deze, om van het uitzicht te genieten. In de verte kon hij op het water enkele bootjes onderscheiden, welke daar vermoedelijk aan het vissen waren. Nadat de zon in de verte aan het verdwijnen was, besloot hij weer terug te gaan naar het café. Daar aangekomen was het een drukte van belang, de mensen van het dorp hadden gehoord wat voor iemand in hun dorp was aan komen lopen. Zij wilde hem wel zien en hun verhalen kwijt. Men sprak algauw door elkaar, en hij kon er touw aan vast knopen. Daarom hief hij zijn hand en zij tot de aanwezige, dat hij iedereen persoonlijk zou aan horen. En notities maken over wat zij hadden te vertellen. Hij stelde ze op een rij, en nummerde ze met de afspraak al de één klaar de andere aan de tafel kon plaats nemen. Hij stelde voor om enkele dagen te blijven, zodat iedereen aan de beurt kwam. Men stelde zich hier mee tevreden, enkele gingen alweer huiswaarts omdat ze vanavond niet aan de beurt zouden komen, en morgen weer vroeg op moesten om te gaan werken. Na verschillende verhalen te hebben aan gehoord, besloot hij het hier bij te laten, en vroeg de anderen de volgende dag terug te komen. Na nog een kan bier te hebben gedronken, besloot hij naar bed te gaan. Hij kreeg een blaker mee van de waard, en liep de trap naar zijn kamer. Net voor dat hij zijn kamer wilde binnen gaan, ging er een deur open en verscheen de dochter van de waard in nachtgewaad in de deur opening. Ze fluisterde hem toe, laat deur los, dan kom ik vannacht bij je langs, en zij sloot de deur weer. Hij ging gekleed op het bed liggen, en probeerde niet in slaap te vallen. En te wachten wat er ging gebeuren. Na een uur, hij was toch bijna in slaap gevallen, voelde hij dat er iemand in zijn kamer was. Door het licht van de maan wat door het raampje naar binnen viel ontwaarde hij een vrouwelijke gestalte. Hij kwam overeind om te gaan zitten, maar dwong hem weer te gaan liggen, en begon hem over zijn broek voelen, tot had wat zij zocht. Door haar aanrakingen waren zijn bloedstromen opgang gekomen, zodat er een bobbel in broek was ontstaan. Zij maakte het snoer los welke zijn broek op zijn plaats hield, en stroopte het naar beneden, en trok hem uit. Daarna begon ze onderbroek van zijn heupen te trekken, en deed deze ook uit, waarna ze hem steveig maar voorzichtig bij zijn geslacht pakte, en deze al rollend door haar handen liet gaan. Zij bracht haar gezicht er dichtbij om te zien wat zij deed en vleide hem tegen haar wang. Zij kon maar met moeite zich zelf beheersen om er geen kus op te geven. Ze ging schreilings op hem zitten met aan elke kant een been, en tilde haar nachtgewaad iets omhoog zodat zei zijn geslacht met haar hand bij haar binnen voerde. Hij begon aan een ritmisch gedans, met daarbij zuchten steunen te laten, naar gelang met wat kirrende geluiden. Hij had moeite om haar ritme te volgen, en strekte zijn handen uit naar haar weelderige borsten, en begon ze voorzichtig te masseren. Zij begon langzamerhand haar hoogte punt te bereiken, en voelde ook in haar dat hij op het punt stond om te ontploffen. Na een gilletje plofte zij languit op hem, en voelde dat hij ook zich leegspoot in haar binnenste. Zuchtend en hijgend zij ze hem in zijn oor, dit had ik niet verwacht. Waar na hij vroeg was dit de eerste keer, zij gaf dit volmondig toe. Wat nu zei hij als er een kind van komt, wat doen we dan? Ik wil verder reizen en mijn boek afmaken. Dit is voor mij alleen zei ze, ik vind wel iemand die met me wil trouwen, genoeg jongens op het dorp. En je komt maar eens langs, om te zien of er iets van gekomen is, maak je maar geen zorgen. Ik heb hier van genoten, en het zal nooit meer zo zijn denk ik. Ze draaide zich naar hem toe, en vroeg kan hij het nog een keer. En zocht met haar hand tussen zijn benen, waar deze naar haar aanraking dadelijk weer begon te rijzen. En zij deden het nog eens over met met nog wat meer passie als de eerste keer. Ze kuste hem nog een keer goede nacht en verdween naar haar eigen kamer. Hij kleedde zich aan en probeerde in slaap te komen. Na een onrustige nacht werd hij wakker na het gekraai van de haan en het gerommel in de keuken. Hij liep de trap af naar de gelagkamer en ging weer zitten bij het raam. De waard kwam met zijn eten en een pul bier. De eerste klanten zaten al weer klaar om hun verhaal te doen. Hij nam zijn notitiemapje weer ter hand en begon te schrijven. Na zo'n uur of twee geluisterd te hebben, was de laatste verdwenen en borg hij zijn boekje weer op, en stond op om naar buiten te gaan en een eindje om te lopen. In gedachte besloot hij niet terug te keren. Hij liep in de richting van de dijk, en besteeg de trap naar boven en liep het talud aan de andere kant naar beneden.

Hoofdstuk: 15 

Een nieuw beleving.

Langs de waterkant liep hij in de richting van een kerk in de verte, welke boven de dijk uit stak. Het nadat hij dichterbij kwam een kleine stad te zijn. Bij de ingang stond een bord met Medeblikkum. Op de dijk stonden een of tien galgen, deze waren allemaal leeg. Maar ze stonden er zo dat ze meteen weer gebruikt konden worden. Hij liep de stadspoort binnen, en links en rechts van hem stonden de huizen dicht aan een. Met kleine straten er tussen die nogal donker en luguber uitzagen. Hij liep verder richting de kerk, waar rondom een markt aan de gang was. Veel kooplieden prijsden hun marktwaar aan. Er stonder er met kippen, eieren, vlees en vis ect. Midden op het plein stond een Huifkar, waar iemand in eenlange zwarte mantel zijn flessen met levenswater stond aan te prijzen. De mensen er om heen keken met belangstelling wat hij allemaal verkondigde. Hij bleef nog even kijken, maar zijn vervolgen, kwam hij bij een hotelletje aan. Hij stapte naar binnen en de gelagkamer was nog helemaal leeg. Op het geluid van de bel kwam er een vrouw met een schort voor uit de ruimte achter de toog vandaan, en informeerde wat de heer wel wenste. Hij vroeg of ze nog een kamer voor hem had. Ze keek bedenkelijk want zei kende hem niet, en vroeg of hij dat kon betalen. Hij vroeg wat de kamer, plus in de voeding te zijn koste. Zei vertelde het hem, hij trok zijn beurs en betaalde het gevraagde bedrag. Ze ging hem voor de trap op en liep naar de kamer welke zei voor hem in gedachte had. Bij de deur aangekomen, maakte hem open en hij trad de ruime kamer naar binnen Deze was gemeubileerd, en er stond een groot tweepersoons bed. Hij knikte tevreden, en nam plaats in een stoel bij het raam, zodat hij de markt kon overzien. Hij vroeg of ze een pul bier op zijn kamer wilde brengen. De vrouw slofte weg en kwam even later met een pul  bier en een glas bij hem binnen, en schonk het glas vol. Ze vroeg vol nieuwsgierigheid, waar hij vandaan kwam en wat hij kwam doen. Hij vertelde voor de zoveelste keer zijn verhaal. Na dat vrouw vertrokken was begon hij aan zijn aantekeningen te werken. Hij begon met de verhalen uit het kleine restaurant systimatisch over te schrijven maar zo dat er één verhaal zou ontstaan. Na zo enkele uren met inspanning zijn hoofd er bij te houden alles had overschreven, keek weer eens uit het raam naar beneden op de markt. Hij zag daar het meisje van de vorige avond al speurend rondlopen. In eens keek zei naar boven, en zag hem voor het raam zitten, een glimlach van herkenning lag op haar gezicht. En zei liep naar de ingang van het hotel en verdween door de deur naar binnen. Hij wachtte rustig af wat er zou gebeuren, even later werd er op de deur getikt, hij deed open en daar stond ze dan met een blos op haar wangen. Ze vroeg of zei binnen mocht komen, hij deed de deur wijd open, en zei trad binnen. Hij sloot de deur achter haar, en vroeg of zei wilde gaan zitten. Ze nam plaats maar zo dat ze vanaf straat niet gezien kon worden. Hij vroeg haar waarom zij hem gevolgd was, zij antwoordde daarop dat ze het niet bij een avond wilde laten. Ze had een zo een goede nacht met hem gehad, dat ze dit noch wel eens wilde overdoen. Hij pakte haar bij haar arm en wilde dat ze weg wilde gaan. Maar zei tegen hem dat ze zou gaan gillen als hij haar niet los liet. Ze begon zich langzaam van haar rok te ontdoen. Hij wilde dat ze deze weer aantrok. Maar ze ging gewoon door, en even later stond zei in haar ondergoed, en dreigde voor het raam te gaan staan als hij niet meewerkte. Ze deed haar bovenkleding uit en stond in haar hemdje voor hem, en vroeg hem deze uit te trekken. Met tegenzin voldeed hij aan haar verzoek. Zij hief haar armen omhoog zodat hij het hemdje gemakkelijk kon uittrekken. daar stond zei met haar borsten bloot, haar tepels gespannen. Ze pakte zijn hand en liet hem over haar tepels gaan, waardoor deze nog strakker naar voren kwamen. Ze liet zijn hand over haar buik glijden, en dwong hem haar broekje uit te trekken. daar stond zei in haar volle naaktheid voor hem. Zij liet haar hand over zijn broek gaan, en voelde de bobbel in zijn broek groeien bij haar aanraking. Ze knoopte zijn broek los en liet hem naar beneden glijden. Zijn jonge heer stond strak naar voren, zij streek er voorzichtig met haar hand langs, en pakte hem in haar volle hand, en bewoog in korte ritme haar hand op neer. Hij kon een lichte kreun van genot, niet tegen houden, en pakte een van haar borsten in zijn hand en begon deze zachtjes te kneden, en bij de ander nam hij voorzichtig de tepel in zijn mond en begon er op te zuigen. Zij kreunde als een krolse kat, en trok hem mee naar het bed. Daar gebeurde wat zij van hem verlangde, en na enkele minuten bereikte zij het hoogte punt, en lagen uitgeput op het bed. Na een half uurtje zo samen te hebben gelegen, ging zij uit het bed en begon haar langzaam aan te kleden. Ze trok haar jas aan en verdween door de deur zonder één woord te zeggen, hem in verbijstering achter laten. Hij besloot naar de gelagkamer te gaan om wat te eten. De gelagkamer zat vol met allemaal marktlui, welke hun zuur verdiende geld omzette in bier en eten. Hij ging bij de haard zitten daar was nog een tafeltje vrij, hij bestelde een pul bier, en vroeg wat er zoal op het menu stond. Het antwoord was gebraden gans, en leverworst uit het zuur, en zwijnenvlees. Hij bestelde leverworst en een stuk zwijnenvlees. Hij keek de gelagkamer eens rond of er nog bijzondere mensen tussen zaten waar hij een verhaal over zou kunnen maken. In de hoek zat een mannetje met een zwarte hoed op zijn geld te tellen, en had geen aandacht met wat er om hem heen gebeurde. Hij stond op om een gesprekje met de man te voeren, en tikte hem op zijn schouder, de man sprong op en trok daarbij zeer snel een mes. Hij sprong achteruit en bezwoer hem dat hij geen kwaad in de zin had, maar een gesprek met hem wilde voeren. En dat hij met een boek bezig was over de omgeving met daarin de bewoners aan het woord. De man stak zijn mes weer weg, en nodigde hem aan de tafel.

Hoofdstuk 16:

Het verhaal van de marktkoopman:

Na een slok van zijn aangeboden glas bier te hebben genomen, stak hij van wal. Hij sprak met een klein accent, hij kwam dus niet uit de omgeving. Hij vertelde dat hij met zijn ouders uit Duitsland kwam. Zijn vader is schoenmaker, en zijn moeder houd er een klein café op na. Hij moest dat hij pas jaar of acht was, al mee met zijn vader om de handel te verkopen, en verstelgoed op te halen. Het was geen vetpot. De klanten waren vaak ook niet goed bij kas, en stelde betalingen uit, zodat er in het gezin sappelen was om eten op tafel te krijgen. Daarom is hij op zijn vijftiende met een kast op zijn rug, met veters en verband naar hier getrokken. Bij de boerenvrouwen kon hij altijd wel wat verkopen, en zodoende groeide zijn handel. Nu beschik ik zelf over een schoenmakerszaakje. En ik verkoop mijn schoenen hier op de markt. In het begin kwam vaak op boerderijen en werkman huisjes en daar was het vaak ook geen vetpot, zodat er vaak in de achterkamertjes gevraagd werd of er met vleesselijk genot gehandeld kon worden. Als vijftien jarige jongen kijk jaar dan wel even raar van op, en vroeg dan wat daar mee bedoelden. Waarbij ze dan haar bloesje openmaakte en haar borsten liet zien, toen ze haar rok liet zakken, ben ik de eerste hard hollen weg gelopen, ik had het schaamrood op mijn kaken staan. Maar de volgende keren ben ik toch maar op onderzoek uit gegaan, al had ik niet zoveel op met de oudere vrouwen in het begin. De jongere vrouwen van de knechten met de leeftijd van in de twintig ging het heel wat beter. Bij eerste adres na die vlucht, kwam ik bij een jong vrouwtje van een boerderijknecht, en deze wilde nogal wat garen van mij kopen omdat zij twee kleine kinderen had, die gekleed moesten worden. Eerst hebben wij samen een kopje koffie gedronken en heeft zij de kleuren uitgezocht. En toen kwam zij met verhaal dat zij mij niet kon betalen. Ik stelde toen voor of zij het dan op een andere manier zou kunnen betalen. Ze keek mij vragend aan, en ik zij laat dan maar eens van je zien. Hoe bedoel je sprak zij. Nou zij ik met een kleur wat heb je daar in je jakje. Ze deed een stap achteruit en zij, maar dat kan ik niet doen, als mijn man binnen komt dan stuurt hij me weg met de kinderen. Ik zij ook goed, maar dan neem de garens weer mee. Ze stond te twijfelen en liep naar het raam om te kijken hoe ver haar man weg was op het land bij de boer. Ze waren achter op land aan het graan maaien. Ze kwam terug van het raam en zij nou goed dan en begon haar jakje los te knopen, en even later kwamen twee melkwitte borsten te voorschijn met daar stijf priemend twee grote bruine tepels. Ik liep nieuwsgierig dichterbij en voelde aan één van de tepels, en er ging een rilling door het vrouwtje, wat mij nog meer aanmoedigde en een kus op de tepel gaf. Ze liet een diepe zucht en ik begon de borsten te kneden, waardoor zij nog meer begon te zuchten, en ze zei stop er mee ik kan het niet meer houden. Ze liet haar handen zakken en begon over mijn broek te voelen, even later had ze mijn voorklep open gemaakt en pakte ze mijn geslacht in haar handen, en begon er zachtjes in te knijpen. Hij was al aardig gegroeid, maar nu nam zijn stijfheid met kracht toe. Ze liet zich op haar knieën zakken en keek me even aan en daarna nam ze hem in haar mond en begon er zachtjes op te zuigen. De haren op mijn hele lijf gingen rechtop staan van genot. Even later liet ze hem los en hijgde kom mee naar achter, en zij kroop op de tafel en stroopte haar rokken omhoog. Ze riep steek hem hier in, ik kan niet langer wachten. Ik begreep helemaal niet wat ze bedoelde, maar ze trok me naar haar toe tussen haar benen, en geleide mijn geslacht bij haar binnen. En nu op en neer zij ze, ga je gang maar, en kom maar klaar in mij. Wat me toen overkwam mijn hersen vlogen er zowat uit, ik had zoiets nog nooit beleefd. Omdat ik nog zo jong was het al snel gebeurt. Ze stapte van de tafel en borg haar borsten weer op. Ze nam de garens en zij dat moeten wij nog maar eens overdoen. Ik kleedde weer aan en verdween snel door de keukendeur, en even later zat ik in het gras langs de weg nu verbijsterd na te denken over wat mij was overkomen. Maar ja ik moest verder met mijn negosie, en verder had ook weer wat klanten. Ik klopte bij een boerderij aan, en de vrouw des huizes maakte open, en vroeg wat ik kwam doen. Ik had een afspraak met de meid, dat is goed zei ze maar gaan maar achterom daar zal ze wel zijn. Ik liep achterom en ik liep zo plomp verloren naar binnen, en stond in een donkere gang, waar anders de koeien stonden. Ik moest eerst even wennen aan de duisternis, maar algauw zag ik wat meer om mij heen. In de hoek achterin hoorde ik zacht gemompel, ik liep er snel naar toe om te vragen of ik hier goed was. Maar toen zag een wit achterwerk welke driftig op en neer ging, en onder hem lag een jong meisje van ongeveer 15 jaar te draaien met haar ogen, en steunende geluiden te maken. De man die op het meisje lag kwam al gauw klaar, en bleef even liggen om bij te komen. Toen stond hij op en zag mij staan. Hij keek vreemd op, en zij tegen het meisje blijf nog maar even zo liggen. Ik keek naar beneden en zag in het zwakke schijnsel dat het meisje met haar rok omhoog en haar benen wijd lag op het stro, er liep een klein straaltje van de liefdessappen van de man langs haar billen naar beneden. De man vroeg wat ik kwam doen, ik vertelde hem dat ik een afspraak met de meid voor garen en band te leveren. Hij zei ik ben de boer hier en de baas, deze meid is vandaag voor het eerst hier, en moet zich nog aan mijn regels wennen. Als ik vraag dat ze voor mij klaar moeten gaan liggen, dan hebben zij dat maar te doe, anders kunnen ze weer gaan. Zo zei hij wat zal je er van denken ook eens een ritje op haar te maken. Ik stotterde maar wat. Hij pakte mijn garen en band kistje van mijn rug en zette het neer naast het meisje. Zo zei hij haal hem maar te voorschijn en steek hem maar in haar haar holletje, zo lag ik die dag voor de tweede keer met een vrouwelijk wezen de liefdesdaad te doen. Het ging mij al wat beter af, want ik kon het al wat langer uitstellen, en ik begon het meisjes boezeroen los te knopen om haar kleine borstjes te voorschijn te halen. Zij wilde dat niet maar de boer begon mij te helpen, en zei laat hem maar gaan anders stuur ik je weer naar je ouders. Ze liet ons begaan en even later lagen die kleine borsten te blinken voor ons oog. De boer knede er een en draaide aan de tepel, waardoor het meisje begon te kreunen, ik nam een tepel in mijn mond en begon er op te kouwen en te zuigen. Het meisje kronkelde onder mij en begon met haar dijen mij op te stuwen, ik ramde in haar op en neer, en wij kwamen samen tot het hoogte punt. Ik stapte overeind, en de boer tilde het meisje overeind op haar knieën zodat ze ter hoogte zat van zijn geslacht. Hij duwde hem tegen haar mond en gelaste haar hem binnen te laten. Het meisje wilde het eerst niet, maar moest het wel doen, en nu zuigen zij de boer, en niet stoppen voor dat ik het zeg. Zij begon uit alle macht te zuigen, en de boer maakte ritmische bewegingen in haar mond, even laten pakte hij hoofd vast en dwong haar de inhoud welke hij in haar spoot door te slikken. Dit was voor mij weer een nieuwe ervaring wat je allemaal met een vrouw kon doen. De boer borg zijn geslacht weer op, en zij tot mij laat eens zien wat je heb meegenomen. Hij bekeek mijn kast en haalde er een stuk kant uit, welke hij overhandigde aan het meisje, dit is voor jouw. Hij haalde zijn portemonee te voorschijn en hij betaalde vorstelijk. Hij zei als je nog eens van haar gebruik wil maken, gaan dan maar je gang. Ze is de hele dag van jouw. Het meisje keek mij aan, en knikte dat ze dat wel goed vond. Ik nam haar mee naar de hooizolder, en liet haar zich helemaal uitkleden, toen ze het laatste kleding stuk liet vallen stond ze naakt voor mij, dit had ik nog nooit gezien. Ze had stevige naar voor staande borsten, waarvan de tepels strak naar voren stonden. Tussen haar benen en driehoek van rossig haar. Ze zei wat ga nu met mij doen. Ik zei kom maar naast mij liggen, en nam de paardendeken die daar lag en deed hem over ons heen. Zij liet haar hand over mijn naakte huid gaan en streelde mijn kleine jongen, en begon hem op en neer te bewegen. Ik vroeg aan haar waar zij dat geleerd had, en ze vertelde dat zij uit een groot gezin kwam met vier broers welke ouder waren dan zij. Op een avond dat de ouders niet thuis waren namen de broers haar mee naar de schuur. Daar aangekomen moest zei zich helemaal uitkleden, en als dat niet deed zouden ze vertellen aan haar ouders dat ze wat met de jongens op school had gedaan. Dit was niet waar maar de ouders zouden de jongens toch geloven. Toen ze geheel uit gekleed was, begonnen ze te voelen aan haar borsten, te draaien aan haar tepels, en met hun vingers in haar grotje te wroeten. Daarbij raakte ze voortdurend haar kriebelplekje waardoor ze haar lichaam niet stil kon houden, en begon op en neer te bewegen. De jongens raakte hierdoor ook verhit en deden hun broeken uit, en zei zag voor het eerst de strak staande piemels van de jongens. Omdat een van de jongens al achttien was, en al eerder iets met een meisje had gehad. Zei tegen mij doe je benen van elkaar en je knieën omhoog, dan kom op je liggen. Zo gezegd zo gedaan, al had hij niet verteld wat hij daarna zou gaan doen. Toen hij op mij lag nam hij zijn geslacht in zijn hand en bracht hem tussen mijn benen en drukte hem voorzichtig naar binnen onderin mijn buik. Ik stribbelde natuurlijk tegen maar hij was sterker dan mij, en ik voelde hem steeds dieper gaan. Toen begon hij zachtjes op en neer te gaan, en ik voelde hem van binnen in en uit te bewegen. Een genot wat ik niet kende begon zich van mij meester te maken, ik begon te kreunen en te steunen. Dit deed mijn broer zijn ritme te verhogen, en nog dieper te gaan, plotseling ging er een pijnscheut door mij heen, hij had mijn maagdenvlies doorboort. Nu ging hij nog iets sneller en begon te steunen, nog een paar stoten en ik voelde dat er wat bij mij naar binnen werd gespoten. Hij stopte en haalde zijn geslacht uit mijn lichaam, en zei tegen de volgende broer nu is het jouw beurt, deze wilde eerst niet, maar hij zei dat hij dan alles aan onze ouders zou vertellen. Zo werd ik dus door vier broers ontmaagd. Ik kreeg medelijden met haar, en zei kleed je maar weer aan, dan verdwijn ik door de achterdeur, en kan jij weer verder gaan met je werk. Zo gezegd zo gedaan. Dit is dan mijn verhaal. Ik bedankte hem, en liet nog een kan bier voor ons inschenken. Hierna nam afscheid van hem, en ging naar mijn kamer om de nacht door te brengen.

Hoofdstuk 17:

De tocht verder langs de dijk:

's Morgens al voor dag en dauw, ben ik vertrokken, de mist hangt nog over de velden, en de wind ruist door de enkele bomen die er staan. Ik heb eerst boven aan de dijk gekeken of daar een pad was, maar dat was niet zo, dus ben ik maar begonnen onder aan de dijk over het zandpad wat daar loopt. Hier en daar kom ik een bruggetje over, als je zo langs de dijk kijk zie ik ook af en toe hoe er water naar beneden loopt. Vermoedelijk is dat drangwater vanaf de andere kant, maar het zal wel geen last kunnen, dan zou men er zeker iets aan gedaan hebben. Ik loop langs wat kleinere boerenstolpjes waar al reeds bedrijvigheid heerst. Zo ziet men dat de paarden al zijn ingespannen om het land te gaan bewerken. Een andere boer drijft zijn vee bij elkander om te gaan melken. Langs de akkers loopt een grote vaart, waarin zich een boot voort beweegt, door een man welke een lange boom in het water steekt en door af te duwen, de boot voort laat gaan. Aan boord heeft hij allemaal melkbussen staan, welke hij (de lege) op de vlonders voor de boerderijen zet, en de volle weer mee neemt om deze bij de kleine melkfabriekjes af te leveren. Het  lijkt mij zwaar werk, maar hij doet het al zingend met luide stem. Ik vraag of ik een eindje met hem mee mag varen. Hij roept met luide stem kom maar aan boord, maar loop mij niet in de weg. Na zo langs een tiental boerderijen zijn gevaren en de melk hebben opgehaald. Steekt hij de vaarboom diep in het water, en met een gematigde snelheid varen wij richting de melkfabriek. Hier aan gekomen, legde hij zijn boot vast en loste de melkbussen op de kade, waar ze op een wagen werden geladen, en naar de melkfabriek gereden. Zo zei de man, en vertel nu maar eens wat u zoal in deze buurt brengt, want aan uw stem te horen komt u hier niet vandaan. Ik vertelde dat ik schrijver was, en al trekkende door de omgeving verhalen vastleg om deze in boekvorm te laten verschijnen. Hij zei daar zal ik niet veel aan hebben, ik heb nog geen lezen en schrijven geleerd. Maar als je zin ik heb ik  hier dichtbij mijn woning, en ik nodig je uit met mij mee te gaan. Je kunt bij ons dan overnachten, ik heb misschien ook nog wel een verhaal voor jou. Zo gezegd zo gedaan. Bij het huisje aangekomen, wachtte daar een vrouw en twee dochters ons al op. Ze keken nogal vreemd op dat vader iemand had meegenomen, want was daarmee niet altijd even vlug. Hij hield meer van afstand iedereen in de gaten. Maar hij werd vrolijk mee naar binnen genomen, waar al dadelijk een kroes bier ter tafel kwam. Onder het genot van dit bier werden er vragen gesteld, welke hij met verve kon uitleggen, en waar hij alzo was geweest. Toen kwamen de verhalen los.

Hoofdstuk 18: 

De verhalen van de schipper en zijn gezin:

De schipper verteld: Op mijn tochten kom ik steeds langs dezelfde boerderijen, bij één van de boerderijen, en wel op iedere donderdag, als er in de stad markt is op de terug weg vanaf de fabriek. Er steen vast de boerenvrouw naar de walkant kwam en vroeg om bij haar naar binnen te komen voor een bakje koffie. De eerste paar keren sloeg ik het aanbod af omdat er thuis op mij werd gewacht. Maar ik werd toch nieuwsgierig waarom zei zo vol hield. Dus ik toen een keer op haar aanbod ingegaan. Ik de keuken aangekomen, kreeg een bak koffie voorgezet met een stuk koek daarbij. De vrouw begon te vertellen, dat zei en haar man graag kinderen wilden hebben, maar dat het niet goed lukte. Ze stelde daar bij voor dat ik met haar dan zouden zorgen, zonder dat haar man daar iets van wist. Ik stond dadelijk op en wilde vertrekken, omdat ik tegenover mijn gezin dit niet kon verantwoorden. Zij liep achter mij aan en zei bijna huilend, dat ik per keer een zilveren rijksdaalder zou krijgen. Ik heb haar gezegd er over te moeten nadenken, want niemand mocht hier iets van afweten. De mensen praten hier nogal makkelijk over elkaar. De volgende donderdag stond niet aan de kant, haar man was thuis gebleven, er was voor hem niets te verkopen op de markt. De week daarop daar stond zij weer, en ging bij haar aan land. Liep mee naar de keuken, ze wilde al dadelijk haar rokken omhoog doen, maar ik zei daar moeten wij eerst afspraken over maken. We beginnen met het voorwerk, want ik ben geen dekhengst, je zal me eerst moeten opwarmen. Ze zegt waar moet ik mee beginnen, ik stelde voor om haar voorwerk maar eens te laten zien. Zo gezegd zo gedaan, er kwamen een borsten naar voren, welke wel tweemaal zo groot waren als van mijn vrouw. Oké zei ik laten hier maar mee beginnen, en draaide aan één van haar tepels die ver vooruit stonden, zei kreunde
zachtjes en wilde van me wegdraaien, maar ik hield ze stevig vast. Zo zei dat is het begin, maak nu maar mijn klep los, zei ging op haar knieën zitten en maakte de knopen los van mijn broekklep, en mijn jonge heer sprong naar voren. Ik maande haar om hem vast te pakken, en hem zachtjes in haar mond te nemen. Eerst wilde zei niet, maar ik zei dan gaat het feest niet door. Na wat slikken nam ze hem dan toch in haar mond, en begon er ritmisch op te zuigen. Ik zei tegen haar dit is wel voldoende, ga maar tegen het aanrecht staan, met je handen er bovenop. Ik tilde haar rokken op, en dreef mijn geslacht bij haar binnen, met een klein gilletje begon ze mee te werken, en na een korte spoot ik haar vol van binnen. Mijn werk was klaar, ik kreeg mijn zilveren rijksdaalder en voer weg. Dir duurde zo enkele weken, op een dag sprak zei mij aan en vertelde dat ze in verwachting was. Wij spraken af dat we elkander een poosje niet meer zouden zien, maar als het een dochter zou zijn, begonnen wij weer van voren af aan, tot er een zoon geboren zou worden. Zo heb ik voor vier kinderen mogen zorgen, en onze spaarpot groeide alleen maar, mijn vrouw heeft nooit begrepen hoe dat kwam. Ik heb haar verteld dat dit kwam door extra werk op de fabriek.

Hoofdstuk 19:

Het verhaal van de jongste dochter:

De tweede dag kwam de jongste dochter, (15 jaar oud) bij mij zitten in de tuin achter het huis, waar ik mijn aantekeningen aan het bijwerken was. Ze zei dat ze ook een verhaal voor mij had. Ze begon met het verhaal, toen wij mijn zuster en ik nog jong waren, een jaar of 12, 13 toen sliepen wij nog bij elkander in de bedstede. Mijn zuster is 2 jaar ouder als ik, en zei begon als ik sliep mijn borsten voorzichtig te betasten, en wreef later over mijn buik. Ik werd hierdoor wakker, en vroeg wat ben je aan het doen, en zei antwoorde ga maar weer slapen, het zal niet meer gebeuren. Maar een paar dagen later voelde ik dat zei weer probeerde mijn borsten te masseren. Ik sloeg haar handen weg en zei dat ze er mee moest ophouden, anders dat ik het zou vertellen aan onze ouders. Sindsdien was het over, maar als ik in de wastobbe zat bij mijn wekelijkse beurt, dan zat ze altijd naar mij te gluren, en likte ze haar lippen steeds af. Op een dag ik was toen ongeveer 16 jaar, en ik had kennis aan een jongen van 18, we waren alle twee op het koor en liepen altijd na afloop samen naar huis. Op weg naar huis, het was een zwoele zomeravond, gingen we aan de dijk wat na zitten kletsen. En op een gegeven moment gaf hij mij een zoen op mijn mond, ik schrok daar hevig van, want dat had ik nog niet eerder meegemaakt. Ik zei tegen hem waarom deed je dat, en hij zei ik mag je graag en daarom deed ik dat. Hij wreef met zijn hand over mijn rug, en dat gaf mij een prettig gevoel, zodat ik achterover op het gras ging liggen. Zijn hand ging nu wat brutaler over mijn schouders richting mijn borsten, ik trok mij iets terug van hem vandaan, maar hij volgde mij met zijn handen en wreef voorzichtig over mijn tepelheuvels, er schoot een rilling door mij heen, en liet hem maar begaan. Hij knoopte voorzichtig mijn bloes open en stak zijn hand naar binnen, en raakte het vlees van mijn borst aan, en ik kon wel gillen van genot, er stoomde een gevoel door mij heen, wat ik nog niet eerder had meegemaakt. Maar toen hij verder wilde gaan en probeerde mijn rokken op te schuiven. Ben ik recht op gaan zitten en heb gezegd nu is het wel genoeg wij gaan nu niet verder. Toen ik opkeek zag ik mijn zuster boven aan de dijk staan, en deze had natuurlijk alles gezien. 'S avonds in de bedstee zei ze tegen mij, vond je het wel lekker dat hij zo aan je borsten zat. Ik stak haar handen naar mij uit en omklemde mijn borsten met haar grote handen, ik wilde het niet, maar zei zegde tegen mij als je niet meewerk dan vertel ik alles aan onze ouders. Ze draaide aan mijn tepels, en kneede mijn borsten tot ze zeer deden, en ging toen slapen, maar ze zei morgen ga ik verder met je. Ik heb de volgende dag aan mijn ouders gevraagd of ik op de zolder mocht slapen, omdat ik nu toch wel te oud zou zijn om bij mijn zuster te slapen. Ze gezegd zo gedaan, en ik geen last meer van mijn zuster gehad. En ik ga volgend jaar trouwen met die jongen van het koor. Dit was mijn verhaal.

Hoofdstuk 20:

Mijn tocht verder langs 's Herenwegen:

Na een goede maaltijd, en proviand mee voor onderweg nam ik afscheid van de schippers familie.
Langs de dijk via het zandpad richting het Oosten. Al wandelend kwam ik verschillend mensen achterop, welke een handkar of wagen voortduwend. Ik vroeg waar ze zo al naar toegingen, men vertelde dat ze naar de markt van Hoorn gingen. Ik wandelde een tijdje op met een familie welke bestond uit de vader, de moeder en 5 kinderen. Hij had zijn handwagen vol liggen met kazen, van allemaal verschillende afmetingen. De twee jongens liepen voor de wagen en trokken met touwen hem vooruit, terwijl de vader er achter liep te duwen. De drie meisjes in de leeftijd van ongeveer 16 tot 20 jaar, liepen bij de moeder, welke elke jongen die in de buurt kwam, dreigde ze een klap te geven. Op de markt aangekomen in Hoorn, was het al een drukte van belang, veel mensen hadden al een plaatse gevonden langs de muren van de huizen. Ze stalde daar hun koopwaar uit. Plotseling ging er ergens in een van de zijstraten een gegil, van pak hem de dief. Even later stormde er een jongen voor bij met wat tegen zijn borst gedrukt, er achter hem aan kwamen zeker wel tien mensen en een koddebeier. Maar hij was te snel in een of ander steegje verdwenen, en de mensen kwamen weer terug gelopen. De agent begon links en rechts aan de voorbijganger te vragen of ze jongen hadden herkend. Ik zelf schrok bij het voorbij rennen van de jongen, ik herkende hem van het eerste bezoek bij dat werkman huisje, gelukkig had hij geen tijd om te zien wie ik was. Bij een logement bleef ik even staan, om te zien of hij nog was terug gekeerd. Daarna ging ik naar binnen, en bestelde wat te eten en te drinken. De waard kwam met een pot bier, en zei u komt hier niet vandaan zeker. Ik vertelde hem dat ik al rondtrekkende verhalen optekende van de mensen welke ik ontmoete. De waard keek om zich heen, en zei toen tegen mij. Daar zit de stadsomroeper, deze kan u zeker wat verhalen vertellen. Ik besloot om dadelijk met deze man te gaan spreken, en nam mijn pot bier mee en liep naar zijn tafel toe. Ik stelde mij voor, en vroeg of ik bij hem mocht gaan zitten, en of hij nog een pul bier van mij aan zou willen aannemen. Zo gezegd zo gedaan. We raakte aan de praat en hij vertelde mij het volgende.

Hoofdstuk 21:

Het verhaal van de dorpsomroeper:

Ik ben geboren in een plaatse hier niet ver vandaan, in een gezin van 13 kinderen, waar er reeds 6 zijn overleden. We hadden het erg arm, onze vader was bij een boer onder een stapel hout terecht gekomen, en was daar door niet meer in staat om te werken. Onze moeder ging alle dagen te werk bij een rijke familie hier in Hoorn, om het huis schoon te houden en alle werk wat daarbij naar voren kwam, zoals de was doen etc. Ik heb nu nog twee broers en vijf zusters, ze zijn allen getrouwd. Maar voor die tijd hebben mijn zusters nogal wat beleefd. Hier begint zijn verhaal. Tijdens de kermis we waren op een leeftijd dat we op zoek gingen naar een meisje en de meiden naar een jongen. Ze waren wel gewaarschuwd thuis, maar wat er kon gebeuren daar werd niets over verteld. Thuis in de bedstee kwamen de verhalen altijd wel los. Eén van zusters Grietje had al gauw een knul aan de haak geslagen, en zij verdwenen in de draaimolen, waar in de schuitjes rug aan rug kon gaan zitten. We hoorde haar al ver gillen. Na de draaimolen hebben we haar niet meer gezien, ze was tussen het publiek opgelost. Na de kermisavond vertelde ze haar verhaal bij ons in de bedstede. Na de draaimolen zijn we gaan stappen, eerst naar de kroeg van Gerritsen de Blonde Kraag, daar hebben we gedanst en nogal wat bier gedronken. Daarna zijn we naar buiten gegaan, en door de avondlucht, steeg de bier nogal snel naar mijn hoofd, en door de grote hoeveelheid moest ik ook nog er nodig plassen. We zijn een klein steegje ingegaan, en aan het eind stond een tuin hek open. Die mensen waren natuurlijk ook naar de kermis. In een hoek naast een schuurtje ben ik gaan zitten, en heb alles laten lopen. De jongen waar ik mee was stond een klein stukje van mij af, te plassen, en ik kon in het maanlicht zijn geslacht zien. Dit wond mij zo op dat ik toen ik klaar was op hem toeliep, en achter hem ging staan, en mijn hand achterom naar voren stak en zijn geslacht in mijn hand nam, eerst schrok hij een beetje, maar toen liet hij mij begaan. Het was wel een raar gevoel om dit vast te houden en te voelen hoe hij hem leeg perste. Toen hij klaar was draaide hij zich om, maar ik liet hem niet meer los. het gaf mij zo'n heerlijk gevoel met dat ding in mijn handen. Dat ik hem bij mij ook zijn gang liet gaan. Hij begon mijn bloesje begon open te knopen, en één voor mijn kleine borstjes naar buiten haalde, en ze zacht begon te kneden, ik knorde van verlangen en er stroomde een gevoel door mij heen wat ik nog nooit eerder had gevoeld. Hij zakte met zijn hoofd voorover en begon aan mijn tepels te zuigen, waardoor ik een gilletje liet, waar hij van schrok, omdat men dat kunnen hebben horen. Hij ging even in de steeg kijken maar er was niemand te zien. Bij mij terug gekomen ging hij verder met waar hij mee was begonnen. Hij taste mijn lichaam verder af en voelde onder mijn rokken naar mijn kleine plekje. Hij liet zijn vingers over mijn knopje gaan, en ik kon mij bijna niet inhouden om het niet uit te gillen van genot. Hij ging verder naar beneden, en liet zijn vinger in mijn grotje dansen, waardoor mijn weerstand geheel verdween, hij draaide mij om, en deed rokken omhoog, en deed de gleuf van mijn broek open en duwde zijn geslacht tegen mijn grotje, en liet hem voorzichtig naar binnen glijden, en begon zich ritmisch te bewegen, waar ik al gauw mee ging doen. Plotseling stak hij hem wat dieper in mij en ik voelde een kleine pijnscheut door mij heen gaan, ik begreep dat hij me ontmaagd had, maar door het genot dat daar op volgde was ik dat gauw vergeten. Ik voelde dat hij het hoogte punt ging bereiken, en ik wilde niet in verwachting raken, dus ik stapte vlug naar voren, en hij greep me vast, en zuchtte pak hem vast en maak het af alstublieft. Ik pakte zijn geslacht in mijn hadden, en hij deed mij voor hoe ik het moest doen, en even later spoot hij met kracht zijn witte vocht over het straatje en tegen de schuurmuur. Daarbij kreunde en steunde hij zo luid, dat ik dacht het hele dorp heeft het gehoord. Toen hij helemaal leeg gespoten was, duwde hij mij op mijn knieën voor zich op de grond, en zij dat hij dat ik zijn geslacht in mijn mond moest nemen, dit vond ik een vies idee, maar omdat ik nogal wat gedronken had, deed ik toch wat hij gevraagd had, en nam hem voorzichtig in mijn mond, met het idee dat ik het wel smerig zou vinden, maar dat viel erg mee. Hij was zacht en er zat een smaak aan die ik wel prettig vond, na een tijdje begon hij zelfs weer op te zwellen, waardoor ik toch weer angstig werd, en er mee wilde stoppen. Maar hij zij ga nu nog even door, want je doet het zo goed. Dus ik begon maar weer te zuigen en met  mijn hand zijn voorhuid heen en weer te bewegen. Door de herrie van de kermis hoorde ik hem niet gaan kreunen, hij legde zijn hand achter mijn hoofd, en begon mee te helpen met de ritmische bewegingen van mijn hoofd. Plotseling ontplofte hij in mijn mond, en spoot de hele inhoud in mijn keel, ik stikte zowat en slikte per ongeluk, de helft naar binnen. Ik stoof overeind en spuwde de rest uit, en brulde nu krijg ik een kind van je klootzak. Maar hij stelde mij gerust, dat ik zeker geen kind van hem zal krijgen als hij in mijn mond klaar komt. We hebben onze kleding in orde gebracht, en zijn weer naar de kermis gegaan. Maar we hadden over het hoofd gezien dat er een jongen van een jaar of vijftien, via een gat in het hek tussen de tuin van hen en ons alles had gezien, waar hij later gebruik heeft gemaakt, maar dat vertel ik nog wel eens. Tijdens haar verhaal was hand onder de dekens verdwenen, en even later voelde ik dat ze mijn geslacht zocht, eerst schoof ik een stukje achteruit, want het is toch je zuster.
Maar ze bleef doorgaan en even later kneep ze zachtjes in en hij begon dadelijk te groeien. Er speelde een kleine glimlach om haar lippen. En gleed met haar mijn gulp binnen, en nam hem in haar hand, en begon hem heel voorzichtig op en neer te bewegen, er ging een gevoel door mij heen wat ik nooit eerder had gevoeld. We lagen met z'n vieren in de bedstee we lagen om en om, mijn broers en zusters. Ik hoopte dat de andere er niets van zouden merken. Men andere zuster die wel iets ouder als ons was, lag zogenaamd te slapen, maar had wel meegeluisterd en draaide zich naar ons toe. Ik voelde dat ze haar hand zachtjes over mijn dijen richting de hand van mijn jongere zuster liet komen, toen zij merkte dat er ze al met mij bezig was, liet zij hand wat lager zaken en begon aan mijn zak te voelen, en rolde voorzichtig mijn ballen heen en weer. Ik draaide me mij op mijn rug, dit ging wat moeilijk omdat de ruimte tussen ons drieën nogal krap is zo'n bedstee. De beide zusters kwamen in het maanlicht welke door het kleine raampje naar binnen scheen iets overeind en keken elkander aan.
Ze fluisterde wat zullen wij met hem doen, zodat onze broer en ouders niets merken. De jongste ik ga wel het eerst, en zij verdween onder de dekens, en pakte hem vast, en bewoog mijn voorhuid voorzichtig over mijn eikel, en nam hem dan in haar mond, en ging met haar tong al draaiend om mijn eikel heen waardoor ik bijna niet kon stil blijven liggen. Mijn andere zuster pakte mijn hand en liet die in haar nachthemd glijden, en ik pakte haar stevige en grotere borsten als mijn andere zuster stevig vast en begon ze kneden, ik streek over haar tepels en draaide voorzichtig wat heen en weer, ze begon zachtjes te kreunen, zodat ze haar hand op haar mond te leggen, zodat niemand het zou horen. Onderwijl liet ik mijn anderen hand over haar buik gaan richting haar venusheuvel en verdween met twee vingers in haar grotje. Toen ik daar aankwam sprong ze met een klein rukje omhoog waardoor mijn broer wakker werd en vroeg wat er aan de hand was. Mijn oudere zuster was zo opgewonden dat ze haar hand bij mijn broer over zijn buik liet gaan en voorzichtig probeerde in zijn gulp te komen. Eerst schrok hij ervan, maar toen liet hij haar toch maar begaan. Voor hem was het ook de eerste keer dat iemand hem bij zijn geslacht heeft gepakt. Ik kon aan hem merken dat hij het wel prettig vond omdat hij heel langzaam begon te bewegen. Mijn oudste zuster pakte ook zijn hand en liet hem haar borsten voelen, en ik voelen dat hij ze voorzichtig begon te kneden. De jongste zuster had de mijne nu al een tijd in haar mond en ik zij, ik kan het niet meer ophouden, wat ga je doen. Ze zij maak je maar geen zorgen, en ze begon nu wat harder te zuigen en bewoog haar hoofd wat sneller op en neer zodat ik al snel op mijn hoogte punt kwam, en een zaadlozing kreeg van je welste, zij deed de grootste mogelijke moeite om alles door te slikken, maar het lukte haar bijna niet, hoestend en proestend kwam ze onder dekens vandaan, en er liepen nog een paar kleine straaltjes langs haar kin, welke zij met haar vinger naar binnen bracht. Mijn oudste zuster kroop nu onder de dekens en nam de mijne in haar mond om de restjes er uit halen, zodat onze moeder niets zou vinden als ze het bed zou opmaken. Daarna draaide zij haar om naar mijn broer en begon daar voor het eerst ook om iemand af te zuigen, en binnen enkele minuten hoorde wij mijn broer zachtjes kreunen, en hij looste zijn eerste zaad in haar mond, en dit ging met zo'n kracht dat ze zich bijna verslikte, maar ook zij heeft deze keer ook alles doorgeslikt. Daarna zijn wij alle vier in een diepe slaap gevallen, en 's morgens toen wij wakker werden gemaakt hebben wij elkander belooft er met niemand anders over te praten. Dit feest gebeurde nu bijna elke dag, al hadden mijn zusters een oplossing gezocht, om niet iedere keer de gehele inhoud te moeten doorslikken, hadden zij een bekertje meegenomen. Dit is mijn verhaal. Ik had alles met rode oortjes aangehoord en aantekeningen gemaakt. Ik moest met hem mee naar zijn huis om mee te eten en te slapen. Bij het huisje werd ik voor gesteld aan zijn vrouw en kinderen. Hij had er nogal werk van gemaakt, er liepen 2 jongens van ongeveer vijftien jaar, en drie meiden van 13 tot 17 jaar ongeveer.

Hoofdstuk 22:

Bij de stadsomroeper thuis:

Bij het avondeten wat bestond uit een stamppot van kool met aardappelen en een stuk schapenvlees, en als toespijs rijstebrij met bessensap (bessepens). Na nog wat bier gedronken te hebben met heer en de vrouw bij een kaars in het donker. De kinderen waren al naar bed gestuurd, dat betekende naar de zolder, waar later bleek een stapel stro was uitgespreid en hier sliepen zei op. De bewoners sliepen in een alkoof, en mijn slaapplaats was bij de kinderen. Omdat het daarboven donker was kon ik niet goed zien waar ik moest gaan liggen. Zo kon het gebeuren dat ik onderweg wat zachte delen tegenkwam van de jongedames, waar ik achter een klein plaatsje kon vinden. Ik had me maar niet uit gekleed, en ging zo maar languit op mijn rug liggen. De oudste van de meisjes lag aan mijn kant, bleek wat later, deze lag nog niet te slapen, dat merkte ik wel want zij ging op onderzoek uit, haar handjes kropen langs mijn borst en woelde onder mijn jak, ze fluisterde in mijn oor, ik alles gehoord wat mijn vader aan u heeft verteld, ik stond in het café achter de keukendeur. Het heeft mij nogal opgewonden, en aan broers hoef ik niets te vragen, want die zullen mij toch niets vertellen. Ik hoop niet dat ik op onderzoek bij ben gegaan. Zou u mij willen laten begaan, mocht ik te ver gaan moet u het mij maar vertellen. Ze liet haar hand naar beneden zakken, en maakte de klep van mijn broek los, en zocht voorzichtig naar mijn geslacht. Toen ze hem vastpakte, liet ze hem meteen weer los, wat is hij groot fluisterde ze in mijn oor. Plotseling draaide één van de broers zich om, en hij zei dat we moesten gaan slapen. Ze legde voorzichtig weer haar om mijn geslacht, en begon er mee te spelen, ik hielp haar daarbij hoe zei het moest doen. Ze begon met kleine ritmische bewegingen mijn voorhuid over mijn eikel te bewegen. Ik zei tegen haar dat ik het niet lang meer vol zou houden, en dat ik het niet meer kon binnen houden. Ze stopte nu, en zei dat ze ging slapen, maar dat we morgen er nog wel even over zouden praten als iedereen naar zijn werk zou zijn. Ze liet haar hand rusten op mijn geslacht en even later sliep zei met rustige ademhaling. Ik besloot om ook maar te gaan slapen. 's Morgens heel vroeg, ik had kerk pas vier uur horen slaan, of de eerste verlieten al weer de zolder om te gaan werken. Ook het meisje naast mij, was al verdwenen. Ik besloot nog even te blijven liggen tot het licht begon te worden. Toen de kerkklok zes uur had geslagen ben ik de trap maar afgegaan, en rond te hebben gekeken, bleken er 2 boterhammen met kaas en boter voor mij klaar te staan op de keukentafel. Net toen ik ze had opgegeten, ging de deur open, en daar kwam de oudste dochter binnen met twee kannen melk en een mand vol broden. Ze was al naar de markt geweest, en had een frisse roze kleur op haar gezicht, welke omzoomd met haar rode haar, van de kou buiten. Ze kwam op mij toe gelopen, en ging op de rand van de tafel bij mij zitten, een beetje uitdagend, met haar benen omhoog op de stoel, zodat ik uitzicht had wat zich onder haar rokken bevond. Ze vroeg of ik een beetje genoot van het uitzicht. Ik zei dat ze er wel erg vrij bijzat, maar ik wilde wel weten of de omgeving van haar grotje ook zo'n rode kleur zou hebben. Daarom schoof ik haar rokken wat verder omhoog zodat ik er beter zicht op zou hebben. Het bos wat daar naar voren kwam zag er rood, en gekruld uit, met daaronder wat glinsterende pareltjes, welke ze al produceerde vanwege mijn aanblik.
Ze zei tegen mij, ik wil je ontmoeten in schuurtje wat buiten het dorp achter de dijk in het kleine bosje is verscholen. Veel mensen weten niet dat ik dat daar gebouwd heb toen wij nog jong waren en opschuildertjes speelde. Men heeft mij daar nooit gevonden. We spraken af om na de middag als de markt was afgelopen, zou ik daar op de dijk gaan zitten schrijven en tekenen. Om vier het begon al iets te schemeren, daar kwam zij aan, ze kom maar mee dan zal laten zien waar het is. Even later stonden we voor een plaggen hutje, binnen lag zachte hooi, en een paardendeken lag opgevouwen in de hoek. Toen ik binnen kwam vloog ze me dadelijk om mijn hals, en zuchtte hier heb al zo lang op gewacht. Ik zei waar wachtte je dan op, ze begon te blozen, en ze zei de meisjes van de onze school komen met allemaal verhalen, wat de jongens allemaal met hun deden. En ik kon hun nog niets vertellen, want ik heb nog niets meegemaakt. Ik zette haar iets van mij af, en vroeg hoe oud ben je eigenlijk, ze zei 17 of eigenlijk volgende maand wordt ik 17 jaar. Ik schrok nog zo'n jong meisje wat zullen hier in de buurt over zeggen, maar misschien had niemand ons gezien. Ik zette haar op mijn schoot, en maakte haar jakje open en daar kwamen haar jonge, nog recht vooruit staande borstjes te voorschijn. Ik streek er voorzichtig over, en wreef haar tepels op zodat ze recht opgingen staan. Naast mijn oor hoorde haar zachtjes kreunen. Ik kleedde haar verder uit, en legde haar languit op het zachte hooi. De lange rok die zei droeg schoof zo van haar af, en daar lag ze in al haar schoonheid voor me.
Ik vleide me naast haar en begon haar voorzichtig met lippen af te tasten, en naderde haar donker rode bosje, zei kromde haar rug, en haar buik en venusheuvel, kwamen omhoog of ze zeiden raak mij aan en ga met mij spelen. Ik liet mijn vinger over haar gevoeligste plekje heen en weer gaan, ze pakte me bij mijn broek vast en begon die van mijn lichaam te trekken, zodat ze bij mijn geslacht kon komen. Ze kroop onder mij en nam hem in haar mond en begon er heftig aan te zuigen, zodat ik er om moest denken dat ik klaar kwam voordat wij genoten hadden van de liefdes daad. Ik draaide mijn gezicht naar haar toe, ging boven op haar liggen, ze zuchtte wat ga je nu doen. Ik zei alles wat de meisjes je op school hebben verteld, maar dan moet je wel meewerken. Ze zei wat moet ik dan doen, ik zei begin maar met je benen zo wijd mogelijk van elkander te doen. Zo gezegd zo gedaan, ze lag nu open voor mij, en ik schoof mijn geslacht zachtjes bij haar binnen, ze kreunde doe het voorzichtig ik heb dit nog nooit gedaan, en het doet een beetje pijn. Ik begon ritmisch te bewegen, en even later beantwoorde zei dat, en wel zo heftig, dat ik er bijna uitvloog. Binnen de kortste keren waren wij beiden op ons hoogte punt, en spoot mij helemaal leeg in haar, hopende dat ze geen kind van mij zou krijgen. Ze lag een poosje stil naast me, en verzuchtte dit had ik niet willen missen, wat is dat een genot. Ze legde haar hoofd op mijn buik, en begon zachtjes te likken aan mijn geslacht, ze nam hem in haar mond, er kwamen nog wat restjes uit, en ze vroeg kan het kwaad als ik dat inslik. Ik zei als je het lekker vind moet je het zeker proberen, anders spuug je het maar uit. Buiten was het donker geworden, en ze moest naar huis, samen zijn we op weg gegaan, en even later kwamen wij de dorpsomroeper die ons binnen nodigde. Hij vroeg waar komen jullie vandaan, ik zei dat ik op de dijk mijn aantekeningen was gaan uitwerken, en dat zijn dochter mij daar had zien zitten, en een praatje had gemaakt. Ik werd wederom voor het eten uitgenodigd, en ik moest ook weer blijven slapen. Dus we hebben samen de nacht weer doorgemaakt, zei mij op mijn gevoelige plek vasthoudend. De volgende morgen wilde ik betalen voor de overnachting en het eten, maar daar wilde niets van weten.

Hoofdstuk 23:

Een nieuwe ontdekking:

Toen ik dijk op liep om weg te vervolgen kwam ik langs de plek waar haar hutje stond. In een flits zag ik daar een jongen weg rennen, die leek erg op de jongen die wat gestolen had op de markt, even later kwam er een heel jong meisje ongeveer een jaar of dertien naar buiten, en ze huilde. Ik liep op haar af en vroeg wat is er aan de hand. Ze zei die jongen die daar weg liep heeft mij geld belooft, als ik met hem mee ging naar deze plek. Ik moest mij helemaal van hem uitkleden, ik vond dat niet zo erg dat doe ik wel waar mijn broers bij zijn. Maar ging voor mij staan en begon in mijn borsten te knijpen, en draaide mijn tepels om, dat deed wel erg zeer. Ik vroeg wanner ik mijn geld nu zou krijgen, hij begon vals te lachen, hij zei je niet doet wat ik zeg, dan zeg ik tegen je ouders dat je vieze dingen doet met jongens. Dat is niet waar hoor meneer zei ze. Hij ging dus gewoon door mij pijn te doen, toen deed hij zijn naar beneden en trok aan mijn haren onder aan mijn buik. Hij zei ga nu liggen en doe je benen om wijd met je knieën omhoog. Met zijn ene hand hield hij mijn haren vast en met zijn andere stak hij eerst twee vingers bij mij binnen, en daarna nog meer. Ik zei dat hij mij pijn deed, maar daar lachte hij alleen maar om. Vervolgens deed hij zijn broekklep open en ik moest zijn ding in mijn mond nemen, ik wilde dat niet maar hij trok mij aan mijn haren naar zich toe, en hij heeft een lang mes bij zich. Dus ik heb het maar gedaan, wat er uit kwam moest ik allemaal doorslikken, ik ben daar erg misselijk van geworden. Zou u mij naar huis willen brengen, ik ben wel erg bang geworden. Zo gezegd zo gedaan, ik ben met het meisje meegelopen naar ouders. Welke zeer verrast waren dat ik haar thuis bracht. Ik heb het hele verhaal aan de ouders uitgelegd, en dat misschien wel wist wie die jongen was. Ik had hem al ook gezien toen hij iets had gestolen op de markt. Ik stelde dan ook voor om de politie hier over in te lichten. Ik ging met de vader mee naar het huis van de politie, en daar werden wij vriendelijk ontvangen, men kende de vader van het meisje zeker goed. Ik heb daar zo goed mogelijk het verhaal van het meisje uit doeken gedaan. De politie agent keek mij eerst nog wat wantrouwend aan, maar de vader zei dat hij dit verhaal ook van zijn dochter had gehoord. De agent beloofde de volgende dag te gaan kijken bij dat plaggenhutje. De vader van het meisje nodigde mij bij zich thuis uit, en daar bleek het de notaris van de stad te wezen. Het gezin bestond uit vader en moeder twee dochters en een zoon. De ene dochters was zo als ik al vermoede dertien jaar, en de andere een jaar of zeven. De zoon was wat ouder ongeveer een jaar of achttien. Het avondeten werd op gediend, en men nodigde mij uit om mee aan tafel te gaan. Daar moest ik uitleggen wat ik eigenlijk in deze streek kwam doen, ik heb hen dan ook verteld dat ik schrijver ben, en verhalen van de omgeving opteken, en dat als een boek ga uitgeven. De Notaris zij misschien heb ik nog wel iets bruikbaar voor je. Ik had hier over zo mijn eigen gedachte. Maar die bleken niet op goede gronden gebouwd te zijn.

Hoofdstuk 24:

Het verhaal van de notaris:

Ik was als notarisklerk te werk gesteld bij een notaris in Oterlekia, dit was een dorpsnotaris, waar iedereen kind aan huis was. Mijn eerste werk bestond uit het opruimen en in orde brengen van de dossiers , deze moesten allemaal op alfabet in de bureaukasten  vanaf boven naar beneden gezet worden. Maar ik kon mijn nieuwsgierigheid natuurlijk maar moeilijk in bedwang houden. Ze las ik verschillende stukken door, en daar kwamen wetenswaardigheden over de dorpelingen naar voren, waar ik wel rode oren van kreeg. Zoals de beschrijving van overspel, van de vrouw van de bakker, met de dominee. Als dominee kon je dat natuurlijk niet maken. Maar hij nodigde de leden van zijn kerk altijd bij hem thuis uit. Meestal met kerkvergaderingen, en ouderling bijeenkomsten. Er zaten zowel mannen als vrouwen bij de ouderlingen. De dominee was niet getrouwd, en kwam van een andere plaats vandaan, en was nog erg jong, volgens het stuk 25 jaar oud. Na afloop deden de dames vaak de afwas en ruimde kamer op. Volgens het bijgevoegde verhaal wat over het dorp ging, dat de dominee iets had met de vrouw van de bakker. Na de geboorte van een zoon bij de bakker, heeft de dominee bij de notaris laten vast leggen dat die zoon van hem (dominee) was, maar dat daar nooit over gesproken mocht worden. Zelfs de bakker was daar niet van op de hoogte. Als de zoon vroeg waar hij vandaan kwam, omdat hij helemaal niet leek op zijn vader. Vertelde men hem dat het vermoedelijk in de voor vaderen zou zitten. Toen de jongen  20 jaar was kreeg hij kennis aan de Notaris dochter, en zodoende over de vloer bij de notaris. Op een verjaardag van die dochter, had men nogal wat gedronken, en de stemmen wat makkelijker los. De Notaris versprak zijn eigen een keer, door te zeggen wat lijk jij erg op je echte vader. Hij praatte er snel over heen, maar het kwaad was al geschied. De jongen begon door te vragen, en hij vroeg wie is dan mijn echte vader, zo te horen is dat niet de bakker. De notaris zij tegen hem, kom morgenavond even langs met je moeder, dan kan ik het allemaal uitleggen. De jongen had allang geleden op 18 jarige leeftijd de zaak overgenomen, omdat zijn vader in een oudemannenhuis is opgenomen, omdat zijn geest zover achteruit gegaan was dat hij niet meer begreep wat er allemaal gebeurde. Hij herkende ook niemand meer. Op de afgesproken avond kwamen de moeder en de zoon aan bij het huis van de notaris. Ze werden binnen gelaten, en moesten mee naar het kantoor van de notaris, daar binnen gekomen draaide hij de deur op slot. Zo geen pottenkijkers, en deze kamer kan je niet afluisteren. Gaat u a.u.b. toch zitten, wilt u koffie of thee, een borrel mag natuurlijk ook. De moeder nam een koffie en de zoon een jonge jenever, de notaris nam een whiskey. Om haal kort te maken zo begon de Notaris, je moeder heeft een verhouding gehad, met de Dominee die toen hier op het dorp stond. Hij onlangs naar Afrika vertrokken om missionaris werk te gaan doen. De jongen vroeg waar is hij naar toe gegaan in Afrika, en komt hij nog eens terug. De notaris legde hem uit dat de dominee vermoedelijk nooit meer zou terug komen. En wel om het volgende, hij is naderhand getrouwd met een vrouw uit Rhodesië, en ze zijn naar haar moederland terug gegaan. De jongen vroeg aan zijn moeder waarom heb je het mij nooit verteld. Zijn sprak en zegde dat dit niet kon op zo'n klein dorp. Je bakkerij zou na korte tijd gesloten zijn omdat er niemand meer bij je kwam kopen. Ze zijn de mensen hier. Ze wat je niet weet kan je ook niet over praten. De Notaris zei laat het nu maar rusten, je weet nu wie je vader is, en je heb nu verkering met mijn dochter en ik hoop binnenkort als schoonzoon te kunnen begroeten. Na nog wat te hebben gedronken, en nagepraat gingen ze tevreden uiteen. De notaris was klaar met zijn verhaal, zo zie je maar hoe het kan lopen in een mens zijn leven. Ik werd uitgenodigd voor het avondmaal, en ik moest blijven slapen.

Hoofdstuk 25:

Een nieuwe morgen en een nieuw verhaal:

's Morgens vroeg op gestaan, de vogels zongen al en de zon stond al aan de hemel. De oudste dochter maakte voor mij het ontbijt, en een knapzak voor onderweg. Na het ochtend maal genuttigd te hebben, nam ik afscheid van deze lieve mensen, en de oudste dochter van 13 vroeg mij nog smekend nog eens langs te komen. Ik heb haar gezegd dat het wel een poosje kan duren, maar dat ik zeker nog eens langs kwam. Na nogmaals na gezwaaid te zijn ging ik op weg in zuidelijke richting langs de dijk die het IJsselmeer tegen zou houden bij storm weer. In de verte zag het weer langs de Noordzeekust er niet zoveel belovend uit. Zodat ik er maar stevig de pas in zette. Na een paar uur lopen het liep al tegen het middag uur, zag ik aan de bewolking dat er een onweersbui zou los breken. Ik spoedde mij dan ook met enige haast richting een boerderij  die onder aan de dijk lag. Daar aangekomen, leek het wel verlaten, maar de voordeur stond open, en ik besloot maar naar binnen te gaan, want er vielen al grote druppels regen. Binnen in de boerderij kwam ik direct in de keuken, en daar was niets meer aanwezig, geen tafel en geen stoelen. Ik besloot maar eens te gaan kijken in de kamer, ook hier was alles verdwenen. In de beide bedsteden lagen alleen nog de planken. Maar het was gelukkig binnen droog. Even later hoorde ik een gerucht bij de voordeur, ik riep is daar iemand. Er klonk zachtjes een vrouwenstem, die angstig vroeg wie bent u, en mag ik binnen komen, want het onweer en het regent erg hard. Ik ben wel bang, laat u u even zien, dan weet ik of ik u kan vertrouwen. Ik kwam naar de voordeur, en zag een vrouw van ongeveer 20 jaar, welke doorweekt was van de regen, en stond te bibberen van de kou. Ik zij kom binnen, maar er is hier niks, we zullen op de grond moeten zitten. Ik zal kijken of ik de kachel aan de gang kan krijgen. Met wat papier en enkele stukken meubel welke achter gebleven waren lukte het de kachel aan te krijgen. Een behagelijke warmte begon zich te verspreiden. We kropen beide dicht naar de kachel om zoveel mogelijk warmte te krijgen, en zij kon haar kleren drogen. Eerst van voren, en later ging ze met haar rug naar de kachel zitten. Zij begon een gesprek, en vertelde dat ze van huis was weggelopen, omdat haar vader haar steeds sloeg, omdat hij veelal dronken was. Ik vroeg doet je moeder daar niets tegen. Ze vertelde dat ze haar moeder al jong had verloren.  Haar vader was daardoor aan de drank geraakt. En had wel eens een andere vrouw gehad, maar omdat hij toen al veel dronk is ze bij hem weggegaan. Ik stond om te kijken of het al weer wat droger was geworden, maar het zag er niet naar uit dat het direct droog zou worden. Op zoek naar brandhout buiten, stuitte ik op een schuurtje met veel hout opslag, en wat balen hooi. Het hout bracht ik naar binnen, en stookte de kachel daar flink mee op. Het hooi legde ik op de vloer om er een bed van te maken. Ze keek me vragend aan, en zei blijf je hier vannacht slapen? Ik zei dat weet ik nog niet maar het ziet er niet naar uit dat het gauw droog gaat worden. Ze glimlachte en zei dan moeten we misschien wel apart gaan slapen, want je weet wat er kan gebeuren. O zei ik, maar ik maak een bed op in de keuken, want er is hooi genoeg. Eten was er niet in het huis te vinden, maar achter het huis had ik toen het even droog was een tuin gezien. Toen het weer even droog was heb ik gekeken wat er allemaal zou staan. Wortelen en prij zeker, maar geen aardappelen, maar wel twee rode kolen. Met mijn zakmes alles fijn gesneden, en toen op zoek naar een pan. In het schuurtje vond ik een wat roestige grijze emaille pan met een oor. Water uit de regenbak meegenomen, gelukkig was de bodem nog heel. Alle groenten er in gedaan, en op de kachel gezet, even later ging de geur van de wortelen en de kool al door het huis. Na een twintig minuten was alles gaar, afgegoten in de keuken en het laten afkoelen, omdat wij met onze handen moesten eten.  Uiteindelijk hebben wij alles opgegeten, waar wij door de rodekool ook rode handen hebben gekregen. Die afgespoeld in water welke uit de regenbak vandaan kwam, deze was na die regenbuien, wel ekstra koud. Maar met wat hooi afgedroogd, en het leek al weer heel wat. het al snel donker en hout in de kachel raakte ook op in de kachel. Dus wij besloten maar te gaan slapen, en wenste elkander wel te rusten. Ik ging naar de keuken, maar liet de deur tussen de kamer maar open. Want je wist niet er wat er zou kunnen gebeuren. Na nog een half uur te hebben liggen draaien viel ik in slaap. Maar door een gerucht zat ik meteen rechtop. Er schoof iets bij mij in het hooi, en kroop dicht tegen mij aan. Ze sprak zacht ik kon niet slapen, en werd steeds angstiger. Ik besloot dus maar naar jou toe te komen, en bij je te gaan liggen, zodat ik me wat veiliger voel. Ik ging ook weer liggen, ze kroop tegen mij aan en ik kon haar rondingen tegen mijn rug voelen. Ze lag haar arm over mij heen, en voelde aan mijn borstharen onder mijn hemd door, en langzaam liet zij die naar mijn navel afzakken, en ging mijn onderbroek in op zoek naar mijn geslacht. Daaraan gekomen trok ze toch nog even terug, mogelijk omdat zij niet verwacht had, dat hij groter leek dan dat zij dat in gedachte had. Maar zij nam toch een nieuwe poging, en zij pakte hem vast, en begon hem te strelen, en te knijpen. Ik draaide mij op mijn rug, maar ze liet hem niet meer los. Ze fluisterde in mijn oor, laat mij maar gaan, dit is voor mij de eerste keer. Het voelt goed, maar ik ben wel angstig wat hierna gaat gebeuren. Ik heb nog nooit iets met een man gehad. Het is dan ook dat ik eerst schrok dat hij zo groot was. Want je denkt zal dat wel passen, en mij geen pijn zal doen. Ik stelde haar gerust, dat ik wel voorzichtig zou doen. En liet haar begaan. Ik stuurde haar een beetje bij, dat ze met haar hand een opgaande beweging moest maken. De maan liet een streepje licht in de keuken vallen, en zij richtte zich op, en begon de klep van mijn broek open te maken, en gaf mijn geval de vrije ruimte. Ze keek met grote ogen toe hoe haar hand mijn voorhuid over mijn eikel heen en weer schoof. Is dit prettig vroeg ze, en liet een diepe zucht van verlangen. Ik schoof haar hemd een klein beetje omhoog en begon haar borsten te kneden. Ze liet zich achterover vallen en deed haar hemd uit zodat ik haar jonge borsten met daarop rechtop staande tepels kon bewonderen. Ik nam één van die tepels in mijn mond, en begon er zacht op te zuigen. Mijn hand liet ik zachtjes onder haar rok verdwijnen, en begon haar knopje zachtjes te beroeren, eerst trok ze nog even terug, maar daarna gaf zei zich over aan het zalige genot wat haar lichaam doorspoelde. Ze begon met haar heupen te draaien, en kon haar benen niet meer stil houden. Ze zei zal je voorzichtig doen, maar ze begon steeds meer te hijgen en steunen, en liet af en toe een kirrend geluid horen. Ik deed haar omhoog tot haar middel, zei droeg daar niets onder, en ik zag haar ruige omgeving glinsteren in het maanlicht. Ik spreidde haar benen van een. een schoof over haar heen, en plaatste mijn geslacht voor de inging van haar natte ingangetje. Ik liet hem voorzichtig binnen glijden, ze trok eerst nog even terug, maar daarna duwde zei haar heupen omhoog vol verlangen. Ik stootte hem ineens naar binnen, en ze een klein gilletje, je doet me pijn. Ik stelde haar gerust, dat het zo wel over ging, en begon ritmisch in uit haar te bewegen. Ze kirde af en toe met een hoog geluidje, maar die kon toch niemand horen, dus ik liet haar maar begaan. Ze begon met me mee te bewegen, en ik kon haar bijna niet bijhouden, we werkten al snel naar het hoogtepunt, ik kon het niet langer meer ophouden, en ik ledigde mij geheel in haar, en zei krapte met haar nagels krassen op mijn rug toen zei klaar kwam. Even later lagen wij nog na hijgend naast elkaar. Ze kroop in de holte van mijn arm, en zuchtte het was nog lekkerder als ik had verwacht. Hoe vaak kunnen wij dit doen vannacht. Ik zei dat die van mijn wel even rust nodig had, maar dat ze het zelf maar moest proberen of hij er weer klaar voor was. Ze begon weer met hem zacht te strelen, en kroop met haar over mijn buik naar beneden, ik bleef heel stil liggen, en wachtte af wat er ging gebeuren. Eerst gaf ze een kusje op mijn jongeheer, daarna ging ze er met haar hele tong er langs, en uiteindelijk nam ze hem in haar mond, en begon er zachtjes aan te zuigen. Ze draaide haar tong om mijn eikel, zodat ik zowat van het hooibed afviel zoveel genot ging er door mij heen. Na enkele minuten waren we weer aan het vrijen, en naderden al snel ons hoogte punt. Uitgeput lagen we naast elkander, en vielen al gauw daarna in een onrustige slaap. Dit mede dat we in huis waren dat van niemand blijkt te zijn. De volgende morgen waren we al vroeg wakker, en hielpen elkander het hooi van onze kleren te kloppen, en uit ons haar te verwijderen. Met hongerige magen namen we afscheid. Ineens zag in mijn ooghoek een jongens figuur snel achter het schuurtje verdwijnen. Ik zette het op een lopen, maar hij was al richting het dorp verdwenen, aan zijn gestalte dacht ik hem te kennen, het was dezelfde jongen van de markt.
We namen afscheid, en ze zei dat als ik weer langs zou komen, ze met liefde zou ontvangen. Ze ging toch maar weer terug naar haar vader.

Hoofdstuk 26:

Een verhaal tussen door.

De weg vluchtende jongen was Kees de zwervende jongen, hij had in het schuurtje geslapen. Maar 's morgens was hij wakker geschrokken, van de stemmen van twee mensen. Hij had even voor het raampje gekeken, en had daar de man herkend van het ongeluk in het werkman-huisje. Hij dacht hier moet ik weg zijn voordat ik herkend wordt. Hij leefde al dagen van wat hij bij mensen zoal kon wegnemen zonder te vragen. De politie zat hem al dagen achter zijn vodden aan. Hij was bang dat de man hem zou herkennen van de markt, maar na zich in een slootkant verstopt te hebben. Zag hij even later het meisje voorbij komen en richting het dorp gaan. Hij stond overeind en volgde de man in de verte. Hij zorgde er wel voor dat hij niet gezien werd. Onder aan de dijk liep pad waar de koeien steeds langs kwamen als ze gemolken moesten worden. Bij het eethuis verschool hij zich in een schuurtje, nadat hij had gezien dat de man zich te goed deed aan een maaltijd. Een paar uur later hoorde hij dat een vrouwen stem hem vertelde waar hij moest zijn. Snel liep hij langs de achterkant van de huisjes, en luisterde naar de voetstappen op de klinkers op de dijk. Zo kon hij de man blijven volgen. Op eens werd het stil, maar luide mannen stemmen klonken op. Zachtjes beklom hij de dijk, en zag dan de man in zijn lange zwarte mantel druk aan het praten was met de mannen op een bank. Plotseling werd hij van achteren gegrepen, en een paar jonge meisjes trokken hem bij dijk naar beneden. En hielden met z'n vieren vast bij zijn armen en benen. Een ging boven op hem zitten, en zei wat deed daar boven, kom vertel het snel anders zullen we je even laten voelen hoe wij hier in het met jongens omgaan. Hij begon te stotterend een verhaal op te hangen, waar de meiden al giechelend niets van snapten. Een van de meiden was op zijn been gaan zitten, en knoopte zijn broekklep los, en sloeg hem naar beneden, zodat zijn geslacht helemaal bloot kwam te liggen. De andere meiden keken met angstige ogen toe, maar wilde toch wel weten wat er verder ging gebeuren. Het meisje op zijn been sloeg er eens tegen aan, waardoor hij heen en weer vloog, en langzaam zich oprichtte, omdat het vol bloed stroomde, en dat hij dat nog nooit eerder had meegemaakt. Ze pakte hem vast, en kneep er zachtjes in, en schoof zijn voorhuid naar achter zodat zijn eikel te voorschijn kwam. Er ging een zucht door de meiden, ze zagen dat ze haar hand begon op en neer te bewegen, en de jongen begon te kreunen, en zijn heupen op en neer te bewegen. De meiden keken toe hoe hun vriendin bleef sjorren aan zijn geval. En plotseling kon de jongen zich niet meer inhouden, en spoot alles over het gezicht van het meisje, zodat ze van zijn been vloog, en al gillend weg rende, met haar vriendinnen achter haar aan. En de jongen in verbijstering achter laten. Hij maakte zijn broek in orde een ging weer boven aan de dijk kijken, maar de man in de lange zwarte jas was verdwenen. Hij besloot een kijkje te gaan nemen in het dorp. Al kijkend links en rechts viel hij op door de bewoners op de dijk, en enkele gingen achter hem aan. Hij kwam ook langs de leugenbank maar deze was leeg. Op de hoek bij het vissers café, werd hij van achteren vast gepakt door een potige visserman, en vroeg wat doe je in ons dorp, en waar loop je naar te zoeken. De jongen schrok enorm toen hij vast gepakt werd, en stotterde, ik zoek de man met zijn zwarte lange jas. Wat moet je van deze man werd er gevraagd. Hij bracht met moeite uit ik wil hem de waarheid vertellen, over een ongeluk in mijn dorp. Maar hij verdwijnt iedere keer als ik hem bijna heb gevonden. De visserman geloofde hem niet, hij zei ik breng je naar de dorpsveldwachter, die moet het maar uitzoeken. De jongen deed of hij gedwee mee zou gaan, maar bij een smal steegje vloog hij ineens snel naar beneden de dijk af, en rende of zijn leven er van af hing. Even later was hij tussen de huisjes die dicht op elkander gebouwd waren verdwenen. De vissersman vloekte, maar weer af richting huis.

Hoofdstuk 27:

Op weg naar een nieuw verhaal:

Fluitend vervolgde ik mijn weg langs de Zuiderzeedijk, richting het zuiden. In de verte had ik al een plaatsje ontdekt met een grote kerk, en daarvoor allemaal staken. Ik was benieuwd wat dat allemaal zou kunnen zijn. Dichterbij gekomen, zo rond het middaguur zag dat het allemaal vissersboten waren.
Ik ging binnen in een eethuis op de dijk, en bestelde wat te eten, en een kan bier. De waard kwam dadelijk met een kan bier, en begon een praatje. Gij ziet er stoffig uit, een lange wandeling gemaakt. Ik vertelde hem de nacht doorgebracht te hebben in het hooi, van wegen het weer. En dat ik nog niets gegeten had. Het eten wordt reeds klaar gemaakt zei hij, het komt er zo aan. Even later bracht een jonge vrouw het eten op tafel, een stuk zwijnenvlees waar je bijna niet over heen kon kijken, en daarbij dampende aardappels drijvend in het vet. Ze bleef bij mij, en  keek toe hoe ik aan mijn maaltijd begon. Ze even later bij mij aan tafel zitten, en zij u komt hier niet vandaan he. Aan je kleren te zien kom je uit de grote stad. Ik zei dat ik een reiziger was, die het land afreist, en verhalen opteken van de burgerij. Ik vroeg haar in welk dorp ik was aangeland. Ze sprak met een verwonderde stem, weet je dat niet, dit is Vollendaakse, een vissersdorp bij uitstek. En als u verhalen wilt horen, dan moet naar de leugenbank gaan. Die staat op de dijk, ik zal straks wel even wijzen waar u moet zijn. Ze liep met hem en vertelde alle wetenswaardigheden over haar dorp. Dat de mensen gesloten zijn, maar wel voor elkander door het vuur gaan. Mensen van buitenaf komen er moeilijk in. Ze worden eigenlijk nooit vertrouwd, hoe lang je er al woont. Al pratend kwamen wij aan bij de leugenbank, waar zich zo'n vier zeer oude vissersmannen zaten. Ze pruimden hun tabak, en dat was ook te zien aan de kleur op straat. Het meisje vertelde hun waar ik voor kwam, en al gauw waren wij in gesprek met deze lieden. Het meisje nam afscheid van mij, en vroeg of ik bij hun kwam eten en slapen, ik sprak dit met haar af. Ik werd uitgenodigd mee te gaan naar de herberg de "Visserman" te gaan. Daar kwamen we te zitten aan de stamtafel. Op de tafel stond een spuugbak om de pruimensap in op te vangen, en daar werd regelmatig gebruik van gemaakt. Een van de oudste vroeg welke verhalen mij zouden interesseerde, ik zei dat is mij om het even.

Hoofdtuk 28

De schipper verteld:

Hij begon met een lijzige stem te vertellen, en het werd stil de herberg, alleen zijn stem was te horen. Ik was een joggie van nog geen 13 jaar, en mijn vader had net als iedereen hier in het dorp een vissersboot. Ik moest mee al had ik helemaal geen zeebenen zoals dat hier noemen. Maar vaders wil was wet. Dus vroeg in de morgen, het was nog mistig, ging met mijn vader de haven uit naar het Ijsselmeer om paling te vangen. We waren al een uur aan het vissen met de lijnen, maar hadden nog niets gevangen. Toen de mist op trok, en we een groot schip op ons toe zagen varen. Mijn vader schreeuwde zijn longen uit zijn lijf, omdat hij bang was te worden overvaren, en we konden alle \bij niet zwemmen. Het Schip voer geen zeilen, maar toch voer hij recht op ons af, we gingen aan de riemen zitten en probeerde weg te komen. Dit lukte en het maakte ook minder vaart, en even later bleef hij stil liggen. We bleven even op een afstand liggen, maar werden toch nieuwsgierig, en roeiden dichterbij, aan de zijkant hing een touwladder, we besloten aan boord te klimmen te kijken of er iemand aanwezig was. Aan boord gekomen viel ons op dat het zo stil was, er was niemand aan dek. Mijn vader ging naar de stuurhut, maar daar was ook niemand aanwezig. Even later begon het zacht te waaien, en de zeilen gingen met veel lawaai naar beneden, terwijl er niemand te zien was. We zijn vol ontzag van boord gevlucht, en net dat we de touwen hadden losgemaakt voer het schip weg in nevelwolk. Wij zijn als de donder naar huis gevaren. Mijn vader zei tegen mij je moet het aan niemand vertellen, want ze zullen je toch niet geloven. Enkele jaren later is een andere schipper ook dat spookschip tegen gekomen, en meestal als dat schip verschijnt gebeurt er iets op het dorp. Een paar dagen na de gebeurtenis met het schip stak er een storm op en wel zo hevig dat het water over de sloeg, en de huizen beneden in het dorp waterschade opliep. Iedere keer als een schipper met dit verhaal thuis kwam dan kwam er een paar later een storm over ons dorp, wij als goed katholieken zagen daar de hand van god in, die ons strafte voor alle dingen die niet goed waren in zijn ogen.

Hoofdstuk 29

OP  ZOEK

Na zijn belevenis met de meisjes, en met de visserman, liep Kees een beetje verloren door het vissersdorp. Steeds achterom kijkend of een veldwachter of de visserman niet naar hem op zoek waren. Na een paar uren zo van steeg naar steeg gelopen te hebben, vond hij een huis wat onbewoond leek. Hij probeerde de deur maar deze was op slot, hij liep achterom, maar daar hoorde hij stemmen van twee vrouwen die met elkander stonden praten over alles wat met dorp te maken had. Zo hoorde hij dat een van buren vreemd ging met iemand uit de stad, als haar man op zee aan het vissen was. Ze verwachte nu van hem een kind, maar haar man denkt dat het van hem is. Nadat de vrouwen naar binnen waren gegaan probeerde hij de achterdeur, maar ook deze bleek op slot te zijn. Hij had bij zijn tocht om het huis, een luik ontdekt naar vermoedelijk een kelder was. Op dit luik zat een slot dat hij makkelijk kon open maken. Hij besloot door het luik naar binnen te gaan, en te kijken hoe het huisje er van binnen uit zou zien. Door de kelder deur heen gekomen kwam hij in een kleine kamer, welke leeg was, in ook in de keuken was niets aanwezig waaruit bleek dat er iemand woonde. Er was ook een trap naar de zolder, hij beklom hem langzaam opende het luik wat de zolder afsloot, de zolder leek leeg, er lag alleen een matras. En er stond een grote kast, met daar achter een grote ruimte, mocht er iemand komen dan kon hij zich daar makkelijk verschuilen. Het begon al zachtjes donker te worden, en hij besloot om in de omgeving te kijken of er niets te eten viel te stelen. In één van de kleine straatjes had men vis te drogen gehangen aan een lijn. Hij deed voorzichtig de poort open, en nam twee van die gedroogde vissen mee. Bij een huis op de terug weg ontdekte hij een open raam, vermoedelijk van de keuken, want het rook er heerlijk naar vers gekookte vis en aardappelen. In het raam stond een mand, met een doek er over, voorzichtig lichte hij de doek iets omhoog, voor zijn neus lag een gebraden kippetje, heel voorzichtig haalde hij deze er uit en brak er een poot af en lag de rest weer terug. Hij hoorde een geluid in het straat van naderende klompen, maar die gingen gelukkig voorbij. Hij zorgde er voor dat hij niet gezien werd voor dat hij het leeg staande huisje bereikte. Snel klom hij naar de zolder en at eerst de poot van de gebraden kip op zodat het gerommel van zijn maag op hield. Nadat hij zich een slaapplaats had gemaakt, en de vis aan de hanenbalken had gehangen, probeerde hij in slaap te komen. Maar na enige tijd hoorde hij gerucht achter het huis, een hoog stemmetje zei, zouden we het wel doen, een jongensstem stelde haar gerust. Even later hoorde hij ze binnen komen, al pratende liepen ze naar het midden van de kamer. Kees lag op zijn buik, en kon via een gat van een kwast door de houten vloer naar beneden kijken. Hij zag daar een nog jong meisje in de schijnsel van de maan welke door de ramen naar binnen viel. Even later zag hij ook de jongen welke enkele jaren ouder bleek. De jongen begon het meisje te kussen, maar zij duwde hem van zich af. Ze zei met dat hoge stemmetje ik durf het eigenlijk niet meer. De jongen begon op haar in te praten, dat als ze niet deed wat hij zei, dat hij rond zou vertellen, dat ze met iedere jongen van het dorp het gedaan had. Het meisje stapte nog een keer achteruit, maar begon toch haar jas uit te doen, en deze op de grond uit te spreiden. Nu moet je nog verder gaan zei de jongen, ik wil iedere keer een kledingstuk van je hebben als ik er om vraag. Ik wil nu je blouse hebben, maar langzaam de knopen los maken om het spannend te houden. Ze begon de knopen één voor één los te maken, en trok hem daarna langzaam over haar schouders. Haar jonge borsten waren door haar hemdje te zien, ze bolde iets naar buiten met stevige tepels daarboven op. Oké sprak de jongen nu je hemd, maar langzaam over je hoofd, ze zei eigenlijk zou ik dit niet moeten doen, als mijn ouders er achter komen, slaan ze me verrot. Oké dan gaan we maar weer naar huis sprak de jongen. Wacht zei het meisje ik zal het wel doen. Zo gezegd begon ze het hemdje over haar hoofd te trekken, en haar jonge borsten sprongen er onderuit. De jongen zuchtte, wat zijn ze mooi, kom eens hier dan kan ik ze beter bekijken. Het meisje kwam dichterbij, ze moest naast hem komen zitten zodat hij zijn handen over haar borsten kon laten gaan. Ze huiverde, maar vond de tinteling welke zij ondervond toch ook wel prettig. Hij draaide aan haar tepels, en kneep zachtjes in haar borsten, en ze begon zachtjes kirrende geluiden te maken. Hij stopte met haar borsten, en liet haar opstaan, zo en nu gaan we verder zei hij, ik wil nu je rok hebben. Zij aarzelde, maar begon toch de knopen en haken los te maken, en liet haar rok op de grond vallen en stapte er uit. Nu nog je broek sprak de jongen. Ze zuchtte en dacht even na wat de gevolgen zouden zijn als ze het niet deed. Toen begon ze haar broek zachtjes naar beneden te doen, met een hand bedekte ze haar schaamstreek, en met de andere deed ze haar broek uit. Zo zei de jongen kom maar voor me staan, en doe je handen maar boven op je hoofd. Ze bewoog haar handen naar boven op haar hoofd, en de donkere vlek tussen haar benen kwam te voorschijn. De jongeman likte zijn mond af, en ging op zijn knieën zitten, en wreef met zijn hand over het bosje haar, en deed haar benen uit een, ze wilde tegenspartelen, maar hij had al zijn vinger in haar schede gestoten. Hij bewoog zijn vinger in en uit, en ze begin weer te zuchtten en te steunen. Even later stopte hij weer, en zei tegen haar kom eens dichterbij, en ga op je knieën zitten, hij ging staan. Zo maak nu mijn broek maar open, en haal hem er voorzichtig uit, ze keek hem aan, ze durfte eigenlijk niet zo, maar ze begon toch, zijn knopen los te maken, en stak haar hand naar binnen, en pakte zijn geslacht vast, maar trok haar hand snel weer terug, wat is er aan de hand zei, hij is zo groot en dik, ik ben een beetje bang. Dat hoeft zei hij, kom doe het maar opnieuw, ze stak haar hand opnieuw naar binnen en haalde hem te voorschijn. Houd hem maar goed vast, en bekijk maar hoe hij er uit ziet. Ze keek met grote ogen, en bewoog haar hand heen en weer, zodat zijn eikel te voorschijn kwam. Goed zo sprak hij, geef er nu maar een kusje op, en daarna neem je hem voorzichtig in je mond. Dat doe ik niet, straks plas je in mijn mond, hij begon te lachen, dat zal zeker niet doen. Kom op mondje open, zei keek hem nog even aan, maar hij pakte haar bij haar en dwong haar naar voren, open je mondje nou maar, dan gaat hij vanzelf naar binnen. Ze kon geen kant heen, en voldeed aan zijn verzoek, hij duwde haar hoofd heen en weer zodat zei er maar moeilijk van weg kon komen. Na een tijdje vond hij het voldoende, hij legde haar op de jassen welke op de grond lagen. Voorzichtig begon hij borsten weer te strelen, en hij liet zijn mond over haar buik naar haar grotje dwalen, hij stak twee vingers in haar schede, en begon haar te stimuleren, ze begon te kronkelen onder zijn handen. Hij deed onderwijl zijn broek uit, zijn lid stond recht vooruit, zei richtte zich even op, en schrok toch wel van zijn grote, past het wel vroeg ze hem, zal het geen pijn doen. Hij ging voorzichtig op haar liggen, en duwde haar benen voorzichtig uit elkaar. En bracht zijn lid dicht voor haar grotje, even trok zij nog terug, maar toen drukte hij zijn lid naar binnen, en begon voorzichtig zich op en neer te bewegen, toen drukte hij hem even wat verder, zei slaakte een gilletje, omdat hij haar maagdenvlies had doorboort, nu ging hij nog vlugger bewegen, en zij begon mee te doen. Ze kreunde en gilde met hoge geluiden, en ze kwamen beiden gelijk klaar. Hij trok zijn lid iets te laat terug zodat zijn sperma bij haar binnen drong. Ze draaide zich van hem af, en vroeg wat gaat er nu gebeuren, misschien moet ik wel een kind van je krijgen. Hij stede haar gerust, bij zo'n eerste keer gebeurt dat niet zo gauw. Ze kleden zich weer aan, en verdwenen via het openslaande raam naar buiten. Kees had het er warm van gekregen, en hij was helemaal stijf. Hij zocht zijn plekje op achter de kast, en viel al gauw in slaap.

Hoofdstuk 30

DE AFSPRAAK.

Na de verhalen van de schippers te hebben aangehoord, en aantekeningen gemaakt te hebben, besloot ik terug te gaan naar het eethuisje. Al gauw had ik het terug gevonden, en stond een tafeltje met wat stoelen buiten, en het weer was er ook naar, dus ik besloot om buiten te gaan zitten met het uitzicht op de zee. Even later kwam het meisje naar het tafeltje, en een herkenning gleed over haar gezicht toen ze man aan het tafeltje zag zitten. Ze schoof een stoel bij, en zei dat er niemand binnen was en dat ze tijd had voor een praatje. Ze vroeg hoe het gegaan was met de schippers. Hij vertelde dat ze voor hem wat vreemde verhalen hadden verteld, maar of ze de waarheid spraken, volgens mij wel, ze waren zo overtuigd. Ze stond op, en zei ik ga even wat bier en eten halen. Hij riep haar na met een glimlach ik heb toch nog niets besteld. Ze riep nog iets terug, maar dat verstond hij niet want ze was al naar binnen gerend. Even later kwam zei terug met twee kannen bier,en zette er één voor hem neer. Ze hief de beker op en zei, laat het je smaken, dit is van het huis, en het eten komt er zo aan. Ze was naast hem komen zitten, zo dat ze beiden over de zee konden uitkijken, en er ging onder aan de dijk juist een vissersschuit voorbij met volle zeilen , die naar de haven ging. Omdat ze zo dicht naast hem zat kon hij haar lichaamsgeur ruiken, dit gaf in zijn lichaam wel weer enkele prikkels die hem haar eens langs haar lichaam liet kijken. Ze zag er dichterbij wat ouder uit als dat hij gemeend had. Ze leunde wat voorover om haar beker te pakken, en zo had hij ruim zicht op haar jonge borsten, welke nogal gejaagd op en neer gingen. Hij besloot eens te vragen hoe oud ze eigenlijk was, en of ze al getrouwd was. Ze schoot in de lag, ze zei ik ben bijna 17 jaar, en niet getrouwd hoezo?. Hij moest een kleur verbergen, omdat hij toch wel hunkerde naar dat jonge lichaam. Ze streek over zijn hand, en zei ik ga het eten even halen. Binnen enkele ogenblikken was ze weer terug, met twee dampende borden, een voor mij, en een voor haar zelf. Er lag een groot stuk vlees boven op aardappelen met witte bonen. Ik had wel al honger gekregen, dus ik wilde al direct aanvallen. Maar ze sprak moet je niet even bidden voor je gaat eten. Ik zei dat ik dat niet gewend ben. Mag ik dan wel even zei ze zachtjes, dan doe ik het ook wel voor jou. Ze maakte een kruisje en sloot haar ogen en vouwde haar handen. Het duurde niet lang, en ze wenste hem eet smakelijk. Ze liep nog even naar de deur en vroeg nog om twee kroezen bier. Nadat ze de borden hadden leeg gegeten, zakte ze even onderuit om te genieten van de ondergaande zon. Ze vroeg of hij bij hun bleef slapen, en streek hem met haar knie langs zijn been. Hij zei ik heb nog geen plannen, maar het zou mij wel uitkomen. Hebben jullie dan een kamer over. Nee zei ze, maar je kan wel bij mij op de kamer slapen, er staan toch twee bedden. Ik vroeg vinden je ouders dat dan wel goed. Die maken nooit geen bezwaar als er iemand  op mijn kamer slaapt, ik kan wel van mij afslaan als dat moet. Maar dat zou bij jouw wel niet nodig zijn denk ik. Nou dan blijf ik maar bij jullie slapen zei ik. Ze namen de borden en de kruiken mee naar binnen, en hij liep naar de toonbank om het gelag te betalen. Maar zei kwam snel achter hem aan, en zei dit betaal ik allemaal. Ik wilde natuurlijk niet, maar ze zei als je dat doet kijk ik je nooit meer aan, en je mag ook niet op mijn kamer slapen. Ik moest er om lachen, ze trok er een zo ernstig gezicht bij dat ik het niet meer durfde om mijn beurs te voorschijn te halen. We gingen nog even bij het raam aan een tafeltje zitten, ze streek de kaars aan zodat we nog wat licht hadden. In het schijnsel zag ze er nog begeriger uit als buiten. Haar vormen dansten in het kaarslicht heen en weer. Na nog een pint bier gedronken te hebben, besloot ik naar bed te gaan, en stond dus op. Ze vroeg of ik naar bed wilde gaan, ik antwoordde bevestigend. Ze zei ik zal wel even voor gaan, en ze ging door de deur naast de bar, daarachter liep een trap naar boven, achter haar aan naar boven gelopen kon ik in het kaarslicht zien, dat ze vanaf haar enkels witte benen zou hebben. Boven gekomen ging ze naar de verste deur op het gangetje, en maakte deze open. Ze ging hem voor en wees hem zijn bed. Ik moet nog even naar beneden, helpen bij het opruimen zei ze, en verdween weer. Ik kleedde mij uit en ging in bed liggen en trachtte slapen, maar er ging nog zoveel door mijn hoofd dat het niet lukte. Even later hoorde ik voetstappen, en ging de deur open en stapte het meisje naar binnen, en begon zich uit te kleden, ik kon het ruisen van de kleding op vloer horen. Even later werd het dek van mijn bed opgetild, en schoof een geheel naakt jong meisje naast mij in bed, en nestelde zich tegen mij aan. Ik was ook naakt in bed gestapt, daardoor verstarde ze even, maar algauw begon haar zoektocht over mijn lichaam, welke eindigde bij dat gedeelte, welke bij vrouwelijke aanraking dreigt uit elkander te ploffen. Ze voelde heel voorzichtig, en trok hand terug, toen zij voelde hoe groot en hard hij was, maar even later ging ze toch verder. Ze streek voorzichtig over hem heen en weer, en dan pakte ze hem weer vast en kneep er in. Ze bewoog haar hand er om heen, en bewoog hem op en neer, waarbij ze de voorhuid over de eikel schoof. Dit kon ik niet lang volhouden, ik zou op deze manier te vlug klaar komen. Dus ik trok haar boven op mijn, en begon haar tepels te masseren met mijn mond, en begon er zachtjes aan te zuigen. Ze begin te zuchten en te steunen, en haar hand verdween weer de richting van mijn kruis. En voor ik het wist had ze hem bij haar binnen geschoven, en begon rechtop zittend, alsof ze op een paard zat, op en neer te bewegen. Ze probeerde hem dieper bij haar binnen te krijgen, maar haar maagdelijkheid was nogal stevig, tot ze met een flinke duw en een gilletje van de pijn, hem toch verder naar binnen kreeg. Ze stopte even om van de schrik en de pijn te bekomen, maar ze begon toch weer hem voorzichtig in en uit haar te bewegen. Ik pakte haar vast en draaide haar op haar rug, en ging tussen haar gespreide benen liggen, en bracht hem weer bij haar binnen. Nu had ik de leiding, en ik bepaalde het tempo. Zo lagen we een korte hevig door het bed te gaan, toen we gelijktijdig de climac bereikten. Ik gleed van haar af, zij kroop dicht tegen mij aan, en zuchtte dit was heerlijk. Dit moeten we straks nog een keer doen. Ze legde haar hand op mijn kruis en even later sliep zij als een roos. Na een rustige nacht werd ik al vroeg gewekt door een hand die al bedrijvig met mij bezig was, ik riep ho, ho even rustig aan, maar ze ging bedrijvig door en gooide de dekens van ons af, en ging weer schrijlings op mij zitten. En even later begon ze weer driftig op en neer te bewegen. Haar ademhaling werd steeds luidruchtiger, en ging over in een zacht gekreun. Het bed maakte onder haar bewegingen, een ritmisch gekraak. ik hoopte dat er verder geen  slapers naast ons zouden liggen in de kamers. Binnen enkele ogenblikken kwam zij klaar, stapte van mij af, gaf mij een kus, en kleedde haar, ik moet werker zei ze vlug en weg was ze. De volgende morgen ging na een stevig ontbijt naar de haven, op zoek naar een boot om te vragen of ik mee mocht varen.

Hoofdstuk 31

DE OVERTOCHT.

Al slenterend over de haven zag ik een paar mannen druk bezig met hun boot. Ik liep er op af, en begon een gesprek. Ze waren niet erg spraakzaam, maar toen ik vroeg of ik met hun mee mocht, waren ze eerst niet erg ingenomen met mijn vraag, maar toen zei dat ik mijn uiterste best zou doen om mee te helpen, stemde zei toch in. Ik moest al direct enkele zware vaten aan boort brengen, deze werden gebruikt voor de haring vangst zeiden ze. Ik vond dat nogal vreemd want volgens mij werden die op open zee gevangen. Maar ja je kan beter maar niets vragen, misschien zou ik dan niet mee mogen. Na een uur allerlei dingen aan boort te hebben gesjouwd, werden de trossen los gegooid en het zeil gehesen, en gingen we de haven uit. Het kleine bootje begon al dadelijk flink te schommelen, zodat ik mij goed vast moest houden. We voeren het open water op, en waren een twintig minuten onder weg, toen de zeilen naar beneden werden gehaald, en het anker uit gegooid. Ik moest helpen met de netten uit te zetten. Dit werd gedaan met een sloep die buiten achter het schip mee was gegaan. We gingen met ze drieën in de sloep, ik moest aan de riemen gaan zitten en roeien, de beide mannen zetten de netten uit. Ik begon al gauw pijn in mijn handen te krijgen, maar het werk was al gauw gedaan. Het anker werd weer gehesen, en we voeren weer weg met volle zeilen. In de verte begon de bewolking een dreigende houding aan te nemen. De beide heren keken er eens naar en veranderde van koers, om het onweer wat er aan kwam voor te blijven. Al gauw begonnen de golven wat hoger te worden, zodat ik wat benauwd om mij ging kijken of we land konden zien. Met spoed zetten ze het schip op koers naar het vaste land. Omdat we niet terug konden naar de haven waar we vandaan kwamen, zetten we de richting in naar het oosten, waar we de kustlijn konden zien. De wind werd steeds harder, en we zeilden met grote snelheid op de kust aan, even veder zagen wij de ingang van een haven. Even later lagen wij veilig en wel aan de kade in een klein stadje. De bemanning begon de vis die wij hadden gevangen uit te laden. Ik bedankte hun voor de overtocht, en ging aan wal. In het haventje zag ik licht branden in huis wat op een café leek. Ik pakte deurkruk in mijn hand, en de deur ging open. Binnen brandde er een gezellig vuur in de open haard. Een man achter een tafel zei iets tegen mij, maar ik begreep niet wat hij zei, het was een taaltje wat ik nog nooit eerder had gehoord. Hij kwam dichterbij, en zei zeker een Hollander, ik vroeg hoe hij dat kon zie. Hij vertelde dat het kwam door mijn houding en kleding. Ik vroeg of ik hier iets kon eten en overnachten. Hij zei dat dit wel mogelijk was, maar dat hij dan zijn dochter even moest vragen, of zei een maaltijd kon samenstellen. Een kamer was zo geregeld. Ik bestelde een bier, en vroeg hem zelf er ook een te nemen, en aan mijn tafel plaats te nemen. Zo gezegd zo gedaan, ik vertelde hem dat ik rondtrok door Nederland, en verhalen op te tekenen uit de mond van de mensen die ik tegen kwam. Ik vroeg hem of hij een verhaal had, welke ik op kon tekenen. Onderwijl kwam zijn dochter binnen, een jonge vrouw van ongeveer 20 jaar. Zij begon ook in hun eigen taal hem aan te spreken, ik moest bekennen dat ik daar niets van begreep, de vader vertelde dat ik van de overkant kwam. Zij herhaalde wat ze daarvoor even aan mij had gevraagd, wat ik graag zou willen eten. Ik heb iets van het varken, of een stamppot van peen en uien en vlees. Ik bestelde de stamppot, en ging verder met de waard. Hij dacht diep na en zuchtte, ja er is wel een verhaal van een jongen welke na de dood van zijn vader een verhouding zou hebben gehad met zijn moeder, waar daaruit verschillende kinderen zijn geboren. Maar het juiste weet ik er niet van. Één van de kinderen woont nog buiten het dorp, misschien wil zei wel iets vertellen of dit de waarheid is. Onderwijl kwam de dochter binnen met een dampende schaal, en zette het voor mij neer. Eet u er smakelijk sprak zei, ik vroeg om nog een bier voor mij en haar vader, en neem zelf ook wat, en kom er ook maar bijzitten. Ze keek wat aarzelend naar haar vader, maar deze beduidde dat het goed was. Ze zette zich tegen over mij, en zo had ik een aardig zicht op haar vormen. Ze heeft een fris snuitje, en haar boezem, ging wat onrustig op en neer. Haar handen lag zei op de tafel, deze waren slank, maar wel door het werken, enigszins verruwt. Naar wat heen en weer gepraat te hebben, en ik mijn bord leeg had gegeten, liet ik nog eens een paar pullen bier aanrukken.
We werden al wat luidruchtig, en de stemming, werd er steeds beter op. Maar naar zo'n lange vaart op zee was ik wel aan wat nachtrust toe. De waard ging mij voor naar boven, waar de slaapgelegenheden waren. Hij had een grote zaal met meerdere bedden, maar ook een aparte kamer voor twee personen. Ik besloot deze te nemen, en maakte mij klaar voor de nacht. Na de kaars uit gedaan te hebben, stapte ik in het grote bed, en sliep bijna direct in.

Hoofdstuk 32

HET ECHTE VERHAAL.

De volgende morgen werd ik wakker van het kraaien van de haan. De zon stond al aan de hemel, het zou een mooie dag kunnen worden. Beneden gekomen, waren er al enkele stamgasten aanwezig, zij spraken hun taaltje waar ik tot nog toe weinig van verstond. Eerst werd ik nogal achterdochtig bekeken, maar de waard riep dat ik van de overkant kwam, en een goede gast was. Ik een hoekje bij het raam had de dochter voor een ochtend ontbijt gezorgd, met zwart brood en kan met verse melk, welke 's morgens al door een boer was bezorgt. Even later kwam ze nadat ik aan tafel was gegaan, met vers gebakken eieren aan mijn tafel, en ze zei met een knipoog, daar kan je vannacht je eens uitleven, als je nog een dag langer blijft. (een hint voor de nacht?). Ik liet mij het eten smaken, en sprak met de waard af dat ik er nog een paar dagen aan vast zou plakken, als hij de kamer voor mij vrijhield. Ik betaalde hem vooraf, en de afspraak was gemaakt. Na hem gevraagd te hebben waar ik moest zijn, ging op pad naar het gezin waar zoveel verhalen over rond gingen. Na een stevige wandel kwam ik bij een huis buiten het dorp. Er lag een grote hond voor de deur, welke mij een duidelijk liet merken geen stap op het erf, of pak je aan. Dus ik probeerde met roepen, de aandacht van de bewoners te krijgen. Na enkele keren luid te hebben geroepen, werd deur opengedaan, en verscheen een jong meisje te voorschijn. Ze vroeg wat er was, en voor wie ik kwam. Ik zei dat ik voor haar vader kwam. Ze vertelde dat haar vader niet thuis was, maar aan het werk op het land achter de molen. Ik bedankte haar, en ging op weg naar de molen. Daar aangekomen zag een man driftig bezig de sloten uit te halen, deze waren dicht gegroeid met algen en waterpest. De stopte met zijn werk, en keek mij argwanend aan. En begin in zijn taal tegen mij te spreken, ik stak mijn hand, en vertelde hem dat ik van de overkant kwam. Hij vroeg in duidelijk Nederlands, wat ik kwam doen. Ik nodigde hem uit om vanavond met mij te komen eten in het dorpscafé. Hij wilde eerst weten waarom ik hem uitnodigde, en wat voor belangstelling in hem stelde. Ik zei dat ik dat hem onder vier ogen zou uitleggen op mijn kamer in het logement. Ik maakte verder een wandeling langs de weilanden, en belande bij een groot, een meer waar ik niet overheen kan kijken, aan de horizon zag ik alleen een kerktoren boven de horizon uitkomen. Plotseling hoorde ik in het riet een geluid, het bleek iemand in een roeiboot, ik kon eerst niet zien wat het was, de roeier had kap over zijn hoofd. Ik riep hem aan, waardoor hij duidelijk schrok van mijn aanwezigheid, en stopte met roeien, en nam een dreigende houding aan. Ik riep hem toe dat ik niets kwaad van zin was tegen hem, en ook niet van de politie was. Hij nam zijn dreigende wat terug, maar keek mij nog steeds boos aan. Je komt zeker van de overkant, ik hoor het aan je uitspraak. Wat doe je hier. Ik legde hem uit dat ik op reis was door Nederland, en hier en daar opschrijf de verhalen die de mensen mij vertellen. Hij werd nieuwsgierig en kwam aan wal nadat hij zijn boot had vastgelegd. Toen zag ik dat het geen man maar een meisje was. Ik vroeg wat ze aan het doen was. Ze zei als je me niet verraad zal ik het je vertellen. Ik was aan het stropen, ik heb hier wat netten staan, om vis te vangen. We hebben het niet breed, en de inkomsten van de vis kunnen wij goed gebruiken. Ik zei dat ik haar niet zou verraden, maar dan wilde ik wel een goed verhaal van haar horen.

Hoofdstuk 33

Het verhaal van het vissersmeisje:

Ze moest even nadenken, maar begon toen te vertellen over haar tijd thuis. Ze waren een gezin met 7 kinderen, 5 jongens en twee meiden. In haar jonge jeugd jaren was de vader vaak weg, om te werken. Hij was los werkman, en moest om aan de kost komen al het werk aannemen wat er werd geboden. Meestal al maaier in het koren. De jongens groeiden op met, als moeder het niet verbood, dat het allemaal wel mocht. Veelal kwamen er vreemde mannen over de vloer. En dan moesten wij maar buiten gaan spelen. Een enkele keer dat moeder ons vergeten was, omdat wij op de zolder aan het spelen waren, konden wij meemaken waarom wij altijd weg moesten. Door onze moeder en de vreemde man werd er eerst een borrel gedronken, en daarna verdwenen zij in de bedstee. Na enige tijd kwamen daar geluiden vandaan, met veel gezucht en gesteun, en kleine, soms harde gilletjes van onze moeder. Na enige tijd kwamen zij dan weer te voor schijn, en onze moeder kreeg dan wat geld van die vreemde man. En hadden wij 's avonds vlees op tafel. Op een dag dat ik van school thuis kwam, had mijn moeder niet door dat ik binnen was gekomen. Ze lag spiernaakt op de keukentafel, en een man met zijn broek naar beneden, lag tussen mijn moeders benen, en bewoog zich heen en weer. Ze hadden beiden niets in de gaten. Na enige tijd draaide hij mijn moeder op haar buik, waardoor zijn geval zichtbaar werd, deze stond strak, en recht vooruit. Hij duwde mijn moeder voorover, en stak zijn geval tussen haar billen, en begon weer heen en weer te bewegen. Even later ging hij steeds sneller, en kreunde of hij pijn had, en mijn moeder begon mee te bewegen, en liet af en toe een gilletje. Plotseling duwde de man hard zijn geval naar binnen, en toen lagen ze uit te hijgen. Mijn moeder kleedde zich snel aan en de man verdween door de achterdeur. Plotseling werd ik op mijn rug getikt, mijn oudste broer stond achter mij. Hij zei als je niet doet wat ik zeg, vertel ik aan ons moeder, dat je heb staan te kijken. Ik vroeg wat hij dan wilde. Kom maar mee zei hij, en nam me mee naar de schuur achter het huis. Er komt daar weinig licht naar binnen, alleen een klein raampje boven in het schuine dak.Kom hier maar staan zei hij, en zette me in het beetje licht dat naar beneden scheen. Ik vroeg wat ik moest doen, zodat hij het niet aan ons moeder zou vertellen. Allereerst laat mij je borsten maar eens zien. Ik schrok, want ik was pas 15 geworden, en nog niets met een jongen gehad. Dus ik deinsde verschrikt achteruit, en zei dat ik dat niet wilde, en begon te huilen.Ook goed zei hij, dan loop ik even naar binnen, en vertel moeder alles. Hij liep reeds naar deur, ik dacht ik moet hem tegen houden, maar ik wilde mijn borsten niet aan hem laten zien. Ik brulde blijf nou hier, kunnen wij er niet over praten. Hij terug en ging voor mij staan, en zei je doet wat ik zeg, en wat ik van je verlang, anders ga naar onze moeder. Ik probeerde hem nog om te praten, maar liep gewoon naar de deur, en wilde al weggaan, tot ik hem terug riep, en zei dat ik het wel doen. Goed zo, zei hij, en ging op een kratje zitten, en wachtte af. Ik begon langzaam mijn blouse uit te trekken, en daarna mijn hemd, zodat mijn jonge borsten vrij kwamen. Door het langzaam uit kleden waren zijn verlangens nog aangewakkerd.  Kom eens dichterbij zei hij, heel langzaam stapte ik dichterbij. Hij stak zijn hand uit, en wilde mijn borsten betasten, maar ik sprong achteruit, en zei dat dit niet ging. Oké zei hij en stapte overeind, en wilde alweer naar de deur lopen. Hij moest langs mij heen, en hij stak weer zijn hand uit, en toen liet ik hem begaan. Hij kneedde ze eerst, en begon toen mijn tepels te strelen, ik kreeg een vreemd warm gevoel over mijn hele lichaam. Tussen mijn benen begon het zachtjes te jeuken, dit gevoel had ik nog nooit eerder gehad. Eerst vond ik het vervelend, maar naar mate hij streelde begon ik het juist prettig te vinden. Even later liet hij één van handen over mijn buik glijden, en wilde zijn hand onder mijn rok steken. Ik verstrakte even, maar hij fluisterde laat me begaan, anders stop ik er mee en ga alsnog naar binnen. Hij drong verder naar beneden, en wrikte zijn hand tussen mijn benen, doe ze even wat verder van elkander, dan kan ik er beter bij zei hij. Met tegenzin deed ik wat hij zei, en en later drong één van zijn vingers naar binnen, en begon op en neer te bewegen. Ik begon zachtjes mee te doen, want ik kon het niet tegen houden. Hij genoot zichtbaar van mijn zacht gekreun, en ging nog even wat vlugger met zijn vinger op en neer, ik dacht dat ik het bestierf. Hij stopte plotseling, en bracht mijn kleding weer in orde, en zei, zo dit was het begin, morgen kom je weer in de schuur, maar zonder je onderbroek aan. Ik zei waarom, hij zei dat zal je dan wel merken. Verder hou je je stil tegen iedereen, anders zeg ik tegen moeder. Ga nu maar gauw en laat mij maar alleen. Ik ging weer snel naar binnen, waar mijn moeder al met het eten bezig was. Waar kom jij vandaan vroeg ze, ik vertelde dat een blokje om was geweest, op zoek naar onze boot, en dat ik hem goed vast had gelegd. Mooi zei ze, dek jij maar de tafel, de jongens zullen zo wel komen. Even later stormde de jongens naar binnen en namen de stoelen aan de tafel in gebruik. Het eten werd in één pan opgedaan, en moeder verdeelde deze over de borden. Na gebeden te hebben werd er aangevallen, en geen woord gewisseld. Ze stopte even met haar verhaal, en luisterde naar het slaan van de kerkklok, en stapte overeind en zei als je morgen hier langs kom vertelt ik verder, ik moet nu naar huis, anders wordt mijn moeder kwaad. Even later stapte ze in haar bootje, en roeide weg, mij in verbijstering achter laten. Ik besloot maar terug te gaan naar plaats waar ik overnacht. Na half uurtje lopen stond ik weer voor de deur van de gelagkamer, en stapte naar binnen. Aan een tafel bij de kachel zat een jongeman, en deze keek verschrik op bij mijn binnenkomst. Hij wilde opstaan, maar de waard kwam op mij af, en vertelde dat dit de jongeman uit dat gezin was. Ik stapte op hem af en stelde mij voor, en vertelde dat ik verhalen optekende van mensen waar ik langs kwam, met mijn trektocht door het ganse land. Hij nodigde mij aan zijn tafel, en ik bestelde twee pullen bier.

Hoofdstuk 34

Het verhaal van de zoon 

De zoon begon wat hakkelend, hij zei waar moet ik beginnen. Ik zei vertel maar vanaf het begin. Na het overlijden van ons vader, moest er toch brood op de plank komen, dus ben ik van school afgegaan, en heb mij verhuurd aan boer hier in de buurt. Ik het begin was het zwaar werk, maar al doende leert. Een paar maanden later roept ons moeder mij bij zich, en vertelde dat ik geen zoon van haar was. Maar een zoon van een schipper die op het meer verdronken is, en zijn vrouw is gestorven van verdriet. Deze schipper was een broer van mijn man, dus wij hebben jou in huis genomen. Ik begon toen mijn moeder anders te bezien. Zij deed erg haar best om te verbergen wat zij voor mij voelde. Op een avond voor dat wij naar bed zouden gaan, riep ze me bij haar, en zei laat de andere kinderen maar naar boven gaan, en blijf jij nog maar wat bij mij zitten. Kunnen we nog wat praten. Ik nam plaats in de stoel van haar man, en zei liet me maar begaan. Ze liep langs mij heen, en streek mij door mijn haren. En bleef achter mij staan, en liet haar handen zachtjes over mijn borst glijden, onderwijl knoopte zijn de knopen van mijn jak los, en probeerde het uit te trekken. Daarna moest mijn hemd er aan geloven. Toen ging zei voor mij zitten, en knoopte mijn broekflap los en deed hem naar beneden. Ik stribbelde nog wat tegen, maar ze zei laat mij maar begaan, er kan niets gebeuren. Mijn jonge geslacht lag nu open en bloot, ze nam hem in haar hand, en direct zwol hij op tot grote hoogte. Ze kirde zo dat gaat goed, en streelde met haar vlakke hand er over, en met de andere bewoog ze het vlees over mijn eikel. Ik had pas de leeftijd van 16 jaar, dus er ging een gevoel door mij heen wat ik niet kende. Even later stopte zei, en boog zich voorover, en nam hem in haar mond, en begon zachtjes op en neer te bewegen, en er flink aan te zuigen. Ik viel zowat van mijn stoel, maar zei bleef doorgaan. Binnen de kortste keer kwam ik klaar in  haar mond, ze stopte niet met haar bewegingen, zodat ik merkte dat ze alles had ingeslikt. Ze bleef maar doorgaan, en niet lang daarna gebeurde hetzelfde, nu liet zei zien wat ze in haar mond had, en zei hier worden nu kinderen van gemaakt, en slikte het weer door. Ze ging staan, en maakte haar boezeroen los zodat haar borsten vrij kwamen, kom maar met mij mee naar bed, dan kan je je er mee vermaken. Zuchtend kwam ik uit mijn stoel, en ging achter haar aan naar de bedstede, en ei ging mij voor en sloef de dekens open, en ging achterover liggen, met haar borsten bloot. Kom nou maar zei ze, en kroop naast haar, en wilde de dekens over mij heen trekken, maar zei belette dat. Ze nam mijn hand en bracht hem naar haar borst, en beduidde er zachtjes er zachtjes in te knijpen. Ik begon ze te masseren, en wreef over haar tepels, waardoor zei haar rug kromde van genot. Ze bracht mijn andere hand naar haar kruis, en wreef hem daar over haar vagina. Ze lispelde in mijn oor dat ik dat nu zelf moest doen. Ik bracht mijn vinger naar binnen, en begon zachtjes op en neer te bewegen, ze kronkelde onder mijn handen als een krolse kat, en riep vunzige woorden, en trok mij boven op haar, en trok met geweld mijn broek over mijn enkels, en pakte mijn geslacht, en bracht die bij haar binnen. Ze zei beweeg nu maar in en uit zodat wij beiden naar het hoogte punt komen. Ik wist niet wat zei bedoelde, maar ik deed mijn best, soms was ik te druk bezig dat hij er uit vloog, maar dan bracht ze hem weer snel naar binnen. Ze begon steeds harder te kreunen en te gillen, zodat ik bang was dat de kinderen het zouden horen. Op eens kwam er bij mij een stroom door mijn lichaam, en kwam ik klaar bij haar, eerder als dat zei dat zou zijn. Ze fluisterde het geeft niet, dat wordt de volgende dagen wel beter. Ik dacht wat moet ik van gaan denken. Maar al spoedig lagen we beiden te slapen. 's Morgens vroeg stond een van de oudste kinderen aan de bedstede, en riep dat we moesten opstaan, er moest gegeten en gewerkt worden. Hij keek wel vreemd op, maar er werd niets gezegd. Zo is het verhaal echt gebeurt, maar u weet in een kleine gemeenschap, en met de geboorte van onze eigen twee kinderen is het vuurtje wel aangewakkerd. Zelfs de dominee heeft zich er mee bemoeid, en heeft ons de kerk ontzegd. We hebben helaas maar weinig geld als dan waren we allang verhuisd. Hij nam afscheid en liep met een gebogen hoofd de deur uit, en liet mij alleen zitten. Ik overdacht zijn verhaal, en besloot morgen naar een notaris te gaan, en deze een bedrag te geven aan het gezin, dat dit moesten gebruiken om te verhuizen, en er niet bij te vertellen waar het geld vandaan kwam.

Hoofdstuk 35

De dochter van de Waard.

Na dit overdacht te hebben, besloot ik maar eens om te gaan eten, en bestelde aan de waard een pot bier, met daarbij dat ik wel wat wilde gaan eten. Na dat hij dat bij mij gebracht had, kwam zijn dochter met het menu van de dag, aardappelen met appelmoes en een groot gedeelte van een gebraden konijn, dus ik begon met smaak te eten. De dochter trok een stoel bij, en ging naar me zitten kijken terwijl ik at, ze liet daarbij haar jeugdige borsten duidelijk met een bedoeling aan mij zien. Haar vader keek op afstand wat er zou gebeuren. Ik besloot nog een kruik bier te bestellen, en ook een voor de dochter. Na de maaltijd raakte wij in gesprek, ze begon te vertellen over haar moeder, die zij erg miste. Het was een sterke vrouw die voor iedereen klaar stond. Tot ze op een winterdag geschreeuw hoorde buiten bij het water voor de taveerne. Ze besloot te gaan kijken, en zag mensen langs de kant staan, en wijzend naar het ijs waar een jongen door heen gezakt was. Ze bedacht zich geen moment en stapte op het ijs, en ging op haar buik al schuivend op de jongen af, en kon hem met moeite op de het ijs krijgen. Op weg naar de kant zakte ze beiden wederom door het ijs, maar waren dicht genoeg bij de kant, zodat omstanders hun op het droge konden krijgen. Snel naar binnen en zich gaan omkleden, helaas heeft mijn moeder er een longontsteking  aan overgehouden, en dat heeft haar leven gekost. Terwijl ze dit vertelde liepen de tranen over haar wangen, ze stond op en zei neem mij niet kwalijk, en vertrok naar de keuken. Ik heb haar de hele avond niet meer terug gezien, de waard kon roepen wat hij wilde, maar ze kwam niet te voorschijn. Hij moest zelf het eten voor de gasten ophalen uit de keuken. Toen de meeste gasten waren verdwenen besloot ik naar bed te gaan. Ik kreeg een blaker mee van de waard, en ik ging de trap op naar boven. Ik pende mijn kamer, ik voelde dat er iemand aanwezig was, maar kon niets ontdekken. Voorzichtig werd achter mij de deur dicht gedaan, en twee armen sloegen zich om mij heen. Eerst wilde ik van mij afslaan, maar toen merkte ik dat het vrouwen armen waren. Ze duwde mij zacht richting het bed waar de dekens al waren terug geslagen. En ik zette de blaker op het kastje bij mijn bed, maar zei, blies hem dadelijk uit, en kwam naast mij zitten, en begon mij voorzichtig ui te kleden.Daarna begon zei zich zelf uit te kleden, en kwam naast mij onder de dekens liggen, en begon me zacht te strelen Eerst mijn borst en daarna steeds lager tot zei mijn geslacht in haar handen nam, en hem zachtjes op en neer begon te bewegen, wat mij een gevoel gaf van zaligheid. Ik kon mij bijna niet meer beheersen, en begon ook haar borsten te kneden, wat zachte kreetje aan keel ontlokte. Uiteindelijk kroop ze om mij en stuurde het zo dat ze mijn geslacht bij haar inbracht, en zachtjes begon te bewegen. Ze streelde mijn borst en begon zachtjes te kreunen, en kneep in mijn tepels. Ze begon zachtjes woordjes te zeggen, laat hem dieper gaan, o wat zalig dit kan niet lang genoeg duren, maak me blij, en zorg er voor dat ik van jou een kindje krijg, ik neem alle gevolgen voor mijn rekening. Ze legt haar hoofd op mijn schouder, en begint zich heftiger op en neer te bewegen, wat bij mij de spanning opvoert, ik probeer het zo lang mogelijk uit te stellen, maar moest uit eindelijk de natuur zijn gang laten gaan. Ze beet op haar lippen om het niet uit te gillen toen zei merkte dat ik alles bij haar binnen spoot. We lagen zo nog een uurtje bij elkaar, ze kroop over mij heen en kuste mij op mijn borst, en zo langzaam naar beneden richting mijn kruis, en nam hem in haar mond, en begon met haar tong rondjes te maken om mijn eikel. De spanning in mijn kruis nam weer toe zodat mijn penis zich weer oprichtte tot genoegen van haar, ze nam hem even uit haar mond, ze zei ij is weer gereed voor zijn werk. Ze ging op haar liggen met haar benen zo wijd mogelijk, en trok mij boven op haar, ze mompelde doe het nog een keer, maar laat het wat langer duren. Zo begonnen wij aan een tweede keer, maar ik zorgde er wel voor dat het hoogte punt zo lang mogelijk werd uitgesteld. Ze begon te kreunen en nam de dekens in haar mond om het niet uit schreeuwen. Ze boog haar rug omhoog door de golven van genot die door haar lichaam vlogen, op het hoogte punt ontving ze mijn lading voor de tweede maal in haar grot van vlees. Moe maar voldaan lagen we nog even bij elkaar, toen zoende ze me en verdween ze naar eigen kamer. 's Morgens bij het ontbijt kwam ze even bij langs en streek mij door mijn haren, ik zat daar met donkere wallen onder mij ogen, de waard liep rond met smalle glimlach om zijn lippen, hij wist donders goed wat er die nacht was gebeurt, maar liet zich er met geen enkel woord over uit, hij bracht mijn bier en vroeg wat ik vandaag ging doen. Ik vertelde hem dat ik verder zou trekken om mijn verhaal af te maken. Hij zei dat hij dat jammer vond, omdat ik goed gezelschap was, maar wenste me een goede reis.

Hoofdstuk 36

Op reis met het vissersmeisje.

Vanaf de plaats waar heb overnacht liep ik naar de plaats waar ik het vissersmeisje een paar dagen geleden had ontmoet. Ik ging op een open plek in de rietschoot zitten, met mijn gezicht naar de opkomende zon, die zich weerspiegelde in het water. De oppervlakte van het water was zo vlak dat het op een spiegel leek. Een tien minuten later hoorde ik het zachte geruis van een peddel door het water, en even later kwam het bootje met het vissersmeisje voorbij varen. Toen ze me zag, remde ze snel af en peddelde achteruit naar mij toe. Zo verhaaltjes schrijver begroete ze mij, en bracht de boot naar de walkant, om hem vast te leggen aan het riet. Ze stapte op de wal en ging dicht tegen mij aanzitten. Ik voelde de warmte van haar lichaam door mijn hemd heen, en dat gaf een goed gevoel zo 's morgens vroeg. Toen naar haar naast mij keek, zag ik pas wat zei had aangetrokken, een blouse welke van boven wijd openstond, en mij een ruim uitzicht gaf op haar nog prille borsten. Ik kon mijn ogen er bijna niet vanaf krijgen. Ze keek naar mij op, en zei, bevallen ze je wel een beetje, waardoor ik een kleur kreeg tot achter mijn oren. Waardoor zei er heel hard van ging lachen, en prikte met een vinger in mijn borst, en zei ik zag je wel gluren. Je mag ze straks wel uitpakken al we een eind zijn gaan varen, want ik wil een eind met je optrekken, naar de overkant van het meer. Ik wilde bezwaar maken, maar bedacht me al rap wat ik zou missen. Ik keek verder naar wat ze aan had, een wel wat erg kort rokje, met daarom heen een stuk ruw touw. Ze zat met opgetrokken knieën, zodat ik zicht had op wat daar onder zou zitten, het bleek dat ze geen broek had aangetrokken, zodat ik hierdoor al duidelijk weer een bobbel in broek voelde opkomen. Ze stond overeind en zei beslist, we moeten nu vertrekken, om op tijd aan de overkant te zijn, voor het donker wordt. Ik stapte bij haar aan boord, het bootje begon wel gevaarlijk te wiebelen. Ze moest wederom weer lachen, en zei ga maar gauw zitten dan gaat dat wel over. Ik ging zitten op het plankje wat de boot in tweeën deelde. Ze gaf mij een peddel, zo dan gaan wij maar, gebruik de peddel rustig en met zachte druk, zo blijven we in een rechte baan vooruit gaan. De boot begon zachtjes te glijden, we hoorden alleen de peddels, de vogels en het ruisen van het riet langs de waterkant. Even later verlieten wij sloot en kwamen uit op een meer, deze leek mij oneindig groot omdat ik de overkant niet kon zien vanaf de zitplaats in de boot. Ze zag mijn bezorgde gezicht, het duurt maar een paar uur, dan zijn wij aan de overkant. Daar heb ik een tante wonen, waar wij kunnen overnachten. Na een uur of twee peddelen zagen wij in de verte twee kerktorens, en hielden daar onze koers op aan. Ze zei tegen mij, laat mij het woord maar doen bij mijn tante, ik zal haar vertellen dat we mogelijk gaan trouwen, dan is ze voor de buurt op haar gemak gesteld. Ik keek haar aan maar ze glimlachte of het de gewoonste was ze kon voorstellen. Met wat meer druk op de peddels, voeren wij een kleine haven binnen. Er lagen wat vissersschepen aan de kade, deze werden geladen met de netten welke moesten gebruiken om de ansjovis te kunnen vangen.
We meerden af op een plek langs de kade waar wat riet groeide, en er dus geen schepen zouden afmeren. We stappen aan land, een scherpe geur van opgeslagen vis kwam je al tegemoet. Overal zag je lange draden waar vis aan hing te drogen. We liepen snel door om buiten de lucht te komen, dat zal niet zo gauw gebeuren, het stadje was vergeven van die geur. De bevolking heeft zich hier mee verzoend, omdat het volgens mij arbeid en inkomsten voor hun gezinnen waarborgden. In een klein straatje waar geen plaveisel lag, en met regenachtig weer wel er modderig uit zou zien. Bij het derde huis, welke tussen de andere wel erg op viel, omdat het veel groter was, en een bordes voor het huis had. Men keek voor het huis dan ook door de ramen van de kelderruimte. We gingen de trap op, en ze liet de klopper op de deur bonzen, even later werd de deur opgedaan door een man in een pak met slippen. Dit bleek de huisbediende te zijn. Hij nodigde ons uit in de gang, en zei blijf hier even wachten dan zal ik mevrouw op de hoogte brengen van jullie komst. Een paar minuten later verscheen er een wat oudere statige dame, geheel gekleed in het zwart en met spierwit haar. Ze omhelsde haar nichtje langdurig, (volgens was er een goede band tussen deze twee) ze vroeg aan haar of ze mij even wou voorstellen. Dit werd uitgebreid gedaan, met alle wetens waardigheden, die ze met mij had meegemaakt. We werden uitgenodigd voor de koffietafel, die de huisbediende reeds had klaar gezet in de ontvangst salon. De koffietafel was rijkelijk voorzien van allerlei heerlijke koekjes, taartjes etc. De koffie werd in geschonken door de huisbediende, onderwijl werd ik uitgehoord door mevrouw, over mijn avonturen tot nog toe, en wat ik daar zo al mee zou doen. Ik vertelde haar dat ik dit in boekvorm zou uitgeven. Ze vroeg of  zei daar ook een exemplaar van kon bekomen, ik zegde haar dat toe. Na langdurig met de Mevrouw te hebben gesproken, zijn we gedrieënlijk naar de zogenaamde rookkamer gegaan, wat meer op een bibliotheek leek door het aantal boeken die daar aanwezig waren. De mevrouw (helaas ben ik nog niet op de hoogte hoe zei werkelijk heet) legde uit dat dit de verzameling van haar overleden man is, er werd trouwens niet meer gerookt in deze kamer anders had ik dat wel gemerkt. De huisbediende werd uitgenodigd om een glas wijn in te schenken voor haar en de gasten. Onderwijl liep ik eens langs de boeken, en ontdekte dat deze veelal over techniek, en de scheepvaart in het bijzonder gingen. Er werd mij verstaan geven om te gaan zitten, en we hieven het glas en spraken een heilwens uit voor de ontvangst die wij hadden bekomen. Na dat we enkele glazen hadden gedronken, sprak de mevrouw, ik heb ook wel een verhaal.

Hoofdstuk 37.

Het verhaal van 't meisje en de boer

Ze ging er eens uitgebreid voor zitten, en sloot de ogen. Ik nam pen en papier om aantekeningen te maken.

Met een stem wat licht fluisterend, zodat wij onze oren duidelijk moesten openzetten. Als jong meisje van nog geen twaalf jaar werd ik opgenomen bij een ouder echtpaar, waar de vrouw van moest worden geholpen met het aankleden, vervolgens de bedden opmaken, een hele klus voor zo'n jong meisje. Daarna moest ik gaan helpen in de keuken, het eerste werk was, eieren halen uit het kippenhok, en ik moest er geen een laten vallen, dan zwaaide er wat. (dit zou ik later ondervinden). Ik had al gauw door dat ik ze het beste in mijn schort kon meenemen. De jongen van veertien jaar die de hokken moest schoonmaken, had al eens geprobeerd mij te pakken, en ik moest rennen om weg te komen met die eieren in mijn schort. Natuurlijk ging het mis, ik struikelde, en verschillende waren dus kapot. Ik moest 's middags bij mijnheer in zijn rookkamer komen. Toen ik daar was zei hij, kom maar hier en hij liep om mij heen, en sloot de deur en draaide de sleutel om in het slot. Daarna ging hij in zijn leren stoel zitten, en stak een sigaar op, hij keek mij aan en zei, zo jij heb de eieren laten vallen. Ik zei nog bedeesd, er waren er maar drie stuk. Hij zei drie, dat zijn er drie te veel, daar moet je voor gestraft worden. Ik ga eens bedenken wat voor straf ik je zou geven. Hij keek naar het plafond en zei, ik weet het al. Kom maar voor mij staan, en begin je maar zachtjes uit te kleden. Ik keek wel erg verbaasd en begin te snikken. Ophouden met dat gesnotter, en begin nu maar, ik zal wel zeggen als mag stoppen. Ik deed eerst mijn schort af, en daarna trok ik mijn jurk uit. Daar stond ik in mijn lange hemd. Doe ook dat hemd maar uit werd er gezegd. Dit wilde ik eigenlijk niet, maar hij had een klein zweepje achter zijn stoel vandaan gehaald, en gaf mij daar een flinke tik mee op mijn billen, zodat ik het uitgilde. Goed zo zei, en nu uittrekken. Ik trok mijn hemd over mijn hoofd, en daar stond ik met mijn naakte borstjes. Zo en nu ook de rest maar. Ik liet mijn onderbroek zakken, en stond helemaal naakt voor hem. Goed kom maar wat dichterbij, zodat ik je goed kan zien. Ik ging vlak voor hem staan, hij lag zijn sigaar weg, en stak zijn handen uit naar mijn kleine borstjes. Ik sprong achteruit, want ik wilde dat niet. Hij had algauw zijn zweepje weer bij de hand, en sloeg mij op mijn rug en billen, zodat het wederom uitgilde van de pijn. Kom hier voor mij staan zei hij. Ik liep langzaam op hem toe, en bleef voor hem staan, hij stak wederom zijn handen uit naar mijn borsten, en ik liep hem nu maar begaan, bang om nog meer zweepslagen te krijgen. Hij kneep in mijn tepels, zodat ik ineen kromp van de pijn, daarna kneep hij in mijn borstvlees, wat ook zeer deed, maar een kleine bijzondere tinteling gaf in mijn maagstreek. Hij bleef mijn borsten masseren, en ik begin lichtjes te kreunen. Hij liet een van zijn handen over mijn buik glijden, en wilde tussen mijn dijen gaan, maar ik hield mijn benen stijf bij elkander. Hij zei zachtjes moet ik de zweep weer pakken. Ik deed voorzichtig mijn benen vaneen. Hij legde zijn hele hand over mijn licht behaarde venusheuvel, en bracht één vinger bij mij binnen, en begon die op en neer te bewegen. Ik kon mijn lichaam niet meer in bedwang houden, en begon met hem mee te bewegen. Plotseling stopte hij, en zei ga op je knieën voor mij zitten. Ik keek zeker raar, want hij pakte alweer zweepje, dus ik ging maar gauw zitten. Maak mijn klep maar open zei hij, ik maakte de knopen los, en sloeg de klep naar voren. Dadelijk sprong zijn fallus rechtop naar buiten, pak maar vast zei hij. Ik deed dat met tegenzin, ik had zoiets nog nooit gezien, zo groot en dik. Wel die van mijn broertje maar die was pas vier. Ik pakte zijn ding vast, en kneep er in, hij was ook nog hard. Geef er maar een kusje op werd er gezegd. Nu dat leek mij geen goed plan, maar het zweepje daalde alweer op mijn rug. Ik zoende zijn geval, het rook een beetje naar urine. Zo en nu verder zei hij, mondje open en lichte bewegen over mijn geval. Ik nam hem voorzichtig in mijn mond, maar hij was wel erg groot, hij legde zijn handen op mijn hoofd, en begon rustig te duwen, zodat hij steeds op en neer ging in mijn mond, soms wel eens achter in mijn keel, waardoor ik bijna kokhalzen. Na een paar minuten begon hij te hijgen en kreunen, en duwde mijn hoofd veel sneller heen en weer. Ik wilde weg maar kreeg de kans niet, en even later spoot er iets warms in mijn keel. Hij hield mijn hoofd zo vast dat ik het wel door moest slikken. Ik begreep niet wat het was, ik dacht dat hij in mond plaste. Zo zei hij dat heb je goed gedaan, kleed je nu maar weer aan. Toen ik daar mee klaar was, moest ik bij hem komen. Hij zei mondje dicht hier over, anders kan je vertrekken. Ook wil ik dat je dadelijk komt als ik je roep, je laat je werk dan maar voor wat er klaar was. Ik keek hem zeker wat raar aan, want hij zei ik kan doen en laten met je dat begrijp je toch zeker wel. En probeer niet weg te lopen, ik vind je toch altijd weer. Zo nu kun je gaan, ik zie je morgen wel weer. De volgende morgen toen aan het boenen van de melkbussen was, kwam hij achter mij staan. Hij zei over tien minuten verwacht ik je in de rookkamer. Ik zorgde om op tijd te zijn, klopte op de deur, en werd binnen geroepen. Draai de deur maar op slot zei hij, ik draaide mij om en draaide de sleutel om in het slot. Zo kom maar weer voor mij staan, en kleed je maar weer uit.
Ik zei ik heb mijn straf toch al gehad? Hij glimlachte, en zei straf, ik ga je leren hoe je met een man moet omgaan. Ik ben je baas, en je ouders willen dat je hier blijft werken, dus om nu weg te lopen, en weer naar huis te gaan , zou ik niet doen, want dan vraag je ouders om geld omdat ik dan op zoek naar een nieuwe hulp. Ik schrok hiervan, want mijn ouders hadden het niet breed. Okë ik begreep dat ik dat ik in een val zat waar hij gebruik van zou maken. Ik liet mijn kleding dus maar vallen, en daar stond weer naakt voor hem. Zo we gaan maar weer verder waar we gisteren gebleven waren, kom maar op je knieën zitten, maak mijn broek maar weer open, en zet je werk van gisteren maar weer voort. Ik wilde al gaan beginnen, maar hij hield me even tegen, en zei doe je benen eens van elkander. Ik voldeed aan zijn verzoek, al begreep ik niet wat hij ging doen. Kom maar nog maar wat dichterbij zei hij, hij bracht zijn hand naar mijn buik, en ging naar beneden tussen mijn benen, en begon daar zachtjes te knijpen, wat bij mij een raar gevoel gaf, zodat ik wat achteruit ging. Hij werd direct zeer boos, en pakte zijn zweepje en sloeg op mijn borsten, waardoor ik een gil gaf. Hou je stil zei hij anders krijg je er nog één. Kom weer dichterbij en blijf staan. Goed doe je benen maar weer van elkander, hij bracht zijn hand weer op mijn plasser, hij wriemelde wat, schoof wat opzij, en voelde dat er wat naar binnen ging, het was één van zijn vingers. Zachtjes bewoog hij die in en uit, eerst schrok hier van, maar algauw kon ik mijn lijf niet stil houden, en begon te zuchten en te steunen. Plotseling zakte ik bijna in elkaar, en een straaltje vocht liep langs mijn benen naar beneden.
Hij keek mij aan, en hij zei vond dit niet lekker?. Ik begreep niet goed wat er met mij gebeurde, maar
het had  me wel een gevoel van genot gegeven. Zo maak nu je werk maar af zei hij, dus ik zakte weer op mijn knieën maakte zijn broek open, en nam zijn geval weer in mijn mond, en begon voorzichtig te zuigen. Hij pakte mijn hoofd vast, en begon mijn hoofd sneller te bewegen, zodat hij al snel zijn spul in mijn mond spoot, slik maar weer door zei hij. Zo lik hem maar schoon, en maak mijn broek maar weer dicht, dan kan je weer aan het werk gaan. Even later was de emmers en bussen weer aan het wassen, toen de jonge knecht langs kwam. Hij ging achter mij staan, en sloeg zijn armen om mij heen, en kneep in mijn borsten. Ik wilde gaan gillen, maar hij zei, was het lekker bij de baas. Ik schaamde mij diep, dat hij wist wat ik deed. Hij zei dat doet hij met alle nieuwe meisjes, wij weten dat al lang. Kom straks maar even achter de hooiberg, en als je niet kom, dan zeg ik aan mijnheer dat je je bij je borsten laat grijpen door ons. Dat is niet waar riep ik, hij zei wie gelooft dat. Dus toen de bussen schoon had en opgeborgen op het rek, ging ik op zoek naar de hooiberg. Deze bleek achter het huis te staan. Toen ik daar aan kwam, zag ik hem nergens, maar ik hoorde zijn stem van boven af, hij roep zachtjes ik ben hier. Klim maar op de ladder naar boven, hij lag lang uit in het hooi. Kom maar bij mij liggen, en ik kroop naast hem. Goed zei hij, doe maar hetzelfde met mij wat je ook met de baas heb gedaan. Ik dacht alweer, hij zei je kunt er geen kinderen van krijgen als je het doorslikt.
Ik maakte zijn broek open, en daar sprong een heel wat jongere geval naar buiten, met een roze knop,
met daar doorheen een spleetje, ik pakte hem vast, en hij begon al te kreunen, doe het nu maar zei hij, dus ik nam hem in mijn mond, en hij kwam al snel klaar, het had een heel andere smaak als van de boer. Zo zei hij dat was lekker, laat nu maar je borsten eens zien, en de rest ook maar even. Zo stond ik deze dag voor de tweede keer in mijn nakie. Hij zei kom maar liggen, en voorzichtig mijn borsten te strelen, en even later mijn buik, en tussen mijn benen. Hallo zei hij je heb daar al wat haar op die plaats, heb je dat ook al onder je armen. Ik deed mijn armen omhoog, en hij voelde, verrek daar groeit het ook al. Volgens mij zou je al kinderen kunnen krijgen, daarom moeten wij oppassen, met wat we gaan doen. Hij zei kleed je maar weer aan, en ga maar weer aan het werk voor dat de boer er iets van merkt dat je bij mij geweest ben. Ze ruste even uit van haar verhaal, en nam enkele teugjes van haar wijn.

Hoofdstuk 38

Van kind tot vrouw

Ze vervolgde haar verhaal: Op een morgen moest ik wederom weer mee naar de rookkamer. Hij verzocht mij om de de deur weer op slot te doen. Ze zei hij, hoe bevalt het je nu op de boerderij, en wat denk je van de knecht. Ik schrok, want hoe was hij aan de weet gekomen dat ik met de knecht in het hooi had gelegen. Ik kreeg dus een kleur, waar hij uit opmerkte dat zijn vraag mij had geraakt. Kom op zei hij vertel me maar eens wat jullie daar hebben gedaan. Ik zei eigenlijk niets niets hij liet mij mijn kleren uittrekken en zo hebben we naast elkander gelegen. Hij werd bang dat we ontdekt zouden worden, dus hij liet mij me weer aankleden, en ik ben weer aan het werk gegaan. Ze kom weer eens  bij mij staan en kleed je maar weer uit. Ik deed dat wat langzamer als de eerste keren, maar dat maakte hem weer woedend, en hij gaf mij weer een slag met het zweepje wat hij naast zich had liggen, ik gilde het uit, want hij sloeg nu over mijn borsten. En nu wat sneller anders gebeurt dat nog een keer zei hij. Oké op je knieën, en begin aan je werk, ik maakte zijn broek open en nam zijn geval weer in mijn mond, en begon zo snel als ik kon te zuigen. Ho, ho zei hij langzaam aan ik wil er wel van genieten, en had zijn zweepje al weer in zijn handen. Zo dat is beter. Zo hij nadat hij een grote erectie heeft, draai je nu maar om, en ga op je knieën op de rand van die leren stoel zitten. Doe je knieën maar ver uit elkander. Hij ging achter mij staan, en stak een vinger achter in mij, ik wist niet hij deed, maar hij bewoog hem zachtjes op en neer, en raakte daarbij iets aan waardoor ik een kriebelig gevoel in mij voelde opstijgen. Dit was niet onprettig en ik voelde mij nat worden, en liep iets langs mijn benen naar beneden. Zo zei hij nu ben je er wel klaar voor, hij kwam dichter achter mij staan, ik voelde zijn broek tegen mijn benen schuren. Ineens voelde ik iets tussen mijn benen, iets diks wat bij mij wilde binnendringen. Ik wilde wegtrekken, maar hij zei, denk er om ik heb de zweep nog steeds onder handbereik. Zachtjes drukte hij door, ik voelde dat er iets naar binnen drong, ik riep je doet mij zeer. Hij zei ik voel er niets van, en straks zal je van genot gaan gillen. Hij duwde nu wat harder en begon heen en weer te bewegen, in en uit, en steeds dieper, plotseling deed hij een harde stoot, zodat ik zowat voor over viel, en gilde het uit van de pijn. Zo zei, je was een meisje je bent nu een vrouw, hij begon nu sneller in en uit te gaan, en begon te zuchten en te steunen. Ik huilde dat hij op moest houden, maar trok hij zich niets van aan. Na nog enkele harde stoten, drukte hij me bijna van de stoel, ik voelde iets in mij lopen, en hij haalde zijn geval (want dat moet het geweest zijn) uit me, en hij draai je om, en maak hem schoon. Ik keek hem aan en vroeg waarmee zal ik dat doen. Kom maar op zei en dwong mij om het met mijn mond te doen, ik ging bijna over mijn nek, want er zat bloed op en resten van wat hij in mij achter had gelaten. Hij vroeg of ik al eens ongesteld was geweest. Ik vroeg wat is dat, met een mond vol. Hij zei dat je één keer in de maand bloed verliest tussen je benen, ik vertelde dat het nog niet was gebeurt. Goed zei hij een volgende keer zal ik wel vertellen wat er is gebeurt, hoepel nu maar op, en ga aan je werk. Ik kleedde me aan, en liep wat wijdbeens de deur uit. De knecht stond achter de deur, en hij zei het is gebeurt hé, hij heeft zijn geval in je gestoken. Ik kreeg een kleur, en ik zei dat het gebeurt was. Dit gaat nu iedere week gebeuren zei hij, tot je gaat trouwen met een van ons, of iemand uit het dorp. Ik vroeg hoe weet je dat zo goed, hij zei dat is ook met het andere meisje gebeurt, en die is verhuisd naar de stad. Zodat niemand er achter komt wat hier gebeurt, en naar je ouders terug te gaan heeft ook geen enkele zin, ze zullen je toch niet geloven, en ze kunnen het geld wat je krijgt goed gebruiken. Hij fluisterde in mijn oor, kom morgen maar weer eens naar de hooizolder, dan gaan we een feestje vieren. Ik vroeg verbaasd wat voor feestje, hij glimlachte en zei dat zal je wel zien. De volgende morgen, was ik al vroeg aan het boenen op de stal, eerst de gele steentjes, en daarna de boxen van de koeien met fijn zand bestrooien, en figuren er in gemaakt. De knecht kwam langs met het voer voor de varkens, je hebt het toch niet vergeten zei hij met een knipoog naar mij. Ik knikte, maar ging verder met mijn werk. Na het middag eten, liep ik stilletjes naar de hooiberg, en lette op dat niemand mij zag gaan. Ik kroop de trap op, en zocht in het donker naar de knecht, hij fluisterde kom maar deze kant op ik zit hier, in het flauwe licht van een klein raampje in het rieten dak, zag ik hem zitten. Kom maar hier zei hij, ik kroop naar hem toe, en hij pakte me vast zodat ik bovenop hem viel. Hij begon in mijn borsten te knijpen, en maakte jurk los en trok het over mijn hoofd uit, mooi zei nu je broek nog, en dan zijn wij er klaar voor. Waarvoor vroeg ik, laat mij maar begaan zei hij, en hij trok ook zijn broek, ik het weinige licht zag ik dat hij iets tussen benen had hangen, wat recht voor uit stak. Het was het zelfde wat ik bij de boer had gezien, en in mijn mond moest nemen. Kom op zei, doe mij een plezier, en neem hem in je mond. Ik wilde weigeren, maar hij zei dan vertel ik aan de boer, dat je weer bij mij geweest ben, en dat je alles met je laat doen. Ik nam zijn geval in mijn mond, en begon er aan te zuigen en likken, het smaakte wat vreemd, niet zoals bij de boer, die stonk wat meer naar urine. Ik liet hem in en uit mijn mond komen, en al gauw voelde ik dat hij begon te hijgen en steunen, en plotseling spoot er iets in mijn mond, en moest ik snel slikken, omdat ik dacht ik zou stikken. Hij hield mijn hoofd vast en dwong mij de rest ook door te slikken. Ik moest zijn langer in mijn houden, zodat hij weer stijf zou worden zei, na een paar minuten voelde ik dat hij begon te verstijven, hij lag mij op mijn rug, en deed mijn benen uit een, en klom er tussen, heel zachtjes bracht hij zijn geval bij mij binnen, het deed nu niet zo zeer als bij de boer, met een langzaam ritme wat naar het einde versnelde kwam hij voor tweede keer klaar, maar nu bij mij binnen. Ik zei krijg hiervan geen kind, hij hijgde misschien, dat moeten we maar afwachten. Zo kleed je maar aan, en ga aan je werk, maar morgen weer om dezelfde tijd zie ik je hier weer. Dit geen zo weken aan een, één keer per week bij de boer in zijn rookkamer, en verder iedere dag in het hooi bij de knecht. Juist toen ik mijn dertiende verjaardag vierde, had ik een misselijk gevoel, en ik de maandelijkse stond ook al niet meer gehad. Toen ik in het hooi met de knecht lag vertelde ik hem dat. Jammer zei hij, dan verwacht je een kind. De boer zal wel laten trouwen met een van de jongens uit het dorp, of wij worden aan elkaar geplakt.

Hoofdstuk 39

Een trouwerij

Zoals de knecht voorspelde zo gebeurde het ook. We moesten trouwen om de schijn op te houden, ook nog in de kerk. Dit alles werd geregeld door de boer en de pastoor uit de stad, hier vlakbij. Om een schandaal te voorkomen, had hij een kleine boerderij gekocht. Er stonden al vier melkkoeien op stal, en wat klein vee, met o.a. kalveren, kippen, en enkele jonge varkens. Tevens lag er een stuk land bij, dat wij konden bebouwen. Vrij van mij hoe komt nu aan zo'n groot Herenhuis. Laat mij verder vertellen zei ze. Het ging goed met ons bedrijf, we verkochten veel melk en kaas die wij zelf maakten. De varkens hebben wij gebruikt om het aantal te vergroten. We werden als maar groter, kochten land er bij. De oude boer die ons dat had geschonken, en wel beschreven bij een notaris, zag dit met lede ogen aan. Ze zijn wij als maar groter geworden, en hebben een bepaalde status hier opgebouwd. Helaas heb een doodgeboren kindje gekregen, en daarna zijn we niet meer met kinderen verblijd. Uit eindelijk hebben wij alles verkocht, en dit Herenhuis kunnen kopen, helaas heeft mijn man hier niet lang van kunnen profiteren, hij werd ziek en al snel daarna overleden. Ik heb toen besloten om nooit meer te trouwen. Zo dit was mijn verhaal, ze belde om de huisbediende, en vroeg om nogmaals de glazen bij te schenken. Na nog wat na gepraat te hebben, besloten wij te gaan slapen.
De bediende had voor ons de kamers al in gereedheid gebracht, wel apart natuurlijk, maar twee kamers naast elkander, met een deur tussen de beide kamers. We besloten ieder naar zijn eigen kamer te gaan, maar na nog geen tien minuten ging de tussendeur open, en kwam het meisje waar ik had gevaren, geheel bloot mijn kamer binnen lopen. Ze zag mij verbaasd kijken, en zei had dit niet verwacht, mijn tante heeft niet voor niets deze twee kamers gegeven. Alle andere kamer hebben geen tussendeur. Ze ging op het randje van mijn bed zitten, en sloeg benen over elkander. Zo kleed jij je nu ook maar uit zei ze, ik voel me anders zo naakt bij je. Ik kleedde me juist daarom langzaam uit, ze keek me aan, en zei doe je dat om mij te plagen. Ik ging voor haar staan met mijn onderbroek nog aan. Daar was duidelijk te zien, dat ik niet onberoerd was door haar naaktheid. Uitdagend bleef ik voor haar staan, ze lied een vragende zucht, en bracht mijn broek naar beneden, en ik stapte er uit, met mijn geval recht vooruit.Ze pakte hem vast en kneep er zachtjes in, en bewoog de huid zachtjes op en neer. Ze stak haar tong uit en begon zachtjes mijn eikel af te likken. Voorzichtig stopte hem in haar mond, en begon er zachtjes op zuigen, en haar tong maakte rondjes om mijn eikel, af en toe stak ze hem in mijn spleetje, en trilling van genot schoot door mij heen. Ik duwde haar achter over en begon haar te strelen op plekjes, waardoor zei heel zachtjes begon te kreunen. Ze fluisterde laat me niet langer wachten, breng hem bij mij van binnen. En laat mij ervaren wat het is als de liefde bedreven wordt. Ik stuurde mijn lid zodanig dat hij vanzelf bij haar binnen gleed, even gilde ze, dat doet toch wel pijn. Maar ga maar door ik wil het nu wel weten hoe het is. Vriendinnen van mij vertellen dat je naar de zevende hemel gaat. Ik zei ik ga wel voorzichtig met je om, langzaam ging ik op en neer, mijn lid in en uit haar schuivend, ze begon zachtjes met mij mee te bewegen, het ritme werd al langzamer sneller. Haar gehijg en gesteun, kwam overeen met onze bewegingen, in eens kromde ze haar rug, en gaf een gilletje, laat het maar gaan zei ze, als er een kind van komt breng ik het wel groot. Ik bewoog mij wat sneller, en bracht al mijn opgekropte zaden bij haar binnen, en zakte voldaan naast haar neer. 's Morgens vroeg terwijl het al licht was werden wij wakker. Ik kleedde mij aan en ging naar beneden, waar ik ontvangen werd met een reeds gedekte tafel, met brood en bier.
Even later kwam ook het vissersmeisje aan geschoven. Na het ontbijt maakte ik mij gereed om te vertrekken. Ik kreeg een knapzak met belegde brood mee, en wat appels uit de tuin. Er werd afgesproken, als het boek af was dat ik weer eens zou langs komen. Na afscheid van iedereen te hebben genomen, ging ik richting het zuiden. Ik was al weer bezig met wat er nu weer op mijn pad zou komen.

Hoofdstuk 40

De Kaasboer.

De wegen waren stoffig, de vogels zongen boven het veld, de horizon trilde in de warme lucht.

In de verte ontdekte ik veel torens, vermoedelijk lag daar een stad. Dit trok mij niet zo aan maar wie weet wat ik daar nu weer te weet zou komen, en welk avontuur er voor mij klaar lag. Achter mij hoorde ik het geratel van een boerenkar, ik draaide mij om en zag kar met daarop een blozende van gezondheid een jongeman. Hij stopte vlak voor mijn voeten, en keek mij even aandachtig aan, en vroeg waar gaat gij heen, en wilt u misschien meerijden naar de stad. Ik antwoordde dat ik daar graag van gebruik zou willen maken. Kom dan maar aan de andere kant voorop bij mij zitten. Zo gezegd, zo gedaan. Achter de konten van de paarden gezeten hobbelde wij over de weg naar de torens welke ik in de verte had zien staan. Waar rijden wij naar toe vroeg ik de jongeman, naar Zwolle naar de markt, ik heb mijn wagen vol liggen met kazen. Deze moeten op die markt verkocht worden. We praten zo een beetje voort, en naderde alras de poorten van de stad. We reden naar het centrum waar het al een drukte van je welste was. We stopten voor een herberg, de jongeman vroeg aan mij of ik wilde helpen met het afladen van de kazen. Het leuk mij wel leuk werk, maar dat viel vies tegen, de kazen waren nogal flink groot uitgevallen. Ze moesten ook nog op een bepaalde manier neergelegd worden, om zo aantrekkelijk mogelijk voor de kopers waren. Wat mij direct op viel dat er veel vreemde talen werden gesproken door de mensen die langs liepen. Ik vroeg aan de jongeman waar komen deze mensen allemaal vandaan. Hij dit is een stad welke met andere steden verbonden staat, zowel hier als in het buitenland. Ze nemen onze kaas mee naar huis, en verkopen het daar dan weer.
Hij begon zijn waar aan te prijzen, en enkele gegadigden begonnen te loven en te bieden. Hierbij ontstond een ritueel welke bij mij niet bekend was. Met elkaar in de handen te klappen, werd een prijs afgesproken. Na een uur of twee, waar ik meegeholpen had de kazen naar de nieuwe eigenaars te sjouwen, zij de jongeman zo dat is voor deze dag prima afgelopen, alles is verkocht. Kom maar mee dan gaan wij daar in dat café iets gebruiken. Zo gezegd zo gedaan, al snel zaten we aan een tafeltje, en dronken een goed glas bier op onze gezondheid. Ik vroeg aan de jonge boer of hij getrouwd was. Hij vertelde dat hij zijn vrouw had verloren bij de geboorte van hun eerste kind. Ook de baby overleed hierbij. Ik leef nu alleen op mijn boerderij. Maar ik ga weer eens opstappen, als je zin heb mag je wel bij mij op de boerderij komen slapen. Ik heb met hem afgesproken dat ik eerst de stad even wilde bekijken en dan met hem mee zou gaan. We spraken af dat ik over een uur weer bij de herberg zou zijn. Zo gezegd zo gedaan, ik liep door wat kleine steegjes, waar uit de huizen veel gelach maar ook veel geruzie was te horen. Aan het eind van zo'n steegje kwam ik bij een haventje uit waar nogal wat vissersschepen lagen. Aan de rand van het water zat iemand achter een schilders ezel dat tafereel vast te leggen. Ik liep op hem toe en ging achter hem staan te kijken naar zijn werk.
Hij voelde zeker dat er iemand stond te kijken, hij draaide zich om, die hij bleek een zij te zijn. Ze vroeg waardering voor mijn werk? Ik zei ik had niet verwacht dat ik een jongedame hier aan zou treffen, die ook nog vaardig is met het penseel. Maar ik ze tegen haar dat ik weer verder moet, omdat ik een afspraak in de stad heb. Ze pakte haar spullen bij elkander, en ze zei ik loop even met je mee die kant op, zogezegd zo gedaan, al pratend kwamen wij weer bij de herberg aan , waar de jongeman reeds zat te wachten. Zo heb je weer iemand ontmoet, gaat zei ook met ons mee. Dat laat ik geheel aan haar en jou over zei ik. De paard en wagen opgehaald, en we vertrokken met een sukkeldrafje richting de bewoning van de jongeman. Al pratend met z'n drieën kwamen we bij de kleine boerderij aan. De spande eerst zijn paard uit en liet in vrij in de wei, het hek achter hem sluitend. Zo kom maar mee naar binnen, ik zal eerst wat licht maken zei hij, en stak een kaars in een lantaarn aan, en ging ons voor naar het voorhuis. Daar aangekomen zagen we een sobere kamer maar wel netjes ingericht.
Hij liep op de haard toe en stak deze in de brand, een behagenlijke temperatuur ons al snel tegemoet.
Ze wij moesten nu eerst maar eens wat gaan eten en drinken sprak hij. En haalde uit de keuken een ham en wat spek, en fles met sterke drank te voorschijn. Neem zoveel je wilt, snij er maar een stuk af, het is allemaal vers gerookt. Er kwamen ook glazen op tafel en die werden vol geschonken. We gingen met ze allen aan de tafel zitten, en lieten ons het allemaal smaken. Toen iedereen voldaan was en wat soezerig van de drank, vroeg aan de boer zijn levens verhaal een te vertellen:

Hoofdstuk 41

De Kaasboer verteld.

In ben geboren in deze boerderij, mijn ouders waren arm, we waren met z'n zessen pa en ma en nog een broer en twee zussen. Zij zijn allemaal jong overleden aan de tuberculose. Ik zelf ben maar twee jaar naar school gegaan, er moest gewerkt worden op de boerderij. Melken 's morgens vroeg, en daar werd dan kaas van gemaakt. Dan het land op gras maaien met de zeis, voerbieten uitdunnen op de knietjes, (pokken werk). We hadden ook een meid die mee hielp met het werken, eentje met z.g. poten aan haar lijf, zij sleepte en scheurde met de mestkar als of het een kerel was. Ze zong altijd, maar dat waren over het algemeen schunnige liedjes, en als mijn vader dat hoorde moest ze er mee ophouden als ik in de buurt was. Op een dag, ik moet toen ongeveer 14 jaar geweest zijn ik was het varkens hok aan het uitmesten, kwam ze achter mij staan, en greep mij in m'n kruis, ik gilde moord en brand, zodat mijn vader en moeder, de stal ik kwamen stuiven, omdat zij dachten dat ik van de hooizolder was gevallen. De meid siste je zegt niks hoor anders moet ik hier weg. Ik had een rode kleur, en mijn vader vroeg wat er aan de hand was, ik heb maar gezegd dat er een grote rat voor mijn voeten weg vloog, en dat ik daar erg van was geschrokken. Mijn vader zei daar hoef je niet bang voor te zijn, geef ze maar een rot schop, dan komen zij niet meer terug, en sjokte achter moeder aan naar de keuken. De meid was stilletjes naar achter in de stal gelopen, en was daar het hooi aan het op tasten voor de paarden. Ik liep op haar af, en ging voor haar staan, en vroeg waarom deed je dat.
Ze zei ik kon het niet laten, ik moest en zou dat doen. Goed zei ik zal er niets van aan mijn vader vertellen, maar dan moet jij doen wat ik zeg. Ze grommelde wat, maar zei wat moet ik dan doen.
Ik zei we spreken morgen vroeg af achter de tweede schuur, en daar hoor je wel verder. Zo ik ging weer verder met mijn werk in de varkensstal. De volgende morgen was ik al vroeg opgestaan, eerst moest de melk worden afgeroomd van de vorige dag. Daarna naar de kaas zolder om de kazen om te draaien, daarna samen met de meid de koeien melken. Mijn vader was al vroeg de wagen aan het laden met de kaas die naar de markt moest, het paard stond al snuivend en schrapend ingespannen, klaar om te vertrekken. Mijn moeder was bezig met het maken van de kazen. Toen we klaar waren met het melken, zei ik tegen de meid ik zie je zo meteen wel bij de schuur, even tegen mijn moeder zeggen dat nog wat werk heb in de schuur. Na een minuut of tien kwam ik bij de schuur aan, maar de meid was nergens te zien, ik dacht ze neemt mij in de maling. Ik ben de schuur ingelopen, en daar zat al te wachten op een baar balen stro. Ik ben maar naar binnen gegaan, het was me te koud om daar buiten te staan. Ze zei zo wat moet ik nou doen. Ik begon kleuren en wist eigenlijk wat ik zou moeten vragen, ik had de hele nacht al liggen bedenken wat ze zou moeten doen. Ik haalde allemaal rare ideeën in mijn hoofd. Maar nu het er op aan kwam dorst ik niks te zeggen. Ze zei kom maar naast mij zitten, ik klom op de strobaal, en ze zei kom maar dichter naar mij toe. Ze zei laat mij maar gaan, je hoeft zelf niets te doen. Op dat moment riep mijn moeder dat ik snel naar de markt moest gaan om dat er iets mis was gegaan met zijn vader. Er was iemand langs komen lopen omdat te vertellen, maar heeft niets gezegd wat er aan de hand was. Dus als een gek op een lopend richting de stad, waar ik na een half uur, bezweet aan kwam. De wagen van mijn vader was nog niet afgeladen. Ik vroeg me af waar hij zou zijn, er kwam uit de herberg iemand aanlopen die vroeg of ik bij die kaaswagen hoorde. Die is van mijn vader zei ik. Kom dan maar mee zij de man je vader zit in de herberg, en heeft last van zijn voet, bezeert bij het afspringen. Ik naar binnen en daar zat mijn vader, mogelijk zijn enkel gebroken. Hij riep me bij hem, en zei los jij de wagen maar, en probeer de kazen te verkopen.
Dan wacht ik op de dokter, en dan kunnen wij naar huis. Dus ik heb de wagen afgeladen, en was in een korte tijd alle kazen kwijt. Dus ik weer naar mijn vader, die boos riep loop niet bij je kazen vandaan, dan worden ze gestolen. Ik liet het geld zien wat ik had verdiend, en vertelde daarbij dat alles verkocht was. De dokter kwam even later naar binnen, hij bekeek de voet, en zij hij is zwaar gekneusd, ik zal een drukverband aanleggen. Zo gezegd zo gedaan, hinkend liep mijn vader door ondersteund naar de wagen toe. En wij vertrokken naar huis. Thuis gekomen stonden moeder en de meid al kijken wat er aan de hand kon zijn. Vader werd ondersteund naar zijn stoel gebracht. Het was al laat geworden en de koeien moesten gemolken worden, we gingen met z'n allen naar de stal,
de melk werd verzamelt in een grote houten ton, om later de kaas van te maken. Toen de koeien gemolken waren moest ik mee gaan eten. Zo gezegd zo gedaan. Ik wil wel even vermelden dat ik niet gemolken heb, maar de emmers constant heb geleegd in de houten ton.

Hoofdstuk 42

De boerzoon verteld

Als kleine geboren op de boerderij van mijn ouders. Overkwam mij het volgende; ik moest helpen bij het dekken van een koe, dat ging toen nog met een stier. Er kwam iemand langs die een fokstier had met een goede reputatie van het aantal kalveren die daar uit voort gekomen waren. Ik moest de staart van de koe omhoog houden, wat voor mij al een hele klus was omdat ik nogal klein van stuk ben. Ik naast de koe gaan staan tegen het tussen beschot, zo ging het wel wat makkelijker, al vond de koe dat ik dat beter niet kon doen. Hij rukte zijn staart uit mijn handen en gaf mijn vader en mij een flinke dreun van de staart om ons oren. Je kant begrijpen dat mijn vader daar niet van gediend was. Hij legde een touw om de staart en legde hem vast aan de balk van de hooizolder. Dus moest nu helpen bij de stier, mijn zei dat kan je niet vroeg genoeg leren. De stier klom op de rug van de koe, en ik moest met behulp van mijn vader het geslacht begeleiden in de koe. Dat vond ik maar heel griezelig
zo'n groot ding. We moesten daarna we een eind je uit de buurt blijven, maar het was ook al wel heel snel voorbij. De man met de stier dronk nog even een kopje koffie en een biertje. Hij rekende af met mijn vader, hoeveel dat was heb ik nooit gezien. In het voorjaar hadden wij dan weer kalfje bij.
Gelukkig was het geen stierkalf, want die werd vet gemest en ging dan naar de slager. Ook kwam in het voorjaar een meisje van ongeveer 14 jaar bij ons werken, ze moest meehelpen in het huishouden, leren koeien melken. Verder alle werkzaamheden die op een boerderij voor komen. Ze leerde al snel,
bij het melken kon ik haar bijna niet bij houden. Bij het kaasmaken was ze een goede steun voor mijn moeder, en ze leerde al gauw zelfstandig de kazen te maken. Als jongen van 15 jaar is z'n meisje natuurlijk een uitdaging, dus ik begon om haar heen te draaien en opmerkingen te maken. Ik kon wel zien dat er vrouwelijke dingen bij haar begonnen te ontwikkelen. Er werd door mijn ouders besloten dat (Marietje) bij ons blijft wonen. Dan hoeft ze niet iedere dag in het donker naar haar ouderlijk huis buiten het dorp. Ze kreeg als slaapplaats de bedstede in de koestal toegewezen. Ik sliep met mijn ouders in de bedstede welke zich in de woonkamer bevonden. Mijn ouders in de ene, en ik in de andere. Soms werd ik wakker van het kraak van de planken in de bedstee van mijn ouders. Ze waren dan bezig met wat men de liefde bedrijven noemt. Misschien hoopte ze dat er nog een kind bij zou komen. De volgende morgen bij het melken, probeerde ik met Marietje te dollen. Ze gaf in het begin niet veel aandacht aan mij. Mogelijk omdat ik de zoon van de boer was. Dus gaf ik haar bij het voorbij gaan een tik op haar billen. Ze keek me verbaasd aan, maar had wel een hoog rode kleur in haar gezicht. Ze zei waar was dat nu voor nodig. Ik keek een beetje naar de grond en mompelde, nou zo maar. En ging verder met de groep schoon te maken van de mest die de koeien die nacht hadden laten vallen. Alles moest in een kruiwagen, zodat die naar de mest hoop gekruid kon worden. Marietje ging verder met het melken, ze moest voort maken omdat moeder al de kaasbakken aan schoon-boenen was. Vader was naar het land want er moest nog veel riet en andere begroeing uit de sloten verwijderd worden. En het weer werd er ook niet beter op. Tegen koffietijd kwam hij dan drijfnat weer thuis en werd eerst andere kleding aangetrokken. Gezamelijk werd er aan de keuken tafel dan koffie gedronken met daarbij over het algemeen een stevige boterham, want het werk op de boerderij is nogal zwaar. Na de koffie moest de koeien verzorgt worden, dan werd er hooi van de hooizolder naar beneden gegooid, en dit moest dan tussen de koeien naar de kop gebracht worden, zodat ze het konden opeten. Dit werk deed ik samen met Marietje, en vader verdeelde het dan langs de koeien. Eerst gingen we driftig aan het werk, maar algauw ging het in wat stoeien over en weer.
Daarbij werden wel eens dingen aangeraakt, waardoor er van beide zijden een flinke rode kleur over de wangen ging. Marietje was volgens mij al wat meer op de hoogte over het verschil in jongens en meisjes, ze heeft nog twee broers thuis. Vader gaf aan dat het spel op de hooizolder afgelopen moest zijn, er moest weer gewerkt worden. De varken-stal moest opgeruimd worden. Er moesten hokken geplaatst worden. Binnen enkele dagen moest de zeug biggen gaan krijgen, en dan moest alles klaar staan. Hierna moest de schapen van het land gehaald worden, in deze koude tijd moesten ze 's avonds naar binnen, om te voorkomen dat in het donker honden achter de schapen gaan jagen. met alle gevolgen van dien. De meeste moeten gaan lammeren. Samen met Marietje het land in en de hekken zo geplaatst dat de schapen zo de schuur in zouden lopen. Met onze schapenhond was het eigenlijk zo gedaan, maar deze keer ging het wat moeilijker omdat het algauw er donker werd. Mogelijk ging het die avond wel sneeuwen. De schapen waren wat onrustig en wilde weer naar het land, maar Marietje riep de hond, en deze stuurde ze in de goede richting. De schapen waren allemaal in de schuur, en de deur kon gesloten worden. Op naar huis voor een warme beker melk en bij te komen van de koude.
Het was die avond al snel donker en de eerste vlokken van de sneeuw begonnen al naar beneden te dwarrelen. Er zal morgen wel een heel pak liggen. Dan zal er sneeuw geruimd moeten worden om bij de schuren te kunnen komen. Moeder had het eten al klaar voor een vlugge boterham, en een glas melk, want de koeien moesten nog gemolken worden. Na het melken op naar het avondeten, er kwam een flinke stampot op tafel. Zodat later voldaan van tafel ging en even zat te uitbuiken in zijn of haar stoel. Een ieder ging al vroeg naar de bedstee, want morgen wachte weer een volle werkdag.

Hoofdstuk 43

De boerenzoon verteld verder

De volgende morgen vroeg opgestaand, en was algauw in de stal in de hooikap waar Marietje slaapt in haar bedstede. Ze was nog niet wakker, en had de deuren gesloten. Deze voorzichtig open gedaan,

ze daar met haar hoofd op de peluw zachte roze kleur op haar wangen. Ik durfde haar haast niet wakker te maken. Het leek zo wel een engeltje met dat hoog blonde haar en die roze wangen van de slaap. Maar ja er moest gewerkt worden de koeien konden niet wachten. En moeder moest weer kaas maken voor de markt. Dus dan toch maar een zacht duwtje tegen haar achterste gegeven. Ze schrok meteen wakker, en zat rechtop in bed, en zei wat doe je hier, waar ben ik. Je moet er uit komen zei ik want er moet gewerkt worden.